TEKST & UITLEG

De SGP en de ba(a)l

In onze staatkundig gereformeerde programma's worden weinig woorden besteed aan het onderwerp 'sport'. Ons beginselprogramma zegt in artikel 19, dat handelt over Welzijn, Recreatie en Milieu:

"De overheid moet het welzijn van de burger stimuleren, zich daarbij richtend naar Gods Woord.

De overheid behoort zorg te dragen voor recreatiemogelijkheden, gericht op een gezonde ontwikkeling van lichaam engeest. Daarbij dienen openbare onzedelijkheid alsmede sportverdwazing, zondagsontheiliging en gok- en kansspelen, zich uitend in daad, woord en geschrift, te worden tegengegaan.

Ons Gemeenteprogram heeft in artikel 20 een speciaal 'sport'-artikel, dat luidt:

"De gemeentelijke overheid kan worden verzocht tot het verlenen van medewerking aan de totstandkoming van objecten, die aan de sportbeoefening dienstbaar zijn.

Terughoudendheid is hierbij geboden en medewerking dient in geen geval te worden verleend indien.

a. de dag des Heeren daardoor ontheiligd wordt;

b. de sportbeoefening een professioneel of semi-professioneel karakter 6'. er sprake van is, dat sportbeoefenaren om geld worden verhandeld; d. het financieel belang van de gemeente dit niet gedoogt;

e. de sportbeoefening leidt tot verdwazing.

We gaan het nu niet hebben over de geschiedenis van deze artikelen. In de loop der jaren werd de noodzaak om hierover iets in de onderscheiden programma's op te nemen, groter vanwege het feit dat de sport een steeds grotere plaats ging innemen in ons volksleven. "Veel zou hier over te zeggen en te schrijven zijn, ook als het bijvoorbeeld gaat over de partijhistorie van het bovengenoemde artikel in ons Gemeenteprogram. Er zullen nog vele lezers zijn die zich dat, zeker niet in positieve zin overigens, herinneren. 'Veel zou er ook (wer te zeggen zijn als er paralellen getrokken zouden worden naar de tijden waarin de Grieken en de Romeinen zich uitleefden in sport en spel. Hoe zij daarin in opgingen en daarin ook ondergingen. We laten dat nu rusten omdat er voorbeelden genoemd kunnen worden die actueler zijn en bovendien dichter bij huis.

SGP en sport

'W'nt 'ntussen betekent het feit dat aan­ I va vankelijk in ons Beginsel- en Ge- JLmi eenteprogramma weinig of niets over dit onderwerp te vinden was, niet dat onze afgevaardigden daarover geen mening hadden. Ook nu nog kan het nuttig zijn te lezen hoe ds G.H.Kersten in de Tweede Kamer het godonterende aan de orde stelde van de Olympische Spelen die in de twintiger-jaren in Amsterdam georganiseerd werden. Of, hoe onze vertegenwoordigers al vóór de oorlog fulmineerden tegen het inzetten van extra-treinen voor het veivoeren van voetballiefhebbers. Hoe teleurgesteld reageerde ds Zandt op het bericht dat onze Koningin op zondag een voetbalwedstrijd bezocht. Ernstig, indringend, waarschuwend waren hun woorden; bij deze en vele andere gelegenheden meer. Niet vanwege het nutteloze van dit soort sportbeoefening op zich, maar omdat Gods Wet en daarmee Gods eer er mee gemoeid was.

Verdwazing

Ons gemeente-programma noemt ten aanzien van de sport terecht een aantal concrete wantoestanden. Steeds meer kregen vooral onze gemeenteraadsleden met deze materie te maken. Soms vanuit het ruimtelijke-ordenings aspect, maar in ieder geval jaar-

Veivolg op pagina 4 lijks bij de begrotingsbehandeling, als ook de subsidies voor de diverse sportverenigingen moesten worden vastgesteld. Ook daar is duidelijk geworden dat er in toenemende mate belangstelling is voor sport en sportbeoefening. De radio en televisie hebben er ook in niet geringe mate toe bijgedragen dat deze belangstelling is toegenomen en ten aanzien van sommige takken van sport, de laatste decennia vormen heeft aangenomen waarvan gesproken wordt in lid e van artikel 20, namelijk verdwazing. Een opsomming geven van excessen op dit terrein is ondoenlijk, maar ook onnodig. Ze liggen voor het oprapen. Bij 'belangrijke' voetbalwedstrijden wordt alles daaraan aangepast; vergadertijden, werktijden, enzovoorts. Ten behoeve van wielerrondes worden wegen afgezet voor het andere verkeer, voor marathons moeten kerkdiensten worden verzet; slavernij is in strijd met de meest elementaire mensenrechten, maar handel in voetballers is geen probleem, en ga zo maar door. Brood en spelen, tot in het absurde. Dat alles is dwaasheid in onze ogen. En hopelijk niet alleen vanuit het oogpunt dat bij veel van de tegenwoordige sportbeoefening alle matigheid verdwenen is. We mogen niet alleen bezorgd zijn over het feit dat alle geboden van de tweede tafel der Wet met de voeten worden getreden; gezagsnegatie, het gebruik van grof geweld, tijdverspilling, geldverspilling, energieverspilling, de begeerte naar geld, eer en roem, en vult u maar aan.

Godsdienst

Het is nog veel erger. Wanneer we de geboden van de eerste tafel der Wet hierbij betrekken, dan legt de lezer terecht direct de verbinding met de sport op zondag. En vanzelfsprekend is dat waar. Nooit mag nagelaten worden bij iedere passende gelegenheid daarop te wijzen. Daarnaast zou gewezen kunnen worden op het misbruiken van de Naam des Heeren. Geen zonde is er, zegt onze Heidelberger, die God meer vertoornd.

Maar zeer in het bijzonder willen wij er dit keer op wijzen dat zelfs de verdwazing geen grenzen kent. Met name bij onze nationale volkssport, het voetbal, heeft deze verdwazing godsdienstige vormen aangenomen. In de hieronder volgende citaten zullen wij duidelijk maken dat we daarin niet overdrijven omdat we nu eenmaal een afkeer hebben van bovengenoemde verdwazing. U mag zelf oordelen!

Op de voorpagina van De Volkskrant van enkele weken geleden, stond op maandagmorgen een artikel waarin melding werd gemaakt van het feit dat een bekende voetbalclub uit Amsterdam de dag daarvoor nationaal kampioen was geworden. Daaraan ontlenen wij het volgende:

De kop van het artikel luidde, over de breedte van vijf kolommen, :

Eredienst voor de heiligen van de grasmat. Deze eredienst bestond uit een bijeenkomst op het Leidseplein in Amsterdam, waar tienduizenden fans werden toegesproken o.a. door de 'hogepriester van de grasmat', de trainer van deze club. 'Had hij de tienduizenden gevraagd om in aanbidding neer te knielen voor de godenzonen van AJax, er zou een siddering door de menigte zijn gevaren.'

Nog een citaat? 'De gelovigen weten van meedeinen op alles, mits het heilige 'Ajax' maar in de psalmen voorkomt. '

Pijnlijk

Een nadere toelichting is hier volslagen overbodig. De verering gaat over in aanbidding en zelfs in de terminologie wordt duidelijk dat het aanhangen van een bepaalde club, religieuze vormen heeft aangenomen. Waar nog bij komt dat, mogelijk gemaakt en aangewakkerd door de commercie en de moderne media, deze verering zich meester maakt van de massa. Voetbal is Baal geworden en de massa knielt er voor. Daar moet overigens direct aan worden toegevoegd dat wij geen enkele reden hebben ons te verheffen boven de slaven van de voetbal of van welke andere tak van sport dan ook. Dat belijden wij vanzelfsprekende? ) ook wel, maar het wordt hier pijnlijk zichtbaar. Onze jeugd (waar ligt die grens? ) wordt hierin meegezogen. Het geldt niet voor allen, maar velen leven intens mee, kennen de uitslag en weten hoe die tot stand kwam.

Waarschuwen

Wkar jaren geleden voor gewaarschuwd werd, is werkelijkheid geworden. Meer dan ooit is dat waarschuwende woord nodig. In de gezinnen, van de kansels, op de scholen en op de catechisaties. Ook onze vertegenwoordigers, waar ze er ook mee te maken krijgen, dienen biereen helder, krachtig, bewogen, maar ook indringend waarschuwend geluid te laten horen. De praktijk levert de voorbeelden! En het begint op het gemeentelijk sportveld waar misschien alleen op zaterdagmiddag, in ieders oog onschuldig, achter een bal gedraafd wordt. En, begrijp me goed, het kwaad zit niet in een leren knikker of in een fiets of in de schaatsen. Maar waar sport bedreven wordt in wedstrijd- en in competitie-verband, daar begint het jagen naar hoger, naar beter, naar eer en naar meer.

Daar zou dus ook de grens gelegd moeten worden. Er mag ruimte en tijd beschikbaar zijn voor ontspanning en spel. Maar alleen in recreatieve zin, waarbij het nut van lichaamsbeweging voorop staat en niet het vermaken van anderen, of het streven naar eigen roem en eigen eer.

DN

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen