PARLEMENTAIR LOGBOEK

RUST

"Ons parlement heeft geregelde perioden, dat het vacantia neemt. Na de opening der Staten- Generaal tot aan Kerstmis doet de Tweede Kamer, behoudens enkele weken rust, een aantal kleine wetsontwerpen en de begrooting af. Dan gaat ze met vacantie tot begin Februari (Kerst-reces), vergadert tot Paschen, om dan opnieuw wat uit te blazen (Paosch-reces), en komt vervolgens tot midden of eind Juni bijeen, wanneer het zomerreces tot September volgt."

Zo gemakkelijk als toen deze woorden begin van deze eeuw op papier werden gezet, komt de huidige generatie kamerleden er niet meer van af. Vakantie, of beter, reces, hebben de leden van de Staten-Generaal nog wel, maar de lengte van die recesperiodes is aanmerkelijk ingekort. Desondanks komen de kamerleden wat de recessen betreft nog aardig aan hun trekken. De stand van zaken op dit moment is dat de kamerleden in de zomer acht weken tot rust mogen komen in het zomerreces, er (en dat is nieuw) in het najaar een week herfstreces wordt gehouden, het Kerstreces vier weken telt en de dames en heren kamerleden en hun medewerkers in het voorjaar recht hebben op een krokusreces (van een week). En natuurlijk zijn er nog de gebruikelijke losse vrije dagen, zoals de christelijke en officiële feestdagen, die via zogenaamde brugdagen met de aansluitende zaterdagen en zondagen worden verbonden.

Medelijden met de politici van het Binnenhof hoeft men, gezien deze opsomming, dan ook niet te hebben, althans wat vakanties betreft. Kamerleden, gevraagd naar deze voor buitenstaanders op het Binnen­ hof lang uitgevallen recesperiodes, zijn er overigens altijd als de kippen bij om zich te verontschuldigen: recessen zijn geen vakanties, beklemtonen ze. En inderdaad, zo is het. Tijdens de recessen wordt er niet in openbare vergaderingen met elkaar gehakketakt, maar de schriftelijke woordenstroom gaat wél door.

Voorts biedt het reces een uitstekende gelegenheid om achterstallig onderhoud te plegen; eindelijk kunnen leesachterstanden weggewerkt worden en kon er orde op zaken worden gesteld in de metersdikke dossiers.

HOGE HOED

Iemand die zich er mateloos aan ergerde dat Jan met de pet denkt dat de Haagse heren met de hoge hoed er de kantjes af lopen, was oud-voorzitter Dolman. Nadat er in de zomer van '83 weer eens was gevit op 'zijn Kamer', diende hij deze critici in z'n wekelijkse column in het dagblad Trouw van repliek. Dolman begon met een grapje: "Het nieuwe seizoen is geopend, de komkommers worden duurder en de kranten belangwekkender. Regering en parlement zijn daarvoor meer verantwoordelijk dan de haan voor de zonsopgang."

Om als volgt te vervolgen: "De Kamer heeft inderdaad niet vergaderd. Dat kan dank zij de al don niet stilzwijgende afspraak dat de regering intussen geen belangrijke onherroepelijke besluiten neemt." In zijn column wees de Kamervoorzitter erop dat de Kamer, als dot nodig is, terugkomt van reces. Juist die zomer was dat nog een keer gebeurd, iets wat de kritikasters kennelijk over de kop hadden gekeken. En ook nu, zomer 1 997, is de Kamer al weer twee keer van reces teruggeroepen. Twee commissies vergaderden. De commissie Binnenlandse Zaken sprak over de perikelen rondom de Rotterdamse hoofdcommissaris van politie Brinkman en de commissie VROM procedeerde over de huursubsidieregeling van staatssecretaris Tommei, die wel erg nadelig voor sommige groepen burgers dreigt uit te pakken.

Reces is dus geen vakantie, betoogde ook Dolman. Hij schreef: "Volksvertegenwoordigers laten het werk niet langer rusten dan anderen. Soms schieten zij tijdens het reces zelfs harder op omdat vergaderin­ gen geen beslag op hun tijd leggen. Oorspronkelijke denkbeelden worden zelden in een groot gezelschap geboren. Vergaderingen dienen vooral om openbare verantwoording af te leggen en om te stem len. Dat kan zonder bezwaar twee maanden wachten." Zo is het maar net.

AFWIKKELEN

Voordat de Kamer op rt; ces ging, wikkelde ze nog wel een i^eleboel zaken en zaakjes af. Tot diep in de vroege uurtjes van vrijdag 27 juni. Allemaal restanten van debatten die in de we(e)k(en) daarvoowaren blijven liggen. Vaak twee minuten-debatjes, die in de praktijk nogal eens plegen uit te lopen en vele kleintjes maken ook dan éé> grote. Kamervoorzitter Bukman, een voorzitter die nog altijd worstelt met een soort gezagscrisis, had er don ook z'n handen vol aan om de Vimerleden tot kort- en bondigheid te manen. Dat de voorzitter voor die aanmaningen soms zo ruim de ti d neemt dat zijn aansporingen coi a- productief werken, moet maar op de koop toe worden genomen.

Een debat waar relatief veel tijd voor werd genomen, was de bespreking met minister Zalm van F nanciën van de Voorjaarsnota. D e nota is een vervolg op de Miljoe nennota en bevat de eerste indicatie dat de cijfers uit de Miljoenennot': er wel eens naast zouden kunnen zitten. Immers, de bedragen in df- Miljoenennota zijn slechts begrof > gen, ramingen. Welnu, in de Voo jaarsnota (beter zou het zijn te speken van een zomernota, lettend op het tijdstip waarop die wordt behandeld althans), geeft de minister vc n Financiën een overzicht van de eventuele bij(s)tellingen. De Comptabiliteitswet schrijft voor dat deze 'i; fers en de gevolgen daarvan voo^ het beleid uiterlijk op 1 juni aan oe Kamer moet zijn verzonden, zodot de specialisten daarover, voordat de Kamer op reces gaat, met hef •< abinet over van gedachten kunnen wisselen en het kabinet, voorafgaand aan de begrotingsbesprek'ngen weet wat de wensen van de ^amer zijn.

WARMPJES

Namens de SGP moest fractievoorzitter Van der Vlies achter het spreekgestoelte plaatsnemen. De geachte afgevaardigde uit Maar- tensdijk begon met de constatering dat de minister van Financiën er warmpjes bijzit. Niet alleen wist hij in de aanloop naar het Verdrag van Amsterdam het stabiliteitspact tot een relatief succes te maken, ook de financiële positie van ons land oogt zeer rooskleurig. De ene meevaller is nog niet geïncasseerd of de volgende dient zich al aan. De economische groei voor dit jaar wordt op 3°c geraamd, maar de ramingen var, het Centraal Planbureau komen al weer boven dit percentage uit. In stoffelijk opzicht gaat het ons dus voor de wind, zei Van der Vlies, om door direct op te laten volgen dat dif helaas geen garantie is voor de geestelijke welstand van ons land.

Nu de welvaart groeit wordt de vraag actueel wat we als Nederlandse staat moeten doen met de vrijkomende gelden. Minister Zalm maakte al voordat het debat over de Voorjaarsnota begon van zijn hart geen moordkuil. Hij zei dat het geld moet worden aangewend om net financieringstekort terug te brengen tot nul. Een duidelijk standpunt, dat prompt reacties opriep. Ook in de Kamer. Van der Vlies liet weten voorshands wel een eind met de minister mee te kunnen gaan. De SGP dringt er al jaren op aan om het staatshuishoudboekje op orde te brengen. We zien alleen maar voordelen in het wegwerken van het al veel te lang bestaande tekort, zei Van der Vlies. De met dit tekort samenhangende financieringslasten kunnen beter ingezet worden ten behoeve van andere noodzakelijke activiteiten.

Overigens krabbelde Zalm, geconfronteerd met kritische opmerkingen van PvdA- en D66-zijde, in het debat al een beetje terug. Een nul niet tegen elke prijs, aldus de bewindsman. Hij verbond er enkele voorwaarden aan: alleen als de financiële uitgangspositie van het nieuwe kabinet gunstig is en als de economische groei meezit is het mogelijk het tekort helemaal weg te werken.

Een vraag die nu zeker ook gesteld moet worden is: hoe maken we de economische welvaart in de samenleving zichtbaar? Kan ook iedereen in gelijke mate van de economische groei profiteren? Uitspraken als 'volgend jaar gaat niemand er in koopkracht op achteruit' doen het wel goed, maar geven toch geen recht streeks antwoord op deze vraag. Van der Vlies zei met zijn opmerkingen met name de ouderen onder ons op het oog te hebben. De financiering van de oudedagsvoorziening, ook op de langere termijn (vergrijzing!), moet in feite nog gevoerd worden. Hier ligt nog een hele kluif voor het kabinet, en voor allen die daar een steentje aan zullen moeten gaan bijdragen. ­

Waar ook veel aandacht, en dus ook geld nodig is, is in de sector van de zorg. leder jaar blijkt dat de geraamde cijfers te laag waren in­ geschat. Nu ook weer. Hoe kunnen we dit in de toekomst voorkomen? In ieder geval ligt het voor de hond om in de toekomst, bij de afspraken die in een nieuw regeerakkoord gemaakt moeten worden, rekening te houden met dit jaarlijks weerkerende gegeven. En wat de korte termijn betreft is het wat de SGP-fractie betreft zeer wel doenlijk om de nijpende nood te lenigen door de hand wat minder strak aan de knip te houden ten aanzien van in het bijzonder de thuiszorg en de ouderenzorg.

Wat betreft de inkomenspositie van de bijstandsgerechtigden, herhaalde Van der Vlies z'n eerdere pleidooi om voor bepaalde categorieën bijstandsgerechtigden iets extra's te doen. Het betreft dan met name diegenen die al een aantal jaren op het minimumniveau van de bijstand zitten. Zeker als daarvan een gezin moet worden onderhouden, is dat een buitengewoon moeilijke opgave. Deze groep bijstandsgerechtigden mag best geholpen worden. Tot op heden heeft de SGP-fractie nooit voldoende steun voor dit idee weten te krijgen, maar zo af en toe duikt deze suggestie toch weer op in de mond van anderen. Soms moet duurt het even voordat je in de politiek gelijk krijgt.

VRAGEN

In de laatste week was de SGP ook nog actief op het vlak van de schriftelijke vragen. Naar aanleiding van een in het Russische parlement, de doema, aangenomen godsdienstwet waarin de Russisch Orthodoxe kerk wordt bevoordeeld en de rechten van andere geloofsgemeenschappen sterk worden beknot, klom de SGP- fractie in de pen. Aan minister Van Mierio van Buitenlandse Zaken werd gevraagd hierover bij de Russische autoriteiten aan de bel te trekken. Het punt is namelijk dot ook de onder ons bekende organisaties die in de voormalige Sowjet-Unie werkzaam zijn, door deze wet getroffen dreigen te worden. Daarom is actie op dit punt zeker op z'n plaats. De SGP-vragen kregen de steun van de fracties van GPV, RPF en CDA. Het wachten is nu op een hopelijk positief antwoord van minister Van Mierio.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen