Niet bij beleid alleen

Enige v/eken geledenverongelukte PvdA- Tvs^eede-Kamerlid VanTraa. Dit kamerlid verkreeg bekendheid als voorzitter van deparlementaire enquêtecommissie ^^opsporingsmethoden''.Deze roepstem vormt mede voor christenpolitici aanleiding totbezinning op hun primaire opdracht. In het navolgende vs^ordt hierop ingegaan; uiteraard geabstraheerdvan de persoon van de heer Van Traa.

WACHTER

Het genoemde tragische ongeval bepaalt ons als christelijke politieke partij als vanzelf bij hetgeen v/ordt gesteld in Ezechiël 33 vers 7 en 8: "Gij nu, o mensenkind! Ik heb u tot een wachter gesteld over het huis Israels; zo zult gij het woord uit Mijn mond horen, en hen van Mijnentwege waarschuwen. Als Ik tot den goddeloze zeg: O goddeloze, gij zult den dood sterven! en gij spreekt niet, om den goddeloze van zijn weg af te manen; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen."

VERANTWOORDELIJK HEID

Het voorgaande Bijbelwoord impliceert een grote verantwoordelijkheid voor de christelijke Kamer- staten- en raadsfracties. Ook zij zijn in zekere zin gesteld tot wachter. Voor deze politici geldt derhalve dat, indien zij de gelegenheid onbenut laten om degene die zonder de Meere leeft en handelt, van zijn weg af te manen, het bloed van deze persoon van hun hand zal worden geëist! Hoe noodzakelijk wordt het dan om getuigende politiek te bedrijven. En deze eis tot getuigen mag wel met kracht worden doorgetrokken naar onze gehele reformatorische gezindte. In hoeverre zijn wij nog gericht op en bekommerd met de wereld om ons heen? Als je in reformatori­ sche kring om je heen kijkt, kan dat wel eens moedbenemend zijn. Het lijkt er soms op alsof we alleen nog met interne zaken verwikkeld kunnen zijn. We voeren strijd om een boekje van Blaauwendraad; we voeren strijd rond een stichting Keursteen; we voeren strijd rondom het Samen op Weg-proces; er wordt onderling strijd gevoerd door christelijke (politieke) organisaties; we voeren strijd om... vult u maar in. Zou dan uiteindelijk ook van ons gezegd moeten worden: "Ik weet uw werken, dat gij den naam hebt dat gij leeft, en gij zijt dood"? (Openb. 3: 1)

AANDACHTSPUNTEN

Onlangs las ik bij geval een verslag uit 1963 van een vergadering van een SGP-kiesvereniging. Tijdens die vergadering werd een inleiding gehouden over het belang van de statenvertaling en de noodzaak van verspreiding van getrouwe bijbeluitgaven over de gehele wereld. Het verspreiden van Gods Woord stond tijdens deze avond centraal. Ongetwijfeld staan soortgelijke thema's ook vandaag de dag nog op de agenda gedurende vergaderingen van SGP-kiesverenigingen.

Toch meen ik dat ook binnen deze vergaderingen een ontwikkeling valt te bespeuren waarbij de aandacht steeds meer verschuift naar andere zaken. Steeds vaker staat bijvoorbeeld een dreigende gemeentelijke herindeling of een wijziging van het bestemmingsplan als agendapunt centraal. Deze ontwikkeling kan ook worden onderkend met betrekking tot onze vergaderingen op provinciaal en landelijk niveau. "Mag dat dan niet, we moeten ons als politieke partij toch ook richten op deze praktische terreinen? " hoor ik tegenwerpen. Dat is waar, maar anderzijds is dit toch een merkwaardige en enigszins onbegrijpelijke ontwikkeling. Immers, zeker in deze tijd, die steeds meer apocalyptische trekken vertoont, ligt het toch veel meer in de rede dat er sprake zou zijn van een tegengestelde ontwikkeling, waarbij de christen-politici zich met verdubbelde krachten zouden concentreren op deze zaak om overheid en volk terug te roepen tot God en Zijn geboden? We moeten toch juist de fronten van de huidige, nietchristelijke tijdgeest opzoeken en ons daartegen keren? Om het met Groen van Prinsterer te verwoorden "Zoudt gij de moed roemen van de' wachter, die overal bij de hand is, behalve waar de vijand zich bevindt? "

Gelukkig mag overigens meermaler worden vastgesteld dat onze kome' leden, en ongetwijfeld ook leden van onze staten- en raadsfracties, van de gelegenheid gebruik maken om een helder getuigenis te laten klinken.

AFWEGINGEN

Het voorgaande kan enige reacties oproepen: een politieke partij is geen evangelisatie-instituut, we moe ten niet de taak van de kerk trachte ; over te nemen, etc. Al deze argumenten ken ik en versta ik. Maar als ik als fractiemedewerker om mij heen kijk op het Binnenhof, naar de ministers en kamerleden die handelen en regeren zonder God daarin te kennen en vervolgens denk aan de miljoenen mensen die zij vertegenwoordigen, die zonder het te weten op weg zijn naar een eeuwigheid, dan vervallen de argumenten om je niet te concentreren op he* getuigenis al zeer snel.

Daar staan dan vervolgens drie krachtige beweegredenen tegenover om wèl te getuigen. Ten eerste moet God aan Zijn eer komen en daarort! behoren wij een ieder op te roepen Hem te dienen. Vervolgens moeten we getuigen met het oog op het (eeuwig) heil voor land en volk dat er ligt in het volgen van de Heere. En tenslotte dienen we, zoals reeds gesteld, te getuigen om onze zielen te bevrijden van degenen die zonder God en gebod leven en die wij op onze politieke weg ontmoeten.

BEMOEDIGING

Laten wij ons tot slot in deze opdracht bemoedigd weten door het elfde vers van Ezechiël 33: "Maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve". Dit gegeven geeft hoop, vertrouwen en zekerheid voor het welslagen van ons getuigenis. Werp het Woord er maar in!

mr. D.J.H. van Dijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen