PARLEMENTAIR LOGBOEK

BLAFFENDE HONDEN

De kabinetsformatie draait, voorzover we v\^eten, op volle toeren - achter de schermen. Dagelijks geven de onderhandelaars van de paarse partijen na afloop van hun beraad tekst en uitleg aan de verzamelde verslaggevers. Moor om nu te zeggen dot de voormannen daarbij erg openhartig zijn - dat is wat veel gezegd. De heren loten beslist niet meer los don ze willen. En dat is betrekkelijk weinig.

In de pers wordt daar nogal negatief over gedaan, maar niemand kan de onderhandelaars het recht ontzeggen het slot op hun eigen mond te houden. Wat dot betreft is er lering getrokken uit de beruchte formaties van de jaren '70 en begin jaren '80. Toen werd er als het ware op straat geformeerd, ledere zet in het schaakspel dat een formatie toch altijd is, werd uitvoerig toegelicht en becommentarieerd en iedereen leek daarbij inspraak te hebben, met als gevolg dot de formaties vaak vele maanden in beslag nomen en de verstandhouding tussen de onderhandelende partijen gaandeweg steeds beroerder werd. Dot dit de regeerbaarheid van ons land en de stabiliteit van het bestuur bepaald niet ten goede kwam, behoeft wel geen betoog.

Nu gaat het allemaal dus een stuk vlotter, en dot is winst. Dit gegeven mag ons de ogen er evenwel niet voor doen sluiten dat de inhoud van wat nu besproken en vastgelegd wordt, ronduit verontrustend is. Uit de schamele berichten die nu en don doorsijpelen, weten we bijvoorbeeld dat PvdA, VVD en D66 het eens zijn geworden over een verdere opwaardering van het zogenaamde homohuwelijk. Van kwaad tot erger dus. Ook lijkt er een akkoord te liggen over de gekozen burgemeester, een zaak waar de SGP al evenzeer moeite mee heeft, om het maar zachtjes uit te drukken. Noor het schijnt is hiermee een belangrijke hobbel op weg naar Poars-I! genomen. Of dot echt zo is, moet worden afgewacht. Feit is in ieder geval dot er bij de partijen een duidelijke wil bestaat om met elkaar verder te gaan, en uit het verleden weten we dat juist dat een belangrijke basis is om op voort te bouwen. De tijd zal leren of deze oude formatiewijsheid ook dit keer klopt.

STIL

Terwijl de partijen met elkaar onderhandelen, ligt het Komerwerk voor een belangrijk deel stil. Er is geen volwaardig kabinet waarmee de Kamer in de clinch kan gaan, en bovendien heeft de Kamer zelf besloten om een heleboel 'controversiële' onderwerpen van de agenda af te voeren. Dus doende is er voor de kamerleden weinig vergaderwerk, afgezien van enkele spoedeisende kwesties en wat commissievergaderingetjes. En een drukke campagne en met het oog op een inwerkperiode voor de nieuwelingen, geen overbodige luxe.

Dat wil overigens niet zeggen dat de kamerleden en hun medewerkers dezer dagen duimen zitten te draaien. Tijdens de verkiezingscampagne is er heel veel werk blijven liggen, werk dat nu afgedaan kan worden.

Voor de SGP-froctie komt daar nog iets bij. Mede als gevolg van de gekregen fractie-uitbreiding moet de fractie intern weer goon verhuizen. Bezoekers van de SGP-burelen weten dot de SGP op dit moment gehuisvest is in de 'Kortenhorstvleugel' van het Kamergebouwencomplex, het gedeelte van het Kamergebouw dot is gereserveerd voor de VVDfroctie. Aangezien zowel de VVD als de SGP na ó mei meer ruimte nodig hebben, ligt het voor de hond dot de kleinste fractie van die twee - de onze dus- naar een andere locatie moet.

Inmiddels is bekend waar de SGP de komende jaren onderdak zal vinden; in het gebouw dat in de wandelgangen bekend staat als 'het hotel'. Vroeger was in dat gedeelte van de Kamer hotel Centraal geves­tigd. Vandoor. Na de ingebruikneming van de nieuwbouw (1992) kwamen in het hotel onder ondee de fracties van Groen Links, de jiffiers en de afdeling voorlichting an de Kamer. In de kamers die de S 3P goot betrekken zitten momentee' ae kamerleden en assistenten van de GPV-froctie. Zij verkassen naar een ander gebouw in het kamercomplex, om daar te gaan samenwcen met de broeders en zusters van ce RPF.

fHet ligt in de bedoeling dat de S3P eind juni, begin juli 'over gaat' c.n de daar gereserveerde vierkante meters in gebruik te nemen, Even'jele bezoekers kunnen daar ai rekening mee houden. In ieder geval komt de SGP qua ruimtelijke inde ling nu veel centraler te zitten, di .it achter de grote vergaderzaal en met uitzicht op de grote centrale hol. En een verhuizing heeft in ieoer geval één voordeel: omdat alles •"•en ook weer uitgepakt moet worden, is dot hét moment om een g; > te schoonmaak te houden en ove. bodige stukken en paperassen b het oud papier te zetten.

NIEUWE MAN

Tot de verhuizing heeft plaatsgevi.nden, moet de nieuwe man van de fractie. Kees van der Stooij, zich enigszins behelpen. Een eigen kamer heeft hij nog niet, zodat de kersverse nummer drie op dit moment bivakkeert op de kamer van de fractiemedewerkers, achter de tafel en op de stoel waar meestal stagiaires worden neergezet. Op de Raad van State zot hij comfortabelerl Dot neemt niet weg dot deze tijdelijke 'noodwoning' voor de contacten en de kennismaking nuttig kon zijn.

Overigens is onze nieuwe man voor de pers blijkbaar een 'gewild object', hlij heeft al heel wat interviews gegeven, waarbij zowel zijn persoon als zijn politieke stondpunteü over het voetlicht kwamen. Een goede zook. Immers, wie vertegenwoordiger is van een partij die als doelstelling heeft de beginselen van Gods V^oord tot meerdere erkenning in den lande te brengen, zaï het tot een van zijn belangrijkste taken moeten rekenen die beginselen op een verantwoorde manier uit te leggen en uit te dragen. Juist nu zo velen soms niet eens meer ook maar iets herkennen van die boodschap.

ko'"^ i het er extra op aan ons dwars tea-^n de tijdgeest ingaande geluid te !..'en horen.

DUISENBERG

He' is a! gezegd, in deze periode vor kabinetsformatie en demissiona re bewindslieden doet de Kamer he' kalmpjes aan. Er was eigenlijk mcar één majeur onderwerp woorove^ wat pittiger is gedebatteerd. Dci: was de benoeming al weer enige fijd geleden van de Nederlander Dusenberg tot de eerste president vo~ de Europese centrale bank. De cciTimotie erover is al weer weggeëbd, maar toen deze beslissing neg genomen moest worden stonden de kranten er bol van, niet alleen in Nederland, maar ook in het buitenland.

De kwestie is bekend. De Nederlander Duisenberg, oud-minister van FinoTiciën, nu eerste man van de voorlocer van de centrale Europese ba "(k en internationaal te goeder ncam en faam bekend, zou beno? -md worden tot president van de Ou'staande Europese centrale bci'k. Alles leek in kannen en kruiken, alle betrokken landen waren het er ook over eens dat Duisenberg de geknipte kandidaat was, maar plorseling staken de Fransen een spaak in het wiel. Ook zij hadden eer kandidaat, en als die het niet zou worden, zou Parijs de benoemir; g van Duisenberg blokkeren. Samenwerking kortom op z'n Frans. Nederland is er al vaker tegenaan geiopen. Het was Groen van Prinsterer die in de vorige eeuw al over Frankrijk schreef: "Het land dat ons in woorden zo veel hartelijkheid, maar in daden zoveel hatelijkheid hef? ft betoond."

De uitkomst van het daaropvolgende Europese getouwtrek is inmiddels bet end. Er werd een compromis bedacht, dat erin voorziet dot Duisenbeig weliswaar voor de volledige termijn van acht jaar wordt benoemd, maar dat hij tussentijds op eigen verzoek terug zal treden. Onuitgesproken voorwaarde: op dat moment moet de Fransman Trichet benoemd worden tot Duisenbergs opvolger.

De Kamer, en dus ook de SGP, werd geroepen over dit staaltje van samenwerking en Europese politieke koehandel een oordeel te vellen, net zal de Banierlezer niet verba­ zen dat de SGP-fractie, sowieso al niet zo Europa-achtig, uiterst ongelukkig was en is met de Brusselse besluiten en de besluitvorming die eraan voorafging. Fractievoorzitter Van der Vlies stok zijn weerzin tegen het gebeurde niet onder stoelen of banken. Een citaat: "De kwalificatie schijnvertoning is hier niet geheel misplaatst. En, zoals zo vaak met Europese debatten, heeft de Kamer weer het nakijken. (...) De honden blaffen, maar de Europese karavaan trekt rustig voort."

Een belangrijk element in dit geheel is de geloofwaardigheid. Nu alle EU-lidstoten op het punt staan om hun nationale munten in te wisselen voor de nieuwe eenheidsmunt de euro, weegt een punt als de geloofwaardigheid zwoor. Immers, in zaken als deze, waar het toch ook gaat om het vertrouwen dot de financiële markten en instellingen hebben in het euro-avontuur, zijn begrippen als betrouwbaarheid en soliditeit van wezenlijk belang. Welnu, in dot opzicht is de start van de euro een misser. Als minister Zalm, wellicht tegen beter weten in, beweert dot de euro geen valse, maar een goede stort heeft, ziet de SGPfractie dat een slagje anders, aldus Van der Vlies. Hoe geloofwaardig kon men zijn als bij nota bene de eerste de beste benoeming gesjoemeld wordt met het Verdrag van Maastricht (waarin een acht-jarentermijn wordt voorgeschreven, dit om de stabiliteit en continuïteit te waarborgen) en Duisenberg met een stalen gezicht komt verklaren dot hij, hoewel hij het Franse pistool op de borst voelde, geheel "vrijwillig" tussentijds terug zal treden ten faveure van een Franse opvolger. Wie het echt gelooft, mag het zeggen. De SGP in ieder geval niet.

KAMPHUIS

Zoeven viel zijn naam al: de negentiende-eeuwse staatsman én voor alles Evangeliebelijder Groen van Prinsterer. Vorig jaar startte op initiatief van H.F. Massink van het studiecentrum en fractiemedewerker D.J.H, van Dijk de zogenaamde Groenkring. Enkele Haagse SGP-heren (Haags in de betekenis van in Den Haag werkzaam voor de SGP, heren in de gebruikelijke betekenis van dat woord) bezinnen zich rondom de werken van Groen van Prinsterer op het staan als politieke partij in deze geseculariseerde tijd in een land dat steeds minder boodschap heeft aan dé Boodschap, Gods Woord. Groen zocht naar antwoorden op deze en soortgelijke wezenlijke vragen in zijn tijd. De Groenkring nodigt om de paar maanden een spreker uit 'van buiten'.

Veertien dogen geleden was dat professor J. Kamphuis, emeritus hoogleraar dogmatiek aan de Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) in Kampen. Hij refereerde over Groens 'Proeve over de middelen waardoor de waarheid wordt gekend en gestaafd', een boekje dat Groen kort na zijn bekering schreef. Het is hier niet de plaats en de gelegenheid om het betoog van professor Kamphuis of te drukken (wellicht dot dot kon in een vervolg op het eerder dit jaar verschenen boek over Groen en de Grondwet), maar wel is er ruimte voor een korte indruk die Kamphuis' referaat achterliet op alle SGP-aanwezigen. Die was buitengewoon goed, zodanig zelfs dot het afscheid moeilijk viel. Verwonderd en dankbaar denken we terug aan dit fijne samenzijn.

In een RD-artikel dot verscheen toen prof. Kamphuis zijn 50-jarig jubileum als predikant mocht vieren, wordt melding gemaakt van een christelijke gereformeerde predikant die bij Kamphuis een "gloed van bevindelijkheid" bespeurde. "Met die herkenning (...) was ik rijk", zei hij toen tegen het RD. Welnu, als SGP'ers voelden we precies hetzelfde. Voor allen die erbij waren was het een ongekend fijne ervaring zo met elkaar te mogen spreken over de zaken van Gods Koninkrijk en onze plaats en weg in het Koninkrijk der Nederlanden anno 1998. Van Groen van Prinsterer is geschreven dat hij "een ziel van vuur" had. Zonder overdrijving kan hetzelfde gezegd worden van prof. Kamphuis. Ook hij is begenadigd met "een ziel van vuur." Wat de luisterende SGP'ers betreft: de vonk sprong over.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen