KORT EN BONDIG
DE HEER D.E. DEKRUIJF
Zondagavond is op de hoge leeftijd van 91 jaar overleden de heer D.E. de Kruijf te Groenekan. De overledene heeft vele jaren een grote plaats in onze partij ingenomen. fHij was twaalf jaren statenlid in de provincie Utrecht, vele jaren gemeenteraadslid in Maartensdijk, enkele decennia voorzitter van de Provinciale kiesvereniging, lange tijd voorzitter ook van de plaatselijke kiesvereniging, hlij heeft ook geruime tijd deel uitgemaakt van de Raad van Advies binnen onze partij. Zovvel provinciaal als plaatselijk werd hij, toen hij terugtrad als bestuurslid, tot erelid benoemd.
Als het gaat om zijn functies, zijn w( er nog lang niet. hlij was ruim tv/iiitig jaar ouderling in de hlervormde Gemeente van Blauwkapel- Groenekan, nog langer in diezelfde gemeente president-kerkvoogd; hij was voorzitter van het bestuur van de School met de Bijbel, hij zat in het polderbestuur en in het waterschopsbestuur, hij had bestuurlijke functies in enkele boeren-coöperaties. Ja, waar zat hij eigenlijk niet in! Hij was veehouder, een groot bedrijf met zijn zoon, en mocht een groot gezin hebben. En dat alles, zo nebben wij vaak uit zijn mond gehoord, met een lichaam dat niet sterk was. Reeds op betrekkelijk jonge leeftijd waren er beproevingen en moeiten in dezen. Als hij daarop wees, straalde er verwondering door over de verwaardiging en ondersteuning die hij in dat alles onderkende. Dat de Heere hem er toe had geleid en er doorheen had gedragen, hlet grootste geheim in zijn leven was de pure genade Gods in Christus, die hem in de weg van het wonder was ten deel gevallen, leder die hem gekend heeft, weet dat De Kruijf geen hoge dunk had van zich zelf, integendeel, maar dat hij in een weg van strijd en bestrijding toch getuigen mocht van de hoop die in hem was gelegd. Schuchter, een ietwat zachte stem, zo ging hij zijn weg.
Tegelijk had hij iets onverzettelijks. Als het ging om de Waarheid en het authentiek gereformeerde beginsel in kerk en staat. Ongekunsteld kon hij dan, voor de vergadering of de bespreking uit, zeggen hoe het maar moest. Daarbij was hij uit op het samenbinden van mensen en meningen. Wat kon hij gebukt gaan onder "gekrakeel". Hij onderhield binnen en buiten zijn kerk intensief vriendschappen, wat dat betreft waren de muren voor hem niet hoog. hlad hij dan geen fouten? Hij zou zeker de eerste zijn geweest om dat te erkennen. Een mens, arm en ellendig in zichzelf. Schoon ik arm ben en ellendig, denkt God aan mij bestendig! Daar wist De Kruijf van. Als hij daarover sprak, vloeide zijn mond over van Gods eer. Hij heeft veel strijd gekend, van binnen en van buiten. Genoeg daarover, hij is de strijd te boven! Een man met gezag, een man met een warm hart voor de goede zaak is ons ontvallen.
Ons leven wordt geleid door God, maar middellijkerwijze gebruikt Hij daarvoor wel mensen. De heer De Kruijf heeft mij in 1973 gevraagd hem te willen opvolgen als statenlid. Wij kenden elkaar vanaf 1958, toen ons ouderlijk gezin, woonachtig aan de rand van de stad Utrecht, ging kerken in de Hervormde gemeente van Groenekan, waar in die tijd ds. B. Haverkamp stond. Ik voelde mij echt veel te jong en te onbekwaam. Dat was voor hem helemaal geen bezwaar. Hij hoopte zelfs dat dat maar nooit zou over gaan. Ik moest het moor doen! Je sprak hem niet gemakkelijk tegen. Als je dan nu eens achterom ziet en dat allemaal overdenkt, vermenigvuldigen zich de gedachten! De God aller genade gedenke zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, velen in getal, en Hij schenke hun een deel van dezelfde genade die hun geliefde kende.
CHRISTELIJK ECOLOGISCH APPÈL
Dezer dagen is door diverse instanties en personen een appèl gedaan op onze overheid en samenleving, om meer aandacht te schenken aan de overbelasting die wij met elkaar, nationaal en internationaal, natuur en milieu aandoen. De welvaart, de luxe, onze consumptie vragen hun tol. Ondanks de waarschuwingen van velen de laatste tijd, lijkt er maar geen keer te komen in ons gedrag en in de aanslag die wij doen op Gods schepping.
Nu is er in het verleden wel eens eenzijdig getoornd tegen milieubelasting en dergelijke. Het waren vooral links georiënteerde, progressieve actievoerders die de kat de bel aan probeerden te binden. Dat ging ook wel eens erg provocerend en dat heeft kwaad bloed gezet. Ik denk concreet aan de acties tegen de zuiveringsheffing ten oosten van de stad Utrecht. Zo is er veel meer te noemen. Maar dat mag ons er de ogen niet voor doen sluiten dat er, zie je de feiten eerlijk onder ogen, snel iets moet gebeuren om een keer ten goede te bewerkstelligen. Het gaat daarbij om een verantwoord evenwicht tussen menselijke bedrijvigheid - denk maar eens aan de agrarische sector - en de te beschermen waarden van natuur en milieu.
Het spanningsveld tussen economie en ecologie is niet gediend met rigoureuze maatregelen die eenzijdig neerslaan op een bevolkingsgroep of beroepensector. Niet eenzijdig de boeren aanpakken en de automobiliteit maar ongemoeid laten. Moor er moet wel een beleidsombuiging ingezet worden. Eind vorige eeuw was dat zo op sociaal gebied, nu op ecologisch gebied. Toen een christelijk sociaal appèl, nu een christelijk ecologisch appèl. Niet om elk gekozen woord, wel om de intentie, gaven wij daaraan steun.
1 1 september 1998 Van der Vlies
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 september 1998
De Banier | 20 Pagina's