Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

PARLEMENTAIR LOGBOEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

PARLEMENTAIR LOGBOEK

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

PR 3.MEUR

Minister Van Aartsen had in zekere zin de primeur. Op hetzelfde moment dat hij in de Tweede Kamer verscheen om met de kamerleden te debatteren over de crisis in Kosovo, vertrok van diverse Italiaanse vliegbases de eerste golf vliegtuigen om de aanval in te zetten. In de regeringsverklaring die voorafging aan het debat maakte de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken op die manier cis eerste officieel bekend dat de NAVO-actie ook daadv^erkelijk was begonnen.

Het overleg tussen de Kamer en het kabinet kon op dat moment weinig anders voorstellen dan een gedachtenwisseling. Immers, de vliegtuigen waren al in de lucht, en bovendien is er voor Nederland, opererend onder de vlag van de NAVO, betrekkelijk weinig in te brengen in dat bredere geheel. Al eerder hadden de diverse Kamerfracties bij verschillende gelegenheden hun licht kunnen laten schijnen over de toestand in het voormalige Joegoslavië. Nu dus Kosovo.

Mr. Van den Berg, die namens de SGP-fractie het woord voerde, begon zijn bijdrage met de constatering dat ook hij de inzet en het gebruik van geweld ziet als een nederlaag. Een akkoord dat (verder) bloedvergieten had kunnen voorkomen, zat er kennelijk niet in. Dat stemt diep droevig, al was het maar omdat de consequenties van een militair ingrijpen heel moeilijk in te schatten zijn. Zo is er grote ongerustheid over het lot van de vele duizenden Kosovaren die nog steeds in Kosovo zitten. Represailles van wraakbeluste Serviërs zijn bepaald niet denkbeeldig, zeker nu de internationale waarnemers, die tot dusverre een rem zetten op de Servische gruweldaden, inmiddels zijn teruggetrokken naar veiliger oorden. Ook is er grote onzekerheid over de verdere aanpak van het Kosovo-probleem en de internationale gevolgen van het NAVO-ingrijpen.

De SGP steunt de opstelling van de Nederlandse regering en van de internationale gemeenschap. Een andere weg was, zeker op dit moment, niet mogelijk, aldus Van den Berg. Het gaat om mensenlevens.

Daarom moet er naast de onontkoombaarharde opstelling van deServische president Milosevic, ookbescherming worden geboden aande burgers die juist door de actiesvan het westen extra grote risico's lopen.

De SGP-afgevaardigde sloot zijn inbreng af met de opmerking dat het een van onze verantwoordelijkheden is om ons te blijven inzetten voor vrede, veiligheid en gerechtigheid, ook in de wereld. Maar onze hoop moet ten diepste gevestigd zijn op het komende Koninkrijk van God, dat gelukkig niet met wapengeweld gerealiseerd zal worden, aldus de SGP-volksvertegenwoordiger. Hij sloot zijn bijdrage als volgt af: "Onze gebeden en onze gedachten vergezellen in het bijzonder de beproefde bevolking in het gebied en de militairen die met de uitvoering van hun taken zijn belast, niet in het minst de Nederlanders onder hen. Mogen zij Gods bescherming ervaren."

AFTREDEN EUROPESE

Niet alleen Kosovo trok veel aandacht in de afgelopen weken, ook Europa, meer specifiek het aftreden van de Europese Commissie. Dit orgaan stapte en bloc op toen een vernietigend rapport verscheen over het functioneren van de Commissie en de geest die in de Brusselse burelen heerst. De SGP-Kamerfractie reageerde met een persbericht waarin werd vastgesteld dat de schokkende resultaten van het rapport van de 'wijze mannen' ons eigenlijk niet echt verbazen. Al sinds jaar en dag was bekend dat er in Brussel fraude en onregelmatigheden plaatsvonden. De SGP heeft keer op keer aandacht voor dit punt gevraagd, ook in de Tweede Kamer. Het komt er nu op aan om ook daadwerkelijk iets te doen aan fraude en nepotisme, zowel in nationaal als in Europees verband. Anders is deze hele affaire voor niets geweest.

Het is heel goed dat de Europese Commissie is afgetreden. Het belangrijkste verwijt dat de EC trof was het verwijt dat de leden niet o' nauwelijks verantwoordelijkheidsge voel hebben. Dat is een van de ere ste verwijten die bestuurders kan treffen. Daarom is het goed dat de hele Commissie is opgestapt. Schoon schip maken is dan het be: te. Overigens treft hier óók de Euro pese Raad (dat zijn de verzamelde ministers uit de lidstaten) blaam. Juist die had beter en adequater moeten reageren op de signalen door de Commissie en individuele Commissieleden aan te spreken.

Het is intussen wel duidelijk dat hei vertrouwen van de burger in 'Europa' vrijwel minimaal is en dat, doo de vele 'affaires' die er waren, dat vertrouwen nóg verder gedaald is.

De SGP betwijfelt ten zeerste of he opstappen van de Commissie die neergaande lijn zal weten om te buigen. V^at dat betreft zal de opkomst bij de aanstaande Europese verkiezingen een duidelijke graad meter zijn.

Uiteraard is er ook in de Tweede Kamer over de Europese crisis gesproken. Ook daar was 'onze' Var; den Berg van de partij. Hij wees e. o.m. op dat een belangrijk deel va de onregelmatigheden in het behe» van de EU-gelden in de lidstaten zélf plaatvindt. De nieuwe Commis sie zal daarom niet alleen beter in de gaten moeten worden gehoude door de Raad, maar zal ook zelf strenger moeten toezien op de regelmatigheid van het beheer van B J- ropese gelden en de uitgave van dat geld door lidstaten.

De conclusie die uit de uitermate pijnlijke gebeurtenissen getrokken kan worden is dat de nieuwe Conmissie zich zal moeten beperken it haar takenpakket, en dat naar rat'. van de beschikbare middelen en d- personele capaciteit. Een andere slotsom dient te zijn dat er strenge' wordt toegezien op het beheer var de gelden door de lidstaten, terwi|' anderzijds Parlement en Raad hun bevoegdheden zullen moeten gebruiken om de Commissie nauwlet tend te volgen in haar financiële gangen. In dat opzicht mogen de nationale parlementen trouwens ock wel wat alerter worden.

ZENDMASTEN WALCHEREN

Al geruime tijd worden de gemoederen in Zeeland beziggehouden door plannen van Delta Radio BV om twee honderden meters hoge zendmasten te plaatsen op enkele kilometers voor de Zeeuwse (Walcherse) kust (zie ook vorige Banier). Een eerder debat daarover enkele weken terug kreeg een vervolg nadat gebleken was dat er in de besluitvorming over deze masten enkele 'oneffenheden' waren ingeslopen.

SGP-woordvoerder Van den Berg herhaalde zijn bezwaren tegen de op te richten zendmasten. Hij onderstreepte die bezwaren met een motie. Kern van die Kameruitspraak is dot het kabinet in ieder geval voor­

lopig nog geen toestemming dient te verlenen. Eerst zal dit project van Delta Radio getoetst moeten worden, en wel vanuit alle belangen die ermee gemoeid zijn, en dat kon dus nog eventjes op zich laten wachten. Helaas kreeg deze motie geen meerderheid.

BOYCOT

Een staatssecretaris die oproept tot een boycot, dat is weer eens wat nieuws. Staatssecretaris Verstand deed blijkens krantenberichten zo'n oproep. Ze wil, als tenminste waar is wat de krant bericht, dat mensen bedrijven gaan mijden die er niets voor voelen een zodanig beleid te voeren dat arbeid met zorg wordt gecombineerd. Een voorbeeld is kinderopvang. Er zijn bedrijven waar die mogelijkheid bewust niet wordt geboden. De staatssecretaris vindt dat kennelijk zo erg, dat ze tot een boycot opriep.

De SGP vindt dat een rare vertoning. Van der Staaij trok er dan ook over aan de bel bij de betrokken staatssecretaris. Het kan heel goed zijn dat er ondernemers zijn die, om wat voor reden dan ook, anders over het combineren van arbeid en zorg denken, bijvoorbeeld omdat ze ernst willen maken met de bijbelse lijnen over de taken van man en vrouw, of omdat ze dat minder goed kunnen inpassen in hun arbeidsorganisatie. Don gaat het niet aan dat de overheid bij monde van een van de staatssecretarissen oproept tot een boycot van die bedrijven.

STUDIEKOSTENAANPAKKEN

Ouders met (schoolgaande) kinderen weten er alles van. De kosten lopen de laatste tijd geweldig op. Weliswaar is er ook nog zoiets als een tegemoetkoming van overheids­ wege in de studiekosten, maar diekan de stijging bij lange na niet bijhouden.Bovendien is het ook nietgoed als de overheid alle stijgingenin de kosten zo maar klakkeloos zouvolgen en vergoeden. Beter is hetde oorzaak van deze stijging zelfaan te pakken. Dat betoogde ir. Vander Vlies in het debat met ministerHermans van Onderwijs. De SGPwoordvoerderliet het daar niet bij, hij deed ook enkele concrete suggestiesom de kostenstijging aan te pakken.

Een van Van der Vlies' voorstellen was om een maximumbedrag af te spreken waarboven de prijs van boeken en andere leermiddelen niet mag stijgen. De SGP-onderwijsman rekende minister Hermans voor dat een plafond van 750 gulden per jaar een alleszins acceptabele grens is. De gemiddelde schoolkosten in het voorbereidend onderwijs bedragen zo'n 950 a 1000 gulden. Als je de vrijwillige ouderbijdrage en excursies e.d. buiten beschouwing laat, praat je over zo'n 750 gulden.

Dat bedrag zou dan het maximum moeten zijn. Als de school vindt dat er meer boeken nodig zijn, dan moet dat maar uit het schoolbudget komen, aldus Van der Vlies. Zoiets zou toch te regelen moeten zijn, bijvoorbeeld via een convenant. In dit verband pleitte de SGP'er voor een boekenfonds, zodat leerlingen boeken kunnen huren in plaats van kopen. Ook dat spaart geld uit.

De problemen met de kosten voor de studie spelen natuurlijk het meest in gezinnen met meerdere schoolgaande kinderen. En dan praten we echt niet alleen over de "grote gezinnen" met meer dan vijf kinderen of zo, nee, als je een gezin hebt met twee of drie schoolgaande kinderen, dan praat je eveneens over aanzienlijke bedragen aan schoolgeld, aldus Van der Vlies. Tegen die achtergrond doet de SGP al jaren voorstellen om het aantal kinderen op enigerlei wijze mee te laten wegen in de systematiek van de tegemoetkoming studiekosten. Dat kan bijvoorbeeld door de inkomensgrens afhankelijk te maken van het aantal (schoolgaande) kinderen. Dus: hoe meer kinderen, des te ho­

ger de inkomensgrens waaronder aanspraak gemaakt kan worden op een tegemoetkoming. Minister Hermans heeft zich inmiddels ontvankelijk getoond voor die gedachte. Hij zegde toe deze optie te zullen be­ trekken bij zijn verdere voorstellen op dit terrein. Een voorstel van CDA-kamerlid Mosterd dat in dezelfde richting goot, kan uiteraard op de SGP-steun rekenen.

Van der Vlies stond ook stil bij het lesgeld dat betaald moet worden voor kinderen vanaf 1 6 jaar. We praten dan over een bedrag van 1700 gulden per kind per jaar. Dat is, zeker bij meerdere schoolgaande kinderen uit deze leeftijdscategorie, geen geringe post in het huishoudboekje. En nu wordt al aangekondigd dat het lesgeld verder zal worden verhoogd. De SGP heeft daar -zacht gezegd- moeite mee.

Weliswaar kan dat geld in gedeelten worden betaald en zit er een resitutie aan te komen bij voortijdig afbreken van de opleiding, toch is deze last wel erg zwaar.

ELECTRICITEITSWET

Marktwerking, dat is een begrip dat tegenwoordig overal op wordt toegepast. De SGP staat daar in z'n algemeenheid niet onwelwillend tegenover, maar er zijn grenzen. De SGP trekt die met name daar waar het gaat over min of meer publieke sectoren. Daarbij is te denken aan het openbaar vervoer. Ook de energievoorziening ligt op dat vlak. Hier ligt, gezien de enorme maatschappelijke belangen die er op deze terreinen in het geding zijn, toch ook een duidelijke verantwoordelijkheid van de overheid. Deze sectoren volledig overlaten aan de markt, betekent vragen om moeilijkheden.

Het was om die reden dat mr. Van den Berg in zijn bijdrage aan het debat over de (wijziging van de) Electriciteitswet nogal wat vraagtekens zette bij het voornemen van minister Jorritsma van Economische

Zaken om de energiesector te liberaliseren. De minister is sterk in het breed uitmeten van de voordelen daarvan, maar de nadelen schoffelt de bewindsvouwe wel erg makkelijk onder tafel. De SGP-woordvoerder achtte het dan ook zijn taak om die (mogelijke) nadelige effecten nog eens naar voren te halen. Hij ging daarom uitvoerig in op de gevolgen van de regeringsplannen voor de Nederlandse energieproducenten, voor de duurzaamheid van de energievoorziening en de prijs die de consumenten en groepen van consumenten (tuinbouwers!) voor de stroom moeten gaan betalen, ook op de langere termijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 april 1999

De Banier | 20 Pagina's

PARLEMENTAIR LOGBOEK

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 april 1999

De Banier | 20 Pagina's