UIT HET EUROPEES PARLEMENT

De kranten hebben yveer) ol gestaan van de verhalen 'ver zich verrijkende Europarlementariërs.Ook het landelsconfUct tussen de EU 3n de VS heeft in de media iet nodige stof doen opv^aai-; n. Beide onderwerpen kv/a-Tten in de laatste plenaire ziting voor de verkiezingen van ''iet Europees Parlement aan de orde.

HET STATUUT VAN DE LEDEN VAN HET EP

De verhalen over zakkenvullende Europarlementariërs zullen voorlopig nog niet ten einde zijn. In het Europees Parlement is het voorstel van de Raad van Ministers om iedereen een gelijk salaris te geven en onkostenvergoeding op basis '""an werkelijk gemaakte kosten, vervorpen. De christen-democraten en Je socialisten (en dan met name de 'uitsers, Italianen en Oostenrijkers die er in inkomen tot de helft op achteruit zouden gaan) meenden niet met de plannen van de Raad te kunnen instemmen. Het ontbreken van een overgangsregeling voor zittende parlementariërs die worden herkozen en de mogelijkheid om op net salaris van parlementariërs tweemaal belasting in te houden, was voor hen reden om het voorstel te verwerpen. Ter rechtvaardiging van hun standpunt werden vooral procedurele argumenten aangedragen.

Al een jaar of vijftien is er heel wat te doen over dit statuut van de leden van het Europees Parlement. In eerste instantie was het een poging om op Europees niveau een uniforme inkomensregeling vast te stellen. Echter door het aan het licht komen van minder fraaie gewoonten van sommige Europarlementariërs is het accent van het statuut verschoven. Niet langer het streven naar een federale regeling waarin de arbeidsvoor­ waarden gelijk worden getrokken, maar een signaal naar de kiezers over de houding en instelling van het Europees Parlement.

Binnen de Nederlandse delegatie bestond aanzienlijke overeenstemming: iedereen, behalve de leden van het CDA, stemde voor. Mr. R.van Dom legde uit waarom de vertegenwoordigers van SGP, GPV en RPF voor het Raadsvoorstel hebben gestemd. Hij vond dat het EP nu de kans had om eindelijk eens schoon schip te maken. Na alle grote woorden in de richting van de Eu­ ropese Commissie was dit de testcase voor het Parlement of het bereid was ook in eigen tuin te wieden. Toch was Van Dam niet onverdeeld positief over het Raadsvoorstel. Een probleem is dat het statuut een rege veau beoogt (met een Europees salaris), terwijl de leden vertegenwoordigers zijn van de lidstaten. Vanuit het streven naar een samenwerkend Europa op basis van zelfstandige lidstaten, heeft een federale inkomensregeling niet zijn voorkeur.

Toch moet over dit verschil worden heengestapt. Het accepteren van dit voorstel van de Raad is de enige manier waarop een einde kan worden gemaakt aan het gerommel met onkostenvergoedingen. Wanneer dat is gedaan kan alle aandacht weer worden gericht op een verantwoorde inbreng in het Europees Parlement.

HORMONENHANDEL

Daarnaast werd tijdens de laatste zitting van het huidige Europees Parlement deze maand, het handelsconflict tussen de Verenigde staten en de Europese Unie nog even flink opgerakeld. De aanleiding daartoe was het aflopen van de termijn waarbinnen de Europese Unie moest komen met een wetenschappelijke onderbouwing voor haar im­ portverbod op hormoonvlees. In haar resolutie heeft het Europees Parlement de discussie breder getrokken. Zij sprak zich niet alleen uit over hormonen, maar ook over andere handelsconflicten en de handelsrelatie tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie in het algemeen.

De laatste tijd is er in het Europees Parlement al diverse keren gediscussieerd over de betrekkingen tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten. Het afgelopen najaar heeft het Parlement ingestemd met het zo­ genaamde transatlantische economische partnerschap tussen beide partijen. Dat partnerschap is vooral bedoeld om in de komende onderhandelingen over het wereldhandelsakkoord gemeenschappelijke belangen goed te kunnen verdedigen.

Door de handelsconflicten over bananen, hormonen en lawaaiïge vliegtuigen lijkt deze gezamenlijke belangenbehartiging onder druk komen te staan. In de genoemde handelsconflicten is het steeds Amerika die importbeperkingen van de Europese Unie aanvecht,

In het nieuwste conflict gaat het om de import van hormoonvlees. In de Verenigde Staten is het behandelen van vee met hormonen om groei te bevorderen en de smaak van vlees te verbeteren heel gebruikelijk. In de Europese Unie is het gebruik van hormonen verboden. Argument daarvoor is het risico van deze hormonen voor de gezondheid van mens en dier. Amerika heeft met succes dit importverbod in de Wereldhandelsorganisatie (WTO) aangevochten. De WTO oordeelde dat de Europese Unie binnen vijftien maanden moest aantonen dat die hormonen ook daadwerkelijk bepaalde ziekten kunnen veroorzaken. Die termijn liep op 1 3 mei jl. af. De verwachting was echter dat de resultaten van wetenschappelijke onderzoek pas eind 1999 beschikbaar zijn. Net voor de behandeling van de resolutie in het Parlement publiceerde de Europese Commissie een tussenrapport waarin wordt geconcludeerd dat één van de betreffende hormonen een kankerverwekkende werking heeft. Volgens het rapport kunnen andere hormonen groeistoornissen, schade aan het immuunsysteem en hersenziekten veroorzaken.

In de discussie over het hormoonverbod in het Europees Parlement heeft europarlementariër Van Dam sterk gepleit voor handhaving van het verbod op hormoonvlees. Vanuit het voorzorgsbeginsel is het niet verantwoord, zolang er geen duidelijke bewijzen zijn voor het onschadelijke karakter van hormonen, hormoonvlees zomaar toe te laten op de Europese markt. Bovendien mogen Europese boeren deze hormonen niet gebruiken. Door gebruik te maken van hormonen kunnen de Amerikanen hun vlees tegen lage prijzen op de markt brengen. Opheffen van het importverbod zou dan ook een grote strop zijn voor de Europese boeren. Het Europees Parlement stemde dan ook unaniem voor handhaven van het verbod.

Om vergeldingsmaatregelen van de Verenigde Staten te voorkomen, moet de EU op korte termijn onderhandelingen starten over eventuele compensaties. Daarbij kan gedacht worden aan het verruimen van de toegang van andere Amerikaanse producten tot de Europese markt. Onze stevige opstelling ten opzich e van de Verenigde Staten heeft alle te maken met de ontwikkelingen b i- nen de WTO. Zo langzamerhand krijgen we het gevoel dat de Verenigde Staten naleving van de toe. al liberale WTO regels willekeurig toepassen. Lidstaten binnen de Europese Unie lijken het recht te verliezen op grond van ethische en gezondheids- en milieuoverweginger beperkingen op te leggen aan de handel. Dat is in strijd met de visie van de Eurofractie dat buitenlands' handel geen normloos beleidsterren is.

Namens de Eurofractie, Henk-Jan Keur Gerdine Westland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen