PARLEMENTAIR LOGBOEK

APOTHEKER STRUIKELT OVER VAN AARTSEN

Hef leven gaat snel, zeker op het Binnenhof. Al weer bijna vergeten is het aftreden van minister Apotheker van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij, hloewel deze 'opstap' niet als een volslagen verrassing kwam, kwam die mededeling tijdens een in allerijl belegde persconferentie toch nog onverwachts. De erfenis van zijn voorganger op landbouw, Van Aartsen, de beruchte 'Varkenswet', deed Apotheker de das om. De minister ondervond te weinig steun in het kabinet voor zijn pogingen om uit de impasse te komen. Ook bij de regeringsfracties, inclusief zijn eigen Dóó, ontbrak het aan steun voor het beleid dat de minister voor zichzelf had uitgestippeld. Daaruit trok hij de enig juiste consequentie: hij ging, daarmee aangevend het pluche minder belangrijk te vinden dan zijn eigen geloofwaardigheid, een eigenschap die in Den Haag steeds zeldzamer wordt.

De SGP betreurt het vertrek van Apotheker. Fractiewoordvoerder Van der Vlies toonde in het debat dat over dit voortijdig heengaan werd gevoerd respect voor de stap van de minister. Te hopen is dat zijn opvolger in zal zien dat de weg die Apotheker wilde gaan een goede was. De doelstellingen van de wet moeten overeind blijven, maar over de middelen en het tijdpad moet gepraat kunnen worden, zodat ook gerekend kan worden op de medewerking van de sector zelf.

SPREEKRECHT EURO'S

Daags voorafgaand aan de verkiezingen voor het Europarlement in Straatsburg (en Brussel) debatteerde de Tweede Kamer over een onderwerp dat nauw met die Euroverkiezingen verband houdt. Al jaren wordt er geweeklaagd over het democratische gat in Europa en over de onzichtbaarheid van de Europarlementariërs.

Een van de mogelijkheden iets te doen aan het gesignaleerde manco is, zo vinden sommigen, het geven van spreekrecht aan Europarlementariërs in de nationale parlementen. De gedachte daarachter is dat als de Nederlandse Europarlementariërs ook in de Tweede Kamer het woord kunnen voeren en gebruik kunnen maken van sommige Kamerrechten, dit de controle op het beleid m.b.t. Europa ten goede komt. Ook de Europarlementariërs zouden ervan kunnen profiteren, al was het maar door een grotere naams- en gezichtsbekendheid.

Om maar direct met de deur in huis te vallen: de SGP-fractie ziet niet veel in deze pogingen om Europa meer gezicht te geven. SGP-woordvoerder Van den Berg zei tijdens het debat het spreekrechtvoorstel te zien tegen de achtergrond van 1. de staatsrechtelijke verhoudingen en 2. de SGP-visie op Europa. Wat dat laatste betreft: de Europese eenwording is -zocht gezegd- door de SGP altijd uiterst sceptisch benaderd. Veel warmte voor het Europese Parlement heeft de SGP dan ook nooit uitgestraald - de goede parlementariërs uiteraard niet te na gesproken. Aan een opwaardering van hun rol via de Tweede Kamer heeft de SGP daarom geen enkele behoefte.

Temeer niet omdat het middel dat daarvoor gekozen wordt staatsrechtelijk bezien op z'n minst discutabel is, namelijk het laten treden van deze Europarlementariërs in rechten en bevoegdheden die 'des Tweede Kamers' zijn. De SGP wees daarom het merendeel van de voorstellen om de Europarlementariërs via het nationale parlement wat op te krikken of. Alleen voorstellen die een versterking betekenen van de controle op Europa via de 'normale' kamerleden, kunnen op de SGP-steun rekenen.

KOSOVO

De oorlog in Kosovo is, op papier althans, voorbij. Er is een akkoord getekend tussen de NAVO en Servië, waardoor aan de openlijke vijandelijkheden voorshands een eind is gekomen. Natuurlijk is de kous daarmee niet af. Zoals al door velen is opgemerkt, beginnen de problemen juist nu. Te denken is aan de repatriëring van de ontelbare vluchtelingen naar hun verwoeste huizen en landerijen, de nieuwe vluchtelin­ genstroom die nu op gang komt, • et in de hand houden van wraokzucntige Albanese vrijheidsstrijders va het UCK, het handhaven van de openbare orde en veiligheid voor alle bewoners en de commandostructuur van de vredestroepen. D- gevaren voor de NAVO-strijdkrac^ ten zijn vanaf nu vele malen grote dan toen er alleen maar vanuit de lucht werd gebombardeerd.

Een week geleden (zeer uitzonder lijk, op een vrijdag) debatteerde o Tweede Kamer voor de zoveelste keer over Kosovo - dit keer niet ovi r de oorlog, maar over de gesloten vrede. V\/oordvoerder namens de SGP was Van den Berg. Hij bego' zijn bijdrage met dank uit te spreken jegens "God de Allerhoogste, Die alle dingen bestuurt en Die ge geven heeft dat het geweld op dit moment mag stoppen. Hij heeft ve' gebeden verhoort." Daarnaast, aldus Van den Berg, zijn er ook gevoelens van deernis tegenover de slachtoffers van het geweld van de laatste maanden, het Kosovaarse volk in het bijzonder.

Van den Berg wees erop dat wapenstilstand nog geen vrede betekent. Er is nog een lange weg te gaan. Daarbij is steun uit andere landen onontbeerlijk. Ook Nederland heeft steun toegezegd, o.a. ir; de vorm van militairen die moeten gaan waken over de vrede. De SGP-grondhouding daartegenover i positief, zei Van den Berg, ondant het feit dat we weten dat het een moeilijke missie is en wordt. De SGP-afgevaardigde stond in zijn l • toog stil bij een groot aantal obstc kels en hindernissen, om zijn bijdr , - ge te besluiten met het betuigen v( i zijn instemming met de Nederlanc se deelname: "We wensen de ree ring veel wijsheid toe, en in het b zonder bidden wij God of hij onz manschappen (...) wil bescherme' en hun moeilijke werk wil zegene

DIOXINE

Veel aandacht ging er in de voor bije weken uit naar de dioxine-aff '- re. Inmiddels lijken de kippen we' veilig, maar dat zag er veertien d gen geleden nog anders uit. Het dioxineschandaal, dat begon in b I- gië, kreeg in Nederland een politiek vervolg toen bleek dat de ministe ries van Volksgezondheid, Welzij' en Sport en van Landbouw, Natuirbeheer en Visserij de eerste signalen over besmette producten te lang hadden laten liggen. En dus werden de daarvoor verantwoordelijke bewindslieden daarop door de Kamer aangesproken.

Namens de SGP-fractie was ir. Van der Vlies van de partij. De detailvragen had hij al gesteld tijdens een zogeheten algemeen overleg. Bij de afronding van het debat in de grote zaal kon de SGP'er daarom de politieke slotbalans opmaken. De fractievoorzitter deed dat door een "motie van berisping" in te dienen. Dat is geen motie van wantrouwen, een Tiotie dus waarin het vertrouwen in een bewindsman of -vrouw wordt opgezegd, maar wel een motie die'ongeeft dat de regering op een beaald beleidsonderdeel tekort is geschoten. Deze motie werd, als enige an de niet-coalitiepartijen, door de xomer aanvaard. Nog zo'n motie, en staatssecretaris Faber kan vertrekken.

Voor de SGP-fractie weegt bij dit on- Jerwerp vooral zwaar dot de volksgezondheid mede in het geding was. In dat soort kwesties moet hetibinet het zekere voor het onzekenemen. Dus als er wat opdoet is3t beter niet eerst af te wachten en .]n pas te gaan waarschuwen, aar eerst maatregelen te nemen : onderwijl de zaak uitzoeken. Als iii dan later wat teruggedraaid moet-orden is dat minder erg, dan later i: - moeten constateren dat er onge- ' , kken zijn gebeurd en er misschien '.'el mensenlevens zijn te betreuren.' ^laas hebben de departementen i ndbouw. Natuurbeheer en Visserij " ; van Volksgezondheid, Welzijn en Sport die lijn niet gevolgd.

KAMER VAN HEROVERWEGING

De 'nacht van Wiegel' blijkt al weer zo goed als vergeten te zijn op het Bi.nnenhof. Het kabinet is weer gelii'"nd, en hoewel de barsten wel zichtbaar zullen blijven en de schade op de langere termijn nog moet blijken, is het politieke effect van die bijzondere nacht in de Eerste Kamer -in ieder geval voorlopig- geneutraliseerd. Overgaan tot de orde van de dag lijkt, gegeven de omstandigheden, dan ook het beste.

Iemand die daar expliciet toe opriep, was SGP-senator G. Holdijk. Hij deed dat toen de Eerste Kamer op verzoek van RPF-professor

Schuurman nakaartte over de gebeurtenissen van half mei. De RPF'er riep premier Kok op het matje om Verantwoording af te leggen over zijn doen en laten tijdens de nacht van Wiegel, in het bijzonder zijn verkapte machtswoord en de opmerkingen die daarna zijn gemaakt over het binden van leden van de Eerste Kamer aan een regeerakkoord.

Holdijk herinnerde zijn medesenatoren eraan dat het niet voor het eerst was dat de Eerste Kamer over dit onderwerp debatteerde. Feitelijk was het dus een herhaling van zetten, zij het met een andere aanleiding. De SGP'er verklaarde, in lijn met wat hij al eerder had betoogd, geen behoefte te hebben aan een zogeheten politisering van de Eerste Kamer. Maar, voegde hij er direct en enigszins kritisch, ook in de richting van de interpellant, aan toe, interpellaties, zeker als die gaan over ongewenste politisering, dragen onvermijdelijk bij aan (verdere) politisering. Ons eigen gedrag en onze eigen opstelling in deze Kamer zijn uiteindelijk altijd doorslaggevend voor de mate van politisering, aldus de geachte SGP-afgevaardigde uit Apeldoorn.

Wat de opstelling en het gedrag van de regering betreft, merkte Holdijk op dat de regering rekening dient te houden met beide Kamers van de Staten-Generaal: "Het politieke primaat ligt -terecht- bij de Tweede Kamer, maar de Eerste Kamer is geen bijwagen! Temeer omdat we in ons staatkundige bestel geen constitutioneel hof hebben, moet deze Kamer, als Kamer van heroverweging, de ruimte worden gelaten om door de regering en de Tweede Kamer voorgelegde ontwerp-wetgeving in alle opzichten te toetsen op zorgvuldigheid. Zolang de Kamer een politiek orgaan is, zal die toetsing tevens een politieke zijn, hoe terughoudend ook uitgevoerd."

"Die terughoudendheid kan naar onze opvatting echter nooit zó ver gaan, dat wettig gekozen leden (van de Senaat) zich gedwongen moeten voelen om tegen hun principiële overtuiging in te gaan, " zette Holdijk zijn betoog voort. Het zal duidelijk zijn dat de SGP, vanuit deze opvatting, binding van Eerste-Kamerfracties aan een door leden uit de Tweede Kamer opgesteld regeerakkoord afwijst".

GROENE POLDER

Het poldermodel geniet wereldwijd een uitstekende reputatie. Van heinde en verre komen mensen aangereisd om de Nederlandse versie van het naoorlogse Duitse 'Wirtschaftswunder' te aanschouwen. Voor de fractievoorzitter van Groen Links, Rosenmöller, was dit aanleiding om het voorstel te doen om dat wat op sociaal-economisch gebied mogelijk is, uit te breiden tot het thema milieu. Een Groen Poldermodel moet mogelijk zijn, meende Rosenmöller. Minister Pronk van o.a. milieu nam de handschoen van Groenlinks op. Hij bepleit om allerlei maatschappelijke organisaties al in een vroeg stadium, dus op het moment dat het nog echt effect kan hebben, te betrekken bij besluitvorming over het milieu en de inkleding van de ruimte in ons land. De Kamer praatte daar vorige week over met de minister. Namens de SGP voerde onze man Van der Staaij het woord. Hij plaatste bij Pronks voornemens een paar kanttekeningen.

Op zich vindt de SGP het goed te begrijpen dat er weer wat meer oog komt voor het milieu. Wat zou er op tegen zijn om mensen te betrekken bij de besluitvorming. Maar, en daar kijkt de SGP altijd kritisch naar, de betrokkenheid bij en op elkaar mag niet zo ver gaan dat er sprake is van een zodanige vervlechting dat de staat als het ware onzichtbaar wordt en haar bijzondere betekenis verliest. Het maatschappelijk middenveld moet niet zodanig verzwaard worden in zijn taakuitoefening en verantwoordelijkheden, dat taken die eigenlijk bij de overheid behoren, steeds meer op het bordje van 'het veld' komen te liggen. Publieke belangen dienen publiek behartigd te worden.

Doorbordurend op deze opmerkingen ging Van der Staaij in op het rentmeesterschap en de verantwoordelijkheid van de overheid in dezen. Poldermodel of niet, voor de SGP is randvoorwaarde dat de eindverantwoordelijkheid voor besluiten altijd dient te blijven liggen bij de overheid. Als dat niet meer het geval is, zal dat een bron betekenen van veel ellende, en, wat erger is, de overheidstaak worden uitgehold. Van der Staaij waarschuwde in dit verband ook voor het verabsoluteren van bepaalde belangen. Aandacht en bescherming van het milieu, akkoord, maar daarnaast moeten we wel in het oog houden dat er ook nog andere belangen meespelen en mee moeten wegen.

Gewaakt moet worden voor eenzijdigheden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen