Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DE WIJKGEDACHTE; EEN DROOM?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE WIJKGEDACHTE; EEN DROOM?

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

"De wijkgedachte is in Nederland onder beleidsmakers in korte tijd weer razend populair geworden. De verwachtingen ten aanzien van deze gebiedsgerichte benadering zijn huizenhoog. Zo moet de wijkaanpak er onder meer voor zorgen dat buurten en wijken gemengd en gedifferentieerd worden. De vermengingsgedachte vormt de laatste jaren een van de kernpunten van het beleid. Sociale cohesie en integratie kunnen, zo luidt de redenering, het best gestimuleerd worden door differentiatie. Dus geen homogene inkomenswijken of buurten gedomineerd door één woningtype, maar wijken waar verschillende bevolkingsgroepen in verschillende woningtypen door elkaar wonen, en waar behalve gewoond ook gewerkt en gerecreëerd wordt." (p. 7)

Tegen deze idealisering van een bepaald wijkbeleid wordt stelling genomen in het boekje De gedroomde wijk. Methoden, mythen en misvattingen in de nieuwe wijkaanpak. De socioloog en filosoof prof. dr Jan Willem Duyvendck goot in op zeven mythen die in de wijkaanpak gekoesterd worden. Dr. Roelof Hortulanus, stadssocioloog aan de Universiteit van Utrecht, behandelt in het tweede deel van dit boekje de oorzaken van de problemen die er in wijken en buurten zijn, vervolgens definieert hij het probleem en ten slotte geeft hij de richting aan waar wij de oplossing zouden moeten zoeken. Dit boekje is uitgegeven in de reeks Forum-essays, een serie uitgaven van Forum, het landelijk instituut voor Multiculturele Ontwikkeling. In deze aflevering van Doelwit wordt De gedroomde wijk besproken. Concludeert u zelf, of het ook in SGP-kringen tijd wordt voor een andere kijk op de wijk.

HUIDIGE WIJKAANPAK

Op 20 december 1999 werd in Den Haag een convenant getekend door de vertegenwoordigers van B& W van 25 grote steden en de bewindslieden van een aantal ministeries. Het ging om een overeenkomst tussen het rijk en deze 25 steden over de aanpak van achterstandswijken. De wijkaanpak wordt steeds belangrijker in de landelijke, maar ook in de lokale politiek. Het benoemen van de eerste Minister voor Grote Steden en Integratiebeleid in het tweede kabinet-Kok, i.e. Mr. R.H.L.M. van Boxtel, is hiervan een bewijs.

De groeiende aandacht voor de wijkaanpak kan worden verklaard uit de groeiende problemen die er zijn. In grote gemeenten vormen bepaalde wijken een probleem. Dat wil zeggen dat daar op grond van criteria moeilijkheden geconstateerd worden. Een aantal van deze criteria zijn: het percentage allochtonen, inkomen, opleidingsniveau, werkgelegenheid en criminaliteit. De huidige wijkaanpak is er dan ook op gericht om deze problemen tegen te gaan, bijvoorbeeld door bestrijding van de werkloosheid, door stedelijke vernieuwing en verbetering van de sociale infrastructuur (bijvoorbeeld op het gebied van onderwijs, welzijnswerk, sport, kinderopvang). De laatste jaren wordt er in het beleid de nadruk op gelegd dat diversiteit in een wijk, dus verschillende bevolkingsgroepen die met elkaar in dezelfde wijk wonen, kan leiden tot stabiliteit.

MYTHEN

De auteurs van het boekje De gedroomde wijk zijn het niet eens met de huidige wijkaanpak. Volgens Duyvendak, de auteur van het eerste essay, bevat deze aanpak tenminste zeven mythen. De eerste is dat het niet mogelijk is om te spreken over 'de' wijkaanpak. Er wordt veel gedaan om problemen in de wijk op te lossen, maar dat wordt ook op velerlei manier gedaan. Verschillende ministeries hebben hun eigen grotestedenbeleid. Er is verschil in de schaal van de aanpak. Wordt in een project een hele wijk aangepakt (wat is eigenlijk de omvang van een wijk? ) of een bepaalde groep of individuen? De tweede mythe is dat men van de wijkaanpak alles verwacht. Als er in een bepaalde wijk een probleem is, verwacht men dat probleem daar ter plekke te kunnen oplossen. Dat dit niet altijd zo

werkt, moge het volgende voorbeeld verduidelijken. Stel dat een wijk kampt met een hoog criminaliteitscijfer. Dan zal dit probleem niet opgelost kunnen worden door alleen (!) aanpak van de criminaliteit in die wijk. Deze aanpak zal waarschijnlijk leiden tot een verplaatsing van het probleem, omdat het probleem dieper zit. Er kunnen veel werkloze jongeren zijn, die misschien ook nog in moeilijke gezinssituaties verkeren. Ook die problemen zullen aangepakt moeten worden om het probleem van de criminaliteit effectief te kunnen bestrijden. De plaats van het probleem en het probleem zelf hebben dus niet altijd een één op één relatie.

De derde mythe is dat differentiatie in een wijk, dus vermenging van verschillende sociale bevolkingsgroepen, leidt tot versterking van de sociale cohesie. Dit blijkt een illusie te zijn als gekeken wordt naar de praktijk. De bewoners van wijken met een gedifferentieerde samenstelling zijn vaak gericht op voorzieningen buiten de eigen woonwijk. Differentiatie is dus geen garantie voor een sterke band tussen bewoners en voorzieningen binnen een wijk. De vierde mythe gaat over culturele differentiatie. In de huidige wijkaanpak gaat men er volgens de auteur van uit dat concentraties van minderheden in een wijk per definitie een probleem zijn. Een wijk mag niet geassocieerd worden met één bevolkingsgroep maar moet gedifferentieerd zijn. Duyvendak gaat hier fel tegenin. Hij noemt dit antigroepsdenken. Zijns inziens kan concentratie van een groep echter leiden "tot onderlinge steun en hulpvaardigheid, tot de ontwikkeling van etnische bedrijvigheid en dergelijke" (p. 19). De huidige aanpak zal dan wellicht leiden tot spreiding van de problemen over een stad, maar ze zijn daarmee niet opgelost.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 januari 2000

De Banier | 20 Pagina's

DE WIJKGEDACHTE; EEN DROOM?

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 januari 2000

De Banier | 20 Pagina's