PARLEMENTAIR LOGBOEK

PEPER

leder logboek bestrijkt veertien dogen. De afgelopen veertiendaagse periode begon wel erg spectaculair. Maandagmiddag, zomaar ineens de mededeling op teletekst: Peper stopt op.

Direct na de persconferentie waar de toen al ex-minister van Binnenlandse Zaken zijn vertrek toelichtte, gaf ook de SGP-froctie fiaar eerste commentaar of. De fractie liet weten "het aftreden, gegeven de omstandigheden, verstandig en begrijpelijk te vinden. Door de ontstane en aanhoudende discussies rond zijn persoon was het aanzien en het gezag van de overheid en het openbaar bestuur ernstig beschadigd. Een minister die tot die conclusie komt doet er goed aan daaraan de enig juiste consequentie te verbinden, en dot is aftreden. De vraag is echter wel of, gezien zijn eigen motivatie, de minister niet beter eerder had kunnen aftreden." Aldus het SGP-persbericht.

Daags daarna debatteerde de Tweede Kamer over Pepers vol. Fractievoorzitter Van der Vlies lichtte bij die gelegenheid het SGP-stondpunt nader toe. Dot de SGP aan dit soort kwesties zwaar tilt, heeft alles te maken met onze visie op het overheidsombt. Achter de bewindspersonen ziet de SGP altijd het ambt van de overheid, haar hoge roeping als - zoals de Bijbel het zegt- dienares van God. Dat stelt hoge eisen aan degenen die het ambt mogen bekleden: onkreukbaarheid, geloofwaardigheid en betrouwbaarheid. Daarmee verdraagt zich niet dat ambtsdragers slordig omspringen met gemeenschapsgeld, om het maar zeer zocht uit te drukken...

DIEP TREURIG

Gelet op deze opvatting kan er geen twijfel over bestaan dat degenen die geroepen worden (en zijn) om het ambt van minister te bekleden, van onbesproken gedrag dienen te zijn. Bewindslieden moeten daarom in principe tegenover iedereen alle boeken kunnen openleggen. Wie dot niet kon, moet niet op die stoel willen gaan zitten. Van der Vlies: "Als, zoals door deze en gene wel is gesuggereerd (hij doelde daarmee o.a. op VVD-fractievoorzitter Dijkstal), dat betekent dot er geen personen meer te vinden zullen zijn voor het openbaar bestuur in ons land, is dat diep en diep treurig."

Tijdens het debat ging de SGPwoordvoerder ook nog in op de rol van de pers, een thema waar ook anderen bij stilstonden. Van der Vlies zei dat hem van het hort moest dat er bij de manier waarop er door sommige media met deze materie was omgegaan, vraagtekens zijn te zetten. "Het is goed", zei de SGP'er, "dot de pers doet wat zij moet doen en haar 'controlerende taak' uitoefent." Maar, zo voegde hij er in één adem aan toe: "Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, dat er, zeker de laatste weken, sprake was van een tegen elkaar opbieden wat betreft (mogelijke) misstappen en misstanden - zeg maar de bonnetjesjacht. De hijgerigheid en gretigheid die hiervan afdroop, deed vermoeden dat het sommigen meer te doen was om primeurs en ministerieel bloed, dan om waarheidsvinding en serieuze zorg over het aanzien van de overheid." Ook dat mocht best gezegd worden.

STELSEL SOCIALE ZEKERHEID

Als gevolg van Pepers aftreden ontstond er in het kabinet een in deze vorm nooit eerder vertoonde doorschuifoperatie. De minister van Binnenlandse Zaken werd vervangen door die van Sociale Zaken, de daardoor ontstane vacature werd opgevuld door de staatssecretaris van Financiën, en dat gat werd weer gedicht door een uit de kamerbankjes getrokken PvdA'er. Kennelijk koos premier Kok, in samenspraak met de PvdA-top, voor een veilige oplossing - en wie zal hem dot kwalijk nemen.

Staatsrechtelijk werd er geschiedenis geschreven omdat de officiële benoeming van de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken een week werd opgehouden om de nieuwe

man. De Vries, de gelegenheid te geven nog in zijn oude hoedanig heid van minister van Sociale Zar ? n een niet onbelangrijk wetsvoorste af te doen in de Kamer. Niet echt fraai, maar staatsrechtelijk kan hf ermee door.

De zaak die de minister nog af v de doen, was de nieuwe Structui^ Uitvoering Vvferk en Inkomen, in c wandelgang ook wel het SUWI-d bat genoemd. Namens de SGP c f Van der Stooij acte de presence, iij waarschuwde niet al te hooggespannen verwachtingen te hebbe van een verandering van de 'org nisotie van het stelsel'. Bij het teri : - dringen van werkloosheid en arbeidsongeschiktheid is minstens i belangrijk dat er goed beleid wc It gevoerd en de feitelijke uitvoerinc adequaat ter hand wordt genome . Eind vorig jaar ontstond er over c - ze materie overigens een knetterr - de ruzie in de Nederlandse pold . Het kabinet en de sociale portne: konden het niet eens worden ove de nieuwe organisatorische opze van het sociale zekerheidsstelsel. Uiteindelijk 'won' het kabinet. Bii voorbeeld op het punt van de kei ring, het innen van premies en de uitkeringen. De SGP-froctie is het met het kabinet eens dat dit geer zaak is van de sociale partners, maar een taak die onder toezicht moet staan van het publiek gezac de overheid dus. Hierover moet I I- derheid bestaan. Anders krijg je schimmige verantwoordelijkhede

Waar het kabinet wél vasthoudt t jn privatisering, is bij de reïntegratii van mensen in het arbeidsproces De SGP verzet zich daar niet ech tegen, moor twijfels heeft de frac^ 9 er wél bij. Het gevaar is namelijk niet denkbeeldig dot de reïntegrc e- markt het karakter krijgt van een vechtmarkt. Juist dan is het van b( - long dot de overheid goede spel' '- gels formuleert en op de naleving ervan toeziet. Zullen de "moeilijk plaatsbaren" daarvan niet de duje worden, vroeg Van der Staaij zie ; of. Het zou mooi zijn als de privoïe markt voldoende aanbod zou kun nen leveren voor deze groep, maar de SGP moet dot eerst nog zien.

MONUMENTENZORG

Met staatssecretaris Van der Ploeu van cultuur wisselde de Kamer vc i- ge week van gedachten over de iO' numentenzorg in Nederland. Ons land mag zich gelukkig prijzen dat een belangrijk deel van ons historisch erfgoed in de loop van de eeuwen redelijk tot goed bewaard is gebleven. Maar daar zit 'm tegelijke'tijd ook een fors knelpunt: hoe be'iouden v^e dit alles voor het nageslacht?

SGP-woordvoerder Van der Vlies begon zijn inbreng bij dit debat met de titel van het eerste hoofdstuk van he* laatste Jaarverslag van het Natie^ 3al Restauratiefonds. Die titel luif't: 'Monumentenzorg op de goede veg'. Van der Vlies zei dot hij in de .Tfgelopen jaren ook wel eens andere geluiden had gehoord. In z'r algemeenheid kan de SGP het be.-id van staatssecretaris Von der Ploeg op dit terrein onderschrijven. Hi; heeft goed geluisterd naar de wetkers in het veld en hun wensen waar mogelijk gehonoreerd. Bijvoorbeeld om de schotten tussen de verschillende categorieën monumenter. weg te halen en daar soepeler n ' e om te gaan. Op die manier Vvordt voorkomen dat onbesteed OH'd blijft liggen en andere, dring ' ide projecten, in de versukkeling reken wegens geldgebrek.

Longe tijd was geldgebrek een van de grootste problemen bij het monurrientenbeleid. Opeenvolgende stnotssecretarissen presenteerden p'-jnnen van aanpak en erkenden C- urgentie van restauraties, maar Q'.iden bleven uit. Argument: "fHet geld is op." Dat argument is anno 2000 niet meer houdbaar. De ene n-i ^lardenmeevaller stapelt zich op de andere. Van der Vlies, en met hem de woordvoerders van alle ond re fracties, deed daarom een beroep op de staatssecretaris om zich in Set kabinet sterk te maken voor eep extra financiële impuls voor de rTi'-numentenzorg. Zo niet, dan krijgt u an de Kamer "een standje", verwoordde de SGP'er het gevoelen von de Kamer. De staatssecretaris was er eigenlijk wel blij mee, want nu kan hij zich in het kabinet verschuilen achter een Kamerbrede rug...

STUDIEFINANCIERING

Een van de onderwerpen die met een zekere regelmaat geagendeerd worden in de Kamer, is de studiefinanciering. De wet die daarover gaat moet om de zoveel tijd worden aangepast aan wat er zich in de samenleving afspeelt. Momenteel is het bijvoorbeeld vrij gebruikelijk om de studie te combineren met werk. Op zich is dat een goede zaak. maar omdat de wet op de studiefinanciering daar niet of nauwelijks rekening mee houdt, kwam minister Hermans met een paar wijzigingsvoorstellen naar de Kamer.

Een fors punt maakte SGP-woordvoerder Van der Staaij (hij viel in voor Van der Vlies) van de flexibiliteit. De verruiming van de diplomatermijn naar tien jaar biedt studenten beduidend meer mogelijkheden om, zoals dot heet, flexibel te studeren. Het kabinet heeft daarom voorgesteld om studenten hun studie per maand te kunnen laten onder­

breken en weer oppakken. Maar hoe zit het dan met de betaling van het collegegeld? Om dat ook per maand te regelen gaat de SGP te ver, temeer omdat het om diverse redenen niet wenselijk is om middenin een collegecyclus tijdelijk een punt achter de studie te zetten. Betaling per semester, trimester of blok ligt meer voor de hand.

Bij de behandeling van dit onderwerp was er veel te doen over de omzetting van de aanvullende beurs voor studenten in een gift. Een meerderheid van de Tweede Kamer wil dat, maar de minister is er tegen. Het kostenplaatje dat aan zo'n omzetting hangt bedraagt bijna 1 miljard gulden. Door kan ik heel wat andere, en noodzakelijker dingen mee doen, aldus minister Hermans. De SGP-froctie was dat met de bewindsman eens. Als het aanzienlijk goedkoper kon (PvdA-kamerlid Hamer kwam met een oplossing in die richting), dan gaat de SGP wél akkoord met genoemde omzetting. Een amendement diende de SGP in wat betreft de afstudeersteun. Deze fungeert als een vangnet voor studenten die met bijzondere omstandigheden te maken krijgen. In die regeling ontbreekt echter een hardheidsclausule. De SGP-fractie pleitte ervoor zo'n clausule alsnog in de wet op te nemen, zodat studenten die door onvoorziene omstandighe­ den in de problemen komen, niet tussen wal en schip zullen vallen. De kans dot dit amendement (dat mede is ondertekend door RPF'er Stellingwerf) het haalt is groot.

TOEZEGGINGEN AAN GETUIGEN

Vaak gebeurt het niet dat een minister blijft steken in de behandeling van een wetsvoorstel omdat hij/zij niet meer verder kan. Des te opvallender was het dat ruim twee weken geleden minister Korthals van Justitie gretig inging op een voorstel van een van de kamerleden om de behandeling van een wetsvoorstel moor te staken teneinde de moeilijke vragen schriftelijk af te doen. Het overkwam de minister bij de behandeling in de Kamer van het wetsontwerp 'Wijziging van het wetboek van Strafrecht en het wetboek van Strafvordering met betrekking tot verklaringen van getuigen die in ruil voor een toezegging van het openbaar ministerie zijn afgelegd.'

Dit inderdaad erg pittige wetsvoorstel is min of meer een uitvloeisel van het rapport van de enquêtecommissie-Van Trao, die naspeuringen verrichtte naar de opsporingsmethoden van politie en justitie. Hoofddoel en kern van het voorstel dot de minister verdedigde was om een wettelijke basis te leggen voor afspraken tussen het openbaar ministerie en een verdachte die bereid is uit het criminele milieu te klappen. Het is een buitengewoon lastige en gevoelige materie waar geen pasklare antwoorden voorhanden zijn. Ook de logboekschrijver waagt zich niet aan een uitputtende behandeling van dit onderwerp, en evenmin aan het weergeven van het lange en doorwrochte betoog van de SGP-fractie. Slechts dit: de SGP erkent dot nadere regelgeving op dit punt wenselijk en noodzakelijk is. De noodzaak van een dergelijke regeling is meer dan eens in en door de praktijk aangetoond. Het moet echter, zo stelde woordvoerder Van der Staaij, om zeer uitzonderlijke omstandigheden gaan. Met andere woorden: in slechts enkele gevallen. De belangen die op het spel staan moeten zo'n deal met een crimineel rechtvaardigen. En als het gebeurt, dan moet uit wet- en regelgeving heel helder zijn wat er wel en wat er niet kan worden overeengeko- — men. Alleen dan is de SGP bereid haar jawoord aan dit kabinetsvoorstel te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen