Christus verschijnt aan Johannes

"En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Z > t voeten; en Hi\ legde Zijn rechterhand ^p mij, zeggende tot nnij: Vrees niet; Ik

ben de Eerste en de Laatste; En Die leef, en Ik ben dood geweest; en zie. Ik ben levend in alle \ eeuv^'-'heid. Amen. En Ik heb de sleutels der hel en doods."

(Openbaring 1 : 17 en 18)

Geliefden, Voor ^elen is het misschien onbegrijpelijk daf hier van de aposfel der liefde staat opgetekend dat hij vreesde. Velen in onze tijd hebben geen vrees voor de ontmoeting met Chris'us. Men is bekeerd en leeft op zijn o haar manier getroost heen naar die grote dag der dagen; de rechterstoel van Christus. Met wa\ god.sciienst leeft men voort. Men kent geen vrees, omdat men het ontdekk': nd werk Gods mist en men daar m geen last heeft van zonde en schuld. Men zou Johannes v/illen trooslen en hem toeroepen niet te vrezen. Johannes v/as immers een gercf'Den discipel? Hij had de Meere Jezus toch al vaker ontmoet, ja hij v, as toch dagelijks met Hem omgegaan?

Is he; u in het Woord nooit opgevallen dat bij iedere verschijning van de Cogestane Vorst van Pasen het volk dat Hij ontmoet met vreze en beven bezet is? Johannes ligt als dood aan de voeten van de Heere Jezus vanwege Zijn majesteit en heerlijkheid. Vrees, ontzetting en verschrikking. Angst, jawel, maar ook ootmoedige eerbied, gepaard gaande met een gevoel van onv/aaide en rechteloosheid. Als God in Christus Zich openbaart, zou een zondig en schuldig mens dan niet vrezen? Johannes had geen bestaan voor God. Alhoewel vanwege de Naam en zaak des Heeren op Patmos verbannen, gehaat vanwege het getuigenis Gods in zijn leven en zijn prediking aangaande Christus, IS dat voor Johannes geen bestaansgrond of bestaansrecht. Zijn ambt vrijwaart hem niet van de vreze des doods.

Wat zullen er straks toch duizenden, 1° miljoenen mensen bedrogen uitkomen. Nooit de vreze des doods gekend, als een "bekeerd" mens geleefd, a!s een "bekeerd" mens gestorven. Helaas, zonder kennis aan de Opgestane Levensvorst, zonder ooit als dood aan Zijn voeten te hebben gelegen. Zo te mogen neervallen is vrucht van de openbaring van Christus in eigen hart en leven, en teken van het oprechte genadeleven. Weet u, Johannes heeft Hem in alle heerlijkheid en schoonheid gezien: "... toen ik Hem zag ..."Jezus Christus gezien als de verhoogde Middelaar in Zijn heiligheid en rechtvaardigheid en toen tegelijkertijd zichzelf gezien in de totale verdorvenheid van Zijn verzondigde bestaan. Met alles wat geweest is, moet Johannes omkomen, ja de dood in. Waar Psalm 130 beleving wordt, daar gaat men Johannes begrijpen. Het is een noodzakelijke les. Genade leert sterven aan al het onze. We zeggen het vaak zo makkelijk. Waar Christus goot verschijnen, moet de mens, het eigen "ik" verdwijnen.

Wat een wonder als dan bij zo'n stervend mens Christus Zijn rechterhand op de schouder legt en vertroostend en bemoedigend spreekt: "Vreest niet!". Hij, Die Zich openbaart als de Eerste en de Laatste, het begin, de oorsprong en het einde aller dingen. Die dood was en Die leeft! Die van de dood niet gehouden kon worden. De schuld was betaald. Gods deugden waren verheerlijkt en aan Gods recht was genoegdoening geschonken. Het was alles immers op Golgotha voor eeuwig volbracht? Hij Die de dood is ingegaan, stierf om het leven te verwerven. Om Zijn ganse uitverkoren kerk, die Hij als loon op Zijn arbeid van de Vader had ontvangen, op grond van recht en gerechtigheid het leven te kunnen schenken. Zo mag de Kerk Hem ook leren kennen in vernedering en verhoging, in verwerving der zaligheid en toepassing. Daar waar een zondaar als dood aan Zijn voeten ligt, kan Christus Zichzelf openbaren, verkla­ ren en wegschenken. In het wondere: "Ziet hier ben ik!", ligt voor een stervend mens het eeuwige leven. De Heere goot Johannes troosten, niet zoals wij vaak doen met loze woorden, maar met Zichzelf: "Vreest niet. Ik ....". Johannes wordt op Patmos met niets en niemand minder getroost don met Christus Zelf. Voor een ontledigd mens is er ook geen andere troost. Leerden wij moor meer zien dat alles waarmee de mens zichzelf of een ander troost vaak alle grond mist voor de eeuwigheid. We houden onszelf of elkaar op de been met wat gemoedelijkheid, alsof ons klagen onze schuld vermindert en de vreze des doods kan worden weggenomen met een mondbelijdenis. Het gaat om de toepassing van het bloed en de gerechtigheid van Christus, in en door de oefeningen des geloofs in de openbaring van Jezus Christus. Waar een heilig en rechtvaardig God ons niet anders dan verdoemen kan, wordt het zo'n wonder als een stervend mens het uit Christus' eigen mond hoort: "Vreest niet". Don gaan de schatten van Zijn verdienste open, don krijgen Zijn zoenen kruisverdienste eeuwigheidswaarde. Ik voor u\ De Eerste en de Laatste. Die het volkomen werk der zaligheid in een mens begint en het ook Zelf voltooit. Hij is de Alpha en de Omega, het begin en het einde. Dat is een wonder, dot is troost voor een mens die zelf geen begin in zijn leven kan ontdekken en ook niet weet hoe hij het ooit tot een goed einde zou kunnen brengen. Christus openbaart Zich hier als Borg en Zaligmaker, de grote Triomfator over dood, graf en hel. Johannes ligt als dood aan Zijn voeten, maar het leven wordt hem geschonken door Hem Die het leven Zelf verworven heeft, ja Die Zelf het leven is. Hij zal Zijn Kerk niet begeven noch verlaten. Zie maar naar Johannes op Patmos. Johannes heeft daar op alles het Amen des geloofs mogen zeggen. De Heere Jezus openbaart Zich nog steeds door Woord en Geest. Aan armen en ellendigen openbaart Hij Zich als het leven. In het dodelijkst tijdgewricht schenkt God zo in Christus het leven. Ach, dot we toch alles buiten Christus leerden verdoemen en slechts één begeerte zouden kennen: "Geef mij Jezus of ik sterf, want buiten Jezus is geen leven, moor een eeuwig zielsverderf!"

Oldebroek, ds. CL. Onderdelinden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen