Van de 2e voorzitter 't was pinksteren

Nu het Pinksterfeest weer achter ons ligt, zijn wij de zogenaamde "feestloze" periode van het kerkelijk jaar weer ingetreden.

Het feest van de Heilige Geest is echter overschaduwd door de stortvloed van informatie die over ons allen is heengekomen bij de opening van de Europese kampioenschappen voetbal. En ook al kwam al die voetbalgekte onze huizen niet of slechts in geringe mate binnen via de massa-media, dan toch werd en wordt een ieder geconfronteerd met "oranje".

Op de avond van de eerste Pinksterdag werd de rust van de dag des Heeren verstoord door luid toeterende auto's na de wedstrijd. Overal werd luid gezang geschreeuw gehoord. Oranje auto's, oranje huizen, oranje voedsel, oranje mensen ... Onwillekeurig moest ik deze dagen denken aan een andere "oranje-man". Hij had een verbond gesloten met de Potentaat der potentaten! Schrille tegenstelling, schril contrast. De christelijke gemeente vierde het Pinksterfeest. Feest van de Geest, die woning kwam maken in mensenharten. Feest van "God in ons". "En Ik zal de Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, opdat Hij bij u blijve in der eeuwigheid".

Mag ik u eens vragen: Mag u door genade weten van die inwoning van de Geest des Heeren in uw eigen hart en leven? Die Geest is het, die ons overtuigt van zonde, gerech­ tigheid en oordeel. Hoe onmisbaar, ja, noodzakelijk voor tijd en eeuwigheid! En nu is het van tweeën één; of die Geest des Heeren woont in ons hart en beheerst ons leven, of een andere geest voert heerschappij over ons. De geest uit de afgrond. En ik vrees met grote vrees, dat die geest duizenden, miljoenen in deze dagen in zijn ban heeft. Nee, u moet mij goed begrijpen, ik ga het verleden niet idealiseren. Ik weet heel goed dat het verleden niet enkel rozengeur en maneschijn is geweest! Maar de eerbiediging van Gods dag werd onder een groot deel van ons volk nog betracht. En nu ... een geestvan bandeloosheid, van onverschilligheid, van goddeloosheid waart rond in onze lage landen. En het kan toch haast niet anders dan dat wij de oordelen van de Heere over ons heen halen?

"Maar Mijn volk wou niet naar Mijn stemme horen; Israël verliet Mij en Mijn geboón; 't Heeft zich andr'e goön, naar zijn lust verkoren." Dat moest de Heilige God eenmaal van Israël zeggen. Maar dat geldt evengoed van Nederland en Europa. O, we weten het, de Heere heeft een taai geduld. Groot i 'ijn lankmoedigheid en genade. A ar als een volk, als een werelddf maar doorgaat Hem in Zijn e: en heerlijkheid te tarten, komt Hi v herroepelijk met Zijn oordeler Ve hebben het op economisch te: n heel goed. We hebben miljoe n beschikbaar om het "voetbalc JS" te financieren. Vele hoogwac 3- heidsbekleders gaven en geve acte de presence' in de verschil! Je voetbalstadions. Helaas ontbr < t ook ons geliefde Oranjehuis c sr niet! Nee, ik ben niet tegen gt ; 'nde lichaamsbeweging, tegen beoefenen van een verantwoord sport. Maar .... als de sport e god en godsdienst wordt, pro" ; teer ik vanuit de grond van mijn hc. '. Daarmee wordt namelijk de e van de Heere aangetast. En dat kt en dat mag niet in der eeuwighe

De Geest des Heeren versloe. 'P die merkwaardige eerste Pin!- ; rdag, eeuwen geleden, zijn di .; enden in Jeruzalem. "En het zai ijn in die laatste dagen (zegt God) < zal uitstorten van Mijn Geest op e vlees, en uw zonen en dochtt > zullen profeteren, en uw jongelii jen zullen gezichten zien, en uw uden zullen dromen dromen."

O, God, gedenk nog in Uw m^'' men ons land en volken moc.; tdeze belofte ook waarheid zijn .31 worden in 2000!

Nijkerk, ds. J.H. van Daalen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen