Christenen in de huidige samenleving

De meerderheid van de Eerste Kamer heeft op dinsdag 10 april ingestemd met het wetsvoorstel over euthanasie en hulp bij zelfdoding. Volgens de nieuvN^e wet mogen artsen voldoen aan een weloverwogen verzoek tot levensbeëindiging van patiënten die ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Voorwaarde is dat zij zich houden aan enkele zorgvuldigheidseisen en gevallen altijd melden bij een regionale toetsingscommissie. Bij het van kracht worden van de euthanasiewet zijn artsen de enige beroepsgroep in Nederland die de medemens mag doden. De euthanasiewet kan nu aan de rij van afschrikwekkende wetten worden toegevoegd; de verruiming van de w^inkeltijden, de opheffing van het bordeelverbod, het homohuwelijk, de late zwangerschapsafbreking, enzovoorts.

KERK EN STAAT

De normen en waarden in ons land zijn na de Tweede Wereldoorlog sneller veranderd dan ooit tevoren. Veel christelijke normen en waarden gelden niet meer. De werkelijkheid in ons land staat op gespannen voet met de normen en waarden die God van ons vraagt.

Terwijl de belangstelling voor geloof en het bovennatuurlijke groeit, spelen voor de huidige regering geloof en kerk geen enkele rol van betekenis. De regering ziet burgers slechts als individu. Het maakt niet uit of ze geloven of niet. De kerk wordt daarmee volkomen gemarginaliseerd. In de Troonrede van vorig jaar staat letterlijk dat kunst en cultuur een grote rol spelen bij de immateriële kant van het leven: "Juist in een samenleving waarin de materiële welvaart toeneemt, is het van vitale betekenis oog te blijven houden voor immateriële waarden. Kunst en cultuur leveren een onmisbare bijdrage aan de kwaliteit van ons bestaan." Woorden als godsdienst en levensbeschouwing worden niet meer genoemd. Deze laatste Troonrede is een juiste doch verdrietige afspiegeling van de werkelijkheid. De regering bemoeit zich principieel niet met alles wat naar het bovennatuurlijke ruikt. Dit betreft niet alleen het christelijke geloof maar ook andere geloven. Volgens de paarse ideologie van de individuele zelfbeschikking is het geloof niet meer don een privé-aangelegenheid, waaraan de politiek geen boodschap heeft. Van oorsprong betekende de scheiding van kerk en staat dot de staat zich niet bemoeit met interne kerkelijke zaken. De scheiding van kerk en staat is zover doorgeschoten dat geloof en kerk voor het paarse kabinet geen enkele publieke rol van betekenis speelt. De kerk wordt dus eigenlijk overbodig.

MOREEL BESEF

Op tal van vlakken is er de laatste jaren een versterkt moreel besef ontstaan. Voorbeelden hiervan zijn de afwijzing van discriminatie, de verontwaardiging over seksueel misbruik en de afkeuring van zinloos geweld. Kan er wel over een verval van normen en waarden gesproken worden? Als ik de in het begin genoemde voorbeelden van afschrikwekkende wetten nog eens lees, denk ik dat er wel degelijk over een verval gesproken kon worden. Kamerleden van D6ó hebben meer dan eens uitgesproken dat deze partij de laatste 20 jaar er alles aan heeft gedaan om christelijke normen en waarden uit de wetgeving te filtreren. In het paarse kabinet zit een soort van ongelijke behandeling. Dat heeft te maken met de wens of te rekenen met het christelijke verleden.

DE BIJBEL

Een overtuiging heeft iets exclusiefs. De ene overtuiging sluit de andere overtuiging uit. Als het ene waarheid is, dan is het tegenovergestelde dat niet. De moderne mens zegt echter: "U mag best tegen abortus zijn als u mijn mening ook maar respecteert, want mijn mening heeft evenveel recht als de uwe." De huidige regering borduurt hierop voort. In de paarse voorstellen zit een ideologische component, geënt op de gedachte dat alles wat de mens wil, ook moet kunnen. Het christelijke geloof heeft in Nederland plaats gemaakt voor het geloof in de au j- nomie, de wetenschap en de tech niek. Er wordt steeds gesproken over zorgvuldigheid, maar weinic over de waarborg tegen een vrijheid waarbinnen iedereen maar kon goedvinden wat hij vindt. De SGP-jongeren zijn hier bezorgd over.

GETUIGEN

De Heere Jezus zegt niet dat wij enkel het zout van ons eigen zout vaatje moeten zijn, maar van de hele wereld. God vraagt van ons om in de wereld te getuigen Wie Hij is. Het getuigen van de Drieenige God in de politiek is een christelijke opdracht. Het christelij e geluid behoren we te laten horen i de Europese, landelijke, provincif, 3 en plaatselijke politiek. Het laten horen van het christelijke geluid i ons aller opdracht waar wij dan ook staan in de maatschappij. V\ kunnen deze opdracht niet ofsch. ven op onze politici. Met alleen exclusiviteit zijn we er ols christei n niet. De huidige samenleving be( r- deelt immers iedere mening als gelijkwaardig.

Voor christenen is het de uitdagir om in een pluriforme samenlevin die exclusiviteit op een reële, wei vende manier uit te dragen. Als v e het over de christelijke identiteit I 'bben, behoren we niet te spreken over wat we nog hebben. Dat is defensief. De uitdaging is om on. 3 defensieve benaderingswijze orr e zetten in een pro-actieve bijdrag aan de samenleving. De ruimte I srvoor neemt toe. Als we vandaag Ie dag laten zien dot je vanuit een christelijke visie een bijdrage ku leveren die winst voor de maatschappij is, blijkt er een openhe • te zijn. We moeten niet teveel in sts idpunten denken, maar in hoe we ue situatie vanuit een christelijk perspectief kunnen verbeteren. Wat werkelijk effect heeft, is het voor- - ven van je eigen visie, zodanig ^t het vruchtbaar wordt in de prakt' k. Laten wij, christenen, een positie e bijdrage leveren op alle terreinen in de maatschappij!

Aart Dekkers

lid sectie Politiek SGP-jongeren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen