KORT EN BONDIG

BOTSING

Het zal je maar gezegd worden dot je onverdraagzaam, intolerant bent. Het kan tegenwoordig nauwelijks erger. We worden geen van allen graag voor onverdraagzaam uitgemaakt. Toch overkwam het onze fractie dezer dagen - en trouwens ook de andere christelijke fracties. Tijdens de debatten over het 'homohuwelijk' en de euthanasie indertijd en bij de interpellatie over de uitlatingen van minister Borst onlangs, hadden we veel te weinig respect getoond voor mensen die vanuit een niet-christelijk gedachtegoed tot heel andere afwegingen komen. Aldus de heer Dijkstal, politiek leide; van de liberalen (VVD), en in zijn voetspoor de heer De Graaf, vooriTian van de neo-liberalen van D66,

Per omgaande hebben we deze collega's middels een open brief om verheldering en verantwoording gevroogd. Zij hebben er inmiddels op gereageerd, één en ander toegelicht en hier en daar wat gas terug genomen. De heer Dijkstal heeft geen behoefte aan een publiek debat erover. Het interview met het RD en een gesprek met de heer Knevel voor de EO-teievisie moet genoeg zijn. De neer De Graaf is bereid een openbaar debat te houden over het aangesneden thema. Bij leven en gezondneid zullen we dat debat houden.

Het is buiten kijf dot bij belangrijke etriisclie kwesties de beginselen van de onderscheiden politieke groeperingen botsen. Het ene beginsel verdraagt het andere niet. Een Bijbels en 6en atheïstisch beginsel zijn onverzoenlijk. Die bij elkaar te brengen of te rioüden leidt onherroepelijk tot ongeoorloofde verwatering. Dat is "og heel iets anders dan elkaar in het intermenselijke verkeer niet te respecteren. Hoe scherp we elkaar ook wat °etreft gehanteerde beginselen, opvat- *'"gen en standpunten bestrijden, het nioet Waardig en respectvol gebeuren of het gebeurt niet. Ds. P. Zandt zei het vroeger al zo: we strijden niet tegen mensen, we bestrijden hun opvattingen (zie ook pagina 6-7 van deze Banier).

BEGINSEL DER WIJSHEID

Aan de biotechnologie zijn veel fundamentele problemen verbonden. Toch neemt deze tak van wetenschapsbeoefening een grote vlucht. Eén van de doelstellingen is het vinden van medicijnen tegen bepaalde vormen van de 'gevreesde ziekte', tegen tot nu toe welhaast onbehandelbare aandoeningen van het zenuwstelsel en zo is nog wel meer te noemen. Maar is bij dergelijke doelen wel elk middel en de totstandkoming ervan te aanvaarden? Het spreekwoord zegt dat het doel de middelen heiligt; met andere woorden, dat om een doel te bereiken alle middelen zijn geoorloofd.

Wij weten wel beter! Niet alles wat kan, mag ook maar zo in het licht van de Heilige Schrift. Er is daarom alle reden om kritisch te kijken of geen ongeoorloofde grenzen worden overschreden, als het bijvoorbeeld gaat om het beïnvloeden van de erfelijke eigenschappen van plant, dier en mens; om het mengen van soorten, het kloneren en dergelijke. De dilemma's zijn vele en groot.

De Tweede Kamer stelde onlangs een bijzondere commissie in die de opdracht heeft eens naar de diepte van deze problematiek af te steken. Namens de SGP-froctie maak ik deel uit van deze commissie. In dot verband was ik vrijdag jongstleden op een studiedag waarop het functioneren van de beleidspraktijk rond genetische modificatie van dieren centraal stond. De ontmoeting was geregeld in een historisch gebouw in een net zo historische omgeving in Utrecht, te weten in het Atrium met als adres Voetiusstraat 2-4, grenzend aan het Domplein. Onwillekeurig moest ik denken aan de vermaarde theologisch hoogleraar uit vervlogen dagen G. Voetius, die zijn inauguratie hield over de vreze des Heeren, als het beginsel der wijsheid, onmisbaar nodig als grondslag en voedingsbodem van elke wetenschapsbeoefening. Als dat beginsel nu ook de discussie over de biotechnologie heden ten doge zou mogen bepalen én begrenzen, zou het goed zijn. Het gebrek er aan, maakt een voornaam stuk van het probleem uit, bij onszelf te beginnen overigens. Wat toen gold, geldt ook nu: de Heere wil het schenken aan hen die er ootmoedig en oprecht om verlegen zijn.

OENE

Wat gaf ons dat een warm gevoel toen we hoorden dat onze geëerbiedigde koningin nagenoeg onaangekondigd een kerkdienst bezocht in de Hervormde gemeente van Oene. De God aller genade moge die kerkgang zegenen! De bevolking heeft dit bijzondere blijk van medeleven heel erg gewaardeerd en dat is te verstaan. Wij doen dat uiteraard ook. De bevolking van Oene - en de andere door de mond- en klauwzeer getroffen gemeenten - is zwaar getroffen. Lege stallen nu en onzekerheid over de nabije toekomst. Wij bezochten vrijdag jongstleden als fracties uit Eerste en Tweede Kamer en uit Provinciale Staten enkele families op hun bedrijven (zie ook pagina 14 van deze Banier). Er zijn geen woorden voor de gevoelens die de mensen bezetten, het verdriet, de teleurstelling, het zich in de steek gelaten voelen door de overheid, de gewetensnood bij zoveel gedode gezonde dieren,

's Avonds hebben we in een openbare vergadering van onze plaatselijke kiesvereniging indringend met elkaar gesproken over de vele vragen die zich opdringen. Vragen die zich lang niet allemaal al in dit stadium laten beantwoorden. We hebben beloofd al het ons mogelijke te doen om de getroffen boeren verder te helpen. De sfeer mocht gelukkig bijzonder goed zijn in de stampvolle zaal. De belangstelling van de predikanten deed weldadig aan. Ook waren er raadsleden en anderen van andere partijen aanwezig. Kortom, een leerzame en fijne avond. Ook werden we bijzonder bemoedigd door enkele getuigenissen over wie de Heere God in zulke kommervolle omstandigheden voor mensen, die dat niet hadden verdiend, wilde zijn. De Heere gedenke hen en ons.

19 mei 2001

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen