HAAGSE PROPJES

BEGINSELEN

Wo: moet je nu met zo'n man? Ik heb het natuurlijk niet over Hans Dijr *al als persoon. Er is op het Binnen of geen vrind'lijker, jovialer en toec^jnkelijker man te vinden don Dijkital - altijd goed voor een groet of e.; n gaatje voor een praatje. hAo'T wat moet je nu met het standpur dat hij uitdraagt? Von je week, in het dagblad Trouw deei de VVD'er zijn beklag over de tv. F ij vindt programma's waarin mer en "respectloos worden gemanipu eerd" "moreel onaanvaardbac " Groot gelijk natuurlijk, want zo i net. Maar dan. Ik citeer Trouw: "Dij stal ziet voor de overheid geen moe lijkheden deze programma's van ie buis te weren. Elke vorm van een erbod is voor Dijkstal uitgesloten, .vont strijdig met liberale vrijheic'beginselen."

Lekf-^re beginselen zijn dat. Er geb-jrt iets slechts, je vindt het zelfs "me eel onaanvaardbaar, " maar je Kun' ir niets aan doen omdat je beg 'iselen het je verbieden. Dijkstal erke f het eerlijk: "Ik weet niet wat ik rr et doen." Ik wel. In zo'n geval kun . maar twee dingen doen: wee: een keer beginselloos en pak die !• oep aan, of - veel beter- kies een oeter beginsel en doe hetzelfde.

VAN DER TAS

Vorio ; week is het aantal SGP'ers in de vt-gaderzoal van de Tweede Kams van vier teruggegaan naar drie, n dat zonder verkiezingen. Ra re, hoe kan dat? Wie is daarvoor verantwoordelijk? Dat is één persoon, en wel "de heer Van der fas" - "Piet" voor degenen die hem al wat langer kennen. Van der Tas wos-iK zou haast zeggen- sinds 'Mensenheugenis de Kamerbewaaraer. In die voorname hoedanigheid Was hij de rechterhand van de

Kamervoorzitter, verantwoordelijk voor de handhaving van de orde en rust in 's lands vergaderzaal.

Van der Tos had de gave deze lang niet altijd eenvoudige taak meesterlijk uit te voeren. Kamerleden en journalisten (om over fractiemedewerkers maar niet te spreken) kunnen akelig eigenwijs zijn. Van der Tas' belangrijkste wapens waren zijn onverstoorbaarheid, een spiedend oog, humor en hart voor de zaak en de zaal. Daarmee kreeg hij precies gedaan wat hij wilde. En hij kreeg nog meer: veel goodwill. Niemand nam er dan ook aanstoot aan als hij alle rokers in de wandelgangen opdroeg het roken onmiddellijk te staken met in zijn handpalm verborgen een nog brandende sigaret - die van hemzelf.

Van der Tas deed zijn werk politiek neutraal. Maar neutraal was en is Van der Tas geenszins. Hij heeft de parlementaire arena nu vaarwel gezegd, dus kan ik het wel verklappen: "Piet" is SGP. Al jaren. Afkomstig uit de oude CHU is hij, toen het CDA tot stand kwam, overgestapt naar de SGP Dat het de SGP werd, en niet een andere partij, was mede te danken aan het optreden van de SGP'ers die hij dagelijks bezig zag en hoorde: Abma, Van Rossum en Van Dis junior.

Nu Van der Tos niet meer regelend rondloopt, kon ik bezoekers op de tribune niet meer vertellen dot er vier SGP'ers in de vergaderzaal aanwezig zijn; kan ik vanuit de zaal "Piet" niet meer wijzen op partijgenoten op de tribune en kunnen

"Piet" en ik in 's lands belangrijkste politieke strijdperk niet meer spreken over predikanten en preken. Ja over nog veel meer. Ik zal hem erg missen.

3+2

Hoeveel is 3 - i- 2? Wie zoals ik nog z'n ouderwetse lagere school heeft gehad, zegt zonder rekenmachientje te hoeven gebruiken 5. Maar zo eenvoudig is het kennelijk toch niet. Als ik de rekenarij in een belendend perceel mag geloven, kan het net zo goed 8 ais 4 zijn.

Ik heb het over de verwachtingen bij de ChristenUnie wat betreft de volgende Kamerverkiezingen. Voorlopig nog eerste man Van Dijke becijferde onlangs in het blad Metro dot drie plus twee acht is. Moet te doen zijn, rekende hij zich rijk. Dat is een heel onder geluid dan dat

van Hans Valkenburg, tot voor kort voorzitter van de Unie-jongeren. Hij komt op de internetversie van het CU-Jongerenblod niet verder dan vier. 3 H- 2 = 4. Valkenburg signaleert dat de vonk van de ChristenUnie niet is overgesprongen. Begrijp me goed, wat mij betreft wordt het: 3-1-2=147. Voor de ontbrekende drie ken ik nog wel een paar goede kandidaten. Maar ik vraag me wel af of het nu wel verstandig is om ruim vóór de verkiezingen al te gaan speculeren over aantallen zetels en zo. Of je nu naar boven afrondt, zoals het rekenwonder uit Middelburg doet, of naar beneden, als Valkenburg, dit soort rare rekensommetjes eindigen bijna altijd in de min.

Menno de Bruyne

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen