ALLEEN VERLIEZERS

Een huis dat tegen zichzelf verdeeld is, kan niet bestaan. Het is een Bijbelse waarheid, die de eeuwen door in kerk en maatschappij herhaaldelijk bewaarheid is. De uiterst pijniijke en beschamende verdeeldheic binnen en tussen kerken is er een waarschuwend bewijs van. Een weg terug wordt maar zelden gevonden. Ook in wereldlijke kaders liggen de voorbeelden voor het oprapen. Ook in politieke partijen zijn ze er helaas steeds weer. We hebben dat in onze eigen partij in het verleden ook wel eens moeten ondervinden. Het is een reden tot gro; e dankbaarheid jegens de Heere dat we als partij in eensgezindheid mogen optrekken. Loten we daar zuinig op zijn!

Ik vvas uiterst verbaasd toen op donderdag 17 september jongstleden in de late avonduren de knallende ru/!e tot mij doordrong die in het CDA had toegeslagen. In de loop van de middag nog had ik de heer De Hoop Scheffer twee maal ge-; proken, uiteraard over heel andere zaken. Zijn partijvoorzitter, met rugdekking van het dagelijks bestuur, wilde een heroverweging afdwingen van de kandidering van de huidige CDA-fractievoorzitter tot lijsttrekker bij de komende verkiezingen. De uitkomst is inmiddels genoegzaam bekend. De heer Van Rij is afgetreden en het dagelijks bestuur teruggetreden, de heer De Hoop Scheffer is verhuisd naar de achterste bankjes van de Kamer en de heer Balkenende aangewezen als fractievoorzitter én lijsttrekker. Dat laatste onder voorwaarde dat de partij daarmee te zijner tijd instemt, maar daaraan twijfelt eigenlijk niemand.

De politiek is een hard bedrijf, de heer De Hoop Scheffer heeft dat aan den lijve ondervonden als derde in successie die het veld moest ruimen (Brinkman, wijlen de heer Heerma en nu dus De Hoop Scheffer). Hij verdiende een betere behandeling. Nu de feiten liggen zoals ze liggen, wensen we de nieuw benoemde collega veel wijsheid en sterkte toe in het leiden van zijn partij.

De heer Balkenende staat voor een zware taak, namelijk om de schade beperkt te houden. Immers, deze gang van zaken levert doorgaans alleen maar verliezers op. Hij heeft in het verleden blijk gegeven van een grondige kennis van de achtergronden van de partijen die, ieder op eigen wijze en toon, zich inzetten voor christelijke politiek. Hij komt uit de antirevolutionaire traditie en zal naar veler verwachting krachtig inzetten op een christelijksociaal beleid. Het zal daarmee voor de ChristenUnie lastiger worden zich op dit beleidsterrein te profileren tussen het CDA en de PvdA in.

Voor ons als SGP zal het er naast het christelijk-sociale (wie immers wil dat niet zijn!) vooral om gaan hoe het nieuw aangevoerde CDA zich gaat opstellen ten aanzien van de Bijbelse waarden en normen op het terrein van orde en gezag, van huwelijk en gezin, van de zondagsheiliging en dergelijke thema's meer. Algemeen werden de perikelen in het CDA als een verlies voor aanzien van de christelijke politiek gezien. En nu maar hopen dat dit verlies mag worden omgebogen tot de winst van een helder, in de ware zin van het woord werkelijk Bijbelgetrouw bedrijven van de politiek. In bescheidenheid, de SGP doet en wil niets liever!

OPNIEUW ALLEEN VERLIEZERS?

Het behoeft geen betoog dat de ter­ roristische aanslagen van 1 1 september jongstleden diepe sporen in onze Westerse samenlevingen trokken. Er gaat werkelijk geen dag voorbij, of er wordt breed over gesproken. Juist voordat ik mij zette tot het schrijven van deze bijdrage werd mij per koerier uit Den Haag de beleidsnotitie van ons kabinet bezorgd die handelt over diverse maatregelen en overwegingen om in ons land de dreiging van terrorisme, zoveel als mogelijk is, de kop in te drukken. Absolute garanties en waarborgen zijn uiteraard niet te geven, maar dat neemt niet weg dat al het mogelijke en denkbare moet worden gedaan. Dot zal duidelijk zijn. Dan gaat het om beveiliging van vitale functies en gebouwen, om het opsporen en blootleggen van eventuele terroristische netwerken en wat dies meer zij.

Er is echter nog een zaak die de gemoederen intens bezighoudt. Het betreft de gevoelens onder onze bevolking ten aanzien van 'vertegenwoordigers' van volkeren en naties die (mede-)verantwoordelijk worden gehouden voor wat er die dag gebeurde. We leven in een steeds multi-cultureler wordende samenleving. Als SGP-ers hebben we daar onmiskenbaar onze gevoelens bij. Deze zijn bij diverse gelegenheden zo goed als mogelijk is onder woorden gebracht; in Kamerdebatten, in nota's van ons studiecentrum en dergelijke. Waar we natuurlijk voor moeten uitkijken is, dat we niet voor generaliserende noch ongenuanceerde uitingen verantwoordelijk kunnen worden gesteld. Helaas zijn er in bepaalde gemeenten enkele incidenten gepasseerd (brandstichtingen bijvoorbeeld), die niet kunnen worden geaccepteerd.

Wanneer we anderen de eerlijke normen van Woord en Wet voorhouden, moeten we ook zelf daaraan voldoen. Iets anders is, de kop maar in het zand te steken en de werkelijke vragen waarvoor we in onze samenleving staan, maar te verzwijgen. Vragen, die wat ons betreft in het licht van Schrift en belijdenis te stellen zijn, uiteraard op een eerlijke en waardige wijze. Als dat niet gebeurt of te laat gebeurt, zal ook die houding nogmaals alleen verliezers opleveren, —

6 oktober 2001

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen