Gerustgesteld · Recht door zee

Na de gewelddadige terreuraanslagen in de Verenigde Staten op / / september jongstleden werd van diverse kanten verondersteld dat het in de wereld nooit meer zo zou zijn als vóór die datum.Wat voor onmogelijk werd gehouden, was toch gebeurd. Het machtigste land ter wereld was zo maar onverwachts vernietigend getroffen in één van haar hoofdzenuwen van economische kracht en vitaliteit. Een schok ging door de wereld, veel was ontwricht en ontregeld. De drijvende kracht achter deze aanslag werd vrijwel meteen gezocht in extreem fundamentalistische islamitische stromingen. BIn Laden, deTaliban, Afghanistan.

Schijnwerpers

Het is duidelijk dat na 11 september de aandacht wereldwijd en zeker in het moderne Westen in het bijzonder is gericht op fundamentalistisch geachte groeperingen die aan hun godsdienstige overtuiging maatschappelijke consequenties menen te moeten verbinden, consequenties die desnoods met geweld moeten worden opgelegd of afgedwongen. De multiculturaliteit van onze samenleving staat, met alle zichtbare en onzichtbare spanningen van dien, sindsdien in de schijnwerpers van commentatoren en andere opiniemakers. Ook op de politieke agenda scoort dit onderwerp - terecht overigens - hoog.

Er is na I I september 2001 veel gebeurd, waaraan in dit artikel voorbijgegaan wordt.Waar het hier om gaat is dat het er voor de SGP inmiddels niet makkelijker op is geworden. De aantijgingen in de richting van onze partij zijn scherp, indringend en stuitend. Zelfs zo dat we ons eerlijk gezegd wel eens hebben afgevraagd of dat allemaal maar zo gezegd kon worden. Uiteraard moet je tegen een stootje kunnen. Ook moet je er maar boven proberen te staan, je moet het je maar niet aantrekken.Toch zijn er grenzen. De vraag diende zich dan ook aan of we er niet tegen in verweer moesten komen.Tot nu toe hebben we dat geprobeerd op een waardige wijze te doen in enkele artikelen en een paar interviews.

Gerucht

Men heeft, mede tegen de achtergrond van de door mevrouw R. Grabijn-van Putten tegen de SGP aangespannen zaak over het partijlidmaatschap van vrouwen, onze partij op één hoop gegooid met de Taliban. Anderen bestonden het om de SGP - schrik niet - de pest voor onze moderne samenleving te noemen. Weer anderen spraken smalend over'die sekte'. Stuitend en beledigend allemaal. Ik verheel niet dat er momenten en situaties waren waarbij de grenzen van de draagkracht van het'door goed gerucht en kwaad gerucht voortgaan' waren genaderd, misschien zelfs overschreden.

Wat het verwijt betreft dat de SGP 'de Taliban van het Westen' zou zijn, heb ik de zegslieden ettelijke weken geleden uitgedaagd één voorval uit de langjarige (parlementaire) geschiedenis van onze partij te noemen dat een begin van een bewijs van deze grievende stelling zou kunnen zijn. Het is tot nu toe muisstil gebleven! Overigens mogen we met al deze laster het Aangezicht des Heeren zoeken in het gebed.Van de lijdende Borg en Zaligmaker Jezus Christus wordt in de lijdenspsalm 22 voorzien: wie mij veracht, God wou mij niet verachten! Die voetstappen te mogen leren drukken, vertroost uitzonderlijk.

Eén en ander had tot gevolg dat het verkiezingsprogramma van onze partij, toen het op 20 november jongstleden werd gepresenteerd, met meer dan gewone belangstelling werd gelezen. Bepaalde passage's trokken sterk de aandacht. Daar is niets op tegen. Sterker, je hoopt juist dat velen er grondig kennis van nemen en er zich door aangesproken weten. Het ging in veel discussies over de paragraaf ter zake van het integratiebeleid. De vraag is klemmend hoe wij in de nabije toekomst als autochtonen (geboren en getogen Nederlanders) en allochtonen binnen onze landsgrenzen op een vreedzame wijze kunnen samenleven. Grote zorg wordt uitgesproken over de toenemende multireligiositeit. De opkomst van nietchristelijke godsdiensten in ons land gaat hand in hand met secularisatie en ontkerkelijking onder de autochtone bevolking. Dat stemt ons, aldus ons programma, verdrietig. Geconstateerd wordt dat er grondwettelijk gezien, nauwelijks tot geen mogelijkheden zijn om deze ontwikkeling tegen te gaan. We hebben niet alleen met doorgeslagen liberalisme en autonomiedenken te

maken, maar ook met andere godsdiensten. Deze werkelijkheid levert onze samenleving grote inspanningen op in de openbare ruimte, op scholen en dergelijke. Je moet wel blind zijn om dat niet te zien. Deze werkelijkheid stelt inzonderheid onze partij voor grote vraagstukl< en, juist vanwege onze be­

ginselen. Ons verkiezingsprogramma 'Tot uw dienst' wil daar'recht door zee' stem aan geven.

Feestdagen

Een letterlijk citaat: "De SGP zet zich ook de komende vier jaar in voor behoud van overblijfselen van onze christelijke cultuur in een multicultureel en multireligieus wordende samenleving en tegen introductie van elementen die strijdig zijn met die christelijke cultuur.Wij strijden voor de exclusieve positie van de zondag, voor de christelijke feestdagen, voor het Wilhelmus, voor de christelijke ambtseed, en tegen polygamie, vrouwenbesnijdenis en eerwraak. Juist de aanwas van andere godsdiensten en culturen doet ons te meer teruggrijpen op onze geschiedenis. Ook onze theocratische idealen veranderen niet in een verkleurende samenleving: de God van de Bijbel is Heere van alle schepselen, volken en naties, en vraagt door iedereen gediend te worden. Dat is een boodschap die ook onze allochtone medeburgers (ver)dienen te horen. Daarom kan en mag de overheid niet neutraal zijn, maar dient zich in de publieke besluitvorming te laten leiden door Bijbelse waarden en normen. De overheid mag niet bijdragen - via subsidies of anderszins - aan de verbreiding van nietchristelijke godsdiensten."

Uit het geheel van ons verkiezingsprogramma is zonneklaar dat deze politieke strijd gevoerd wordt binnen de oevers of de werkruimte van de parlementaire democratie.Vorderingen in die strijd zullen zich verwerkelijken langs de koninklijke weg van de in wet - en regelgeving verankerde rechtsbe­

ginselen.Wat heet trouwens vorderingen, in deze oogsttijd van 'paars'. De ontwikkelingen gaan heden ten dage helaas juist de andere kant op. Wie denkt hierbij niet aan de zwaar geladen ethische onderwerpen die onder'Kok- 11' geregeld zijn, een situatie die ons oprecht verdriet doet. Maar het is te gek voor woorden dat van diverse kanten twijfel wordt uitgesproken over onze intenties, als zouden die onduidelijk zijn en ten diepste niet passen in het democratisch stelsel.

Profiel

Nu moet worden erkend dat er door toedoen van enkele vooraanstaande SGP-ers in het kader van gegeven verduidelijkingen en interviews - hardop denkend - signalen zijn ontstaan die op gespannen voet staan met het weergegeven citaat uit ons definitieve verkiezingsprogramma. Ik ga, ook na navraag bij betrokkenen, hun persoonlijke en politieke profiel kennende, volstrekt uit van hun goede trouw en bedoelingen. Vriend Holdijk heeft zelf in het Reformatorisch Dagblad reeds toegelicht hoe en in welk kader hij tot enkele pregnante gedachten kwam.Vriend Bogerd heeft in Provinciale Staten van Flevoland in het openbaar aangegeven hoe zijn ongelukkige en onjuiste uitspraak over de democratie door hem is bedoeld geweest, een uitspraak die zoals deze in de publiciteit kwam ook diep wordt betreurd.

Uiteraard kwamen deze uitspraken en de er door gevolgde verwikkelingen ons slecht uit. Koren op sommiger molens. Dat moeten we dus niet meer hebben! Het kan overigens ieder van ons overkomen. Laten alle SGP-ers in

het huidige klimaat daarom tweemaal nadenken voordat op bepaalde vragen wordt ingegaan. Het is voor burgemeesters, wethouders, raadsen statenleden, (euro-)parlementariërs en anderen uiterst bemoeilijkend als zij geconfronteerd kunnen worden - ^n dat was nu te vaak het geval -

met vragen naar hun loyaliteit ten aanzien van het staatsbestel waarin men participeert.Voor eens en altijd: de SGP heeft vanaf het begin van haar bestaan de constitutionele monarchie met een parlementair stelsel aanvaard als werkruimte. De democratie beschouwd als vormgeving aan besluitvorming ten behoeve van de inrichting van onze samenleving - en daar is de politiek mee bezig en daar is de politiek als bedrijvigheid in ons staatsbestel toe gemandateerd - wordt door ons voluit erkend. Hoe zouden we anders ons werk doen, al zovele jaren naar eer en geweten!

Drijfveren

Iets anders is de democratie, beschouwd als katalysator van de volkssoevereiniteit, als norm. Een overheid die haar macht ontleent aan het volk. Daartegenover hebben wij vanuit onze onopgeefbare identiteit fundamentele kritiek. Zoals alle politieke stromingen hun eigen uitgangspunten en opvattingen hebben en uitdragen, zo heeft ook de SGP haar eigen basis en drijfveren. Deze zijn geworteld in de Heilige Schrift en de daarop gegronde belijdenisgeschriften van de protestantse kerken in ons land. Recht door zee probe- ren we daarvoor aandacht te krijgen vanuit de vaste overtuiging dat deze zegenrijl< zijn voor ons land; sterker, dat de overheid krachtens haar roeping als dienaresse Gods (Romeinen 13, artikel 36 Nederlandse geloofsbelijdenis) gehouden Is deze als fundament voor beleid en handelen te hebben.

Deze positie leidt niet zelden tot een boodschap die haaks staat op de moderne tijdgeest, dat is waar, maar deze leidt nimmer tot een wezenlijk perspectiefloze onvrijheid voor de medemens, de willekeurige burger In ons land die wij juist wensen te dienen met het oog op een zegenrijke toekomst. Daarbij hoeft niemand zich bedreigd of onveilig te voelen, integendeel. Het zal

waarlijk In alle opzichten goed zijn! Niemand zal worden gedwongen om zich tot onze opvattingen te bekeren. Voor dat laatste Is echt meer nodig. Gewetensvrijheid Is door ons altijd gerespecteerd en verdedigd.Tegelijk hebben we altijd erkend dat theocratische georiënteerde politiek op gespannen voet staat met ongelimiteerde godsdienstvrijheid. De overheid Immers dient naar Bijbelse norm - zo is het in de geschiedenis van de SGP altijd gesteld - de zuivere religie te handhaven en valse godsdiensten uit het publieke leven - niet te verwarren met het prive-leven van mensen en groepen van mensen - te weren. Bedacht moet worden dat deze opdracht zich In de eerste plaats richt op denkbeelden en niet op personen.

Flagrant

Een valstrik wordt gemakkelijk gespannen door de vraag hoe ons land er dan precies zal uitzien In het geval de SGP het voor het zeggen heeft. De bekende 'als - dan' vragen. Eén van de eerste lessen voor politici is het antwoorden op dergelijke vragen te mijden.Wat in elk geval vast staat Is dat er niet eerst dan veel zal gaan veranderen, maar dat er dan al heel veel veranderd is. Het geestelijke klimaat zal er dan naar zijn! Onvergelijkbaar met dat van nu. Nle-

mand kan vanuit de huidige omstandigheden, waarin christenen met elkaar en in de politiek een beduidende minderheid vormen, voldoende inzien wat dat zoal zal betekenen. We hebben er onze handen meer dan vol aan te werken aan een ontmaskeren van de tijdgeest en een 'opkomen' voor de rechten en Inzettingen des Heeren in deze verworden tijden. Politiek gesproken betekent dat een zich keren tegen 'paars', tegen wetten die In flagrante strijd zijn met de waarden en normen van de Bijbel. We zijn niet alleen tégen, we spreken altijd met twee woorden. Ook een principieel en constructief pleidooi dus voor de zegenrijke lijnen die voor het openbare leven worden getrokken In de Heilige Schrift. Het antwoord op 'als-dan' vragen moet dus maar zijn dat we er onder het gebed of God ons er in zegenen wil, hard aan zullen werken en we elkaar tegen die tijd wel opnieuw kunnen spreken.

Recht door zee, zeker! Altijd bereid ons over onze stellingnames te verantwoorden. Graag bereid ook om In samenspraak met anderen te studeren op hoe het vanuit onze christelijke beginselen (precies) moet. De heer Kuiper van de ChristenUnIe kan zich daarvan verzekerd houden. Hij weet dat diverse recente studies van de SGP beo-­

gen daaraan een bijdrage te leveren. Ik noemde het flauw te suggereren dat deze er niet zijn of althans ontoereikend zijn.

Het is onze roeping, een opdracht die grote getrouwheid maar ook Inspanning vraagt, om de klomp goud die in Gods Woord ligt vervat, vertrouwenwekkend en gezaghebbend om te smeden tot de pasmunt van de tijd waarin we zijn geplaatst. We hebben de wijsheid niet In pacht.We pretenderen wel het voorrecht te

hebben om te kunnen en te mogen verwijzen naar de Bron van alle wijsheid.

Recht door zee, dat vooronderstelt de goede richting.Van nature zijn we ons juiste richtinggevoel kwijt.Wij moeten ook zelf steeds weer het enig zuivere en betrouwbare kompas leren lezen. Het kompas van het onfeilbare Woord van God. Het gebed om de leiding van de Heilige Geest is daarbij onontbeerlijk.

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen