Haagse Propjes

Wachtlijst

Rijen wachtenden voor u. Of het nou in de file is, bij een receptie of op een bruiloft, op het postkantoor of in de supermarkt, als

je in een bejaardenhuis wil of naar het ziekenhuis, overal rijen, rijen en nog een rijen. Dus moet je wachten, wachten en nog eens wachten, leder op z'n beurt.

Iedereen? ja, iedereen moet gewoon op z'n beurt wachten. Daar hoefje niet eens aan een universiteit voor gestudeerd te hebben, met een goede opvoeding kom je wat dat betreft al een heel eind. Zou je denken.

Viel dat even vies tegen op de afscheidsreceptie van de dames Borst en Vliegentiiart, de twee bev/indslieden op wachtlijstendepartennent-bij-uitstek, 'Volksgezondheid'.

Volkskrantverslaggever Cornald Maas behoorde ook tot de genodigden, en v/atzag hij: "Een in doktersjassen gehuld orkestje speelt stemmige muziek en koddige harlekijnen masseren de gasten die in een ellenlange rij wachtenden staan. Daar heeft Annemariejorritsma geen zin in.'Even een hand geven', zegt ze, 'ik v^as niet van plan om in de rij te gaan staan', en ze dringt voor Jacques Wallage (burgemeester van Groningen) volgt haar voorbeeld..."

Zoiets lezend, moet ik altijd aan twee dingen denken.Allereerst aan de varkens in het wereldberoemde boek'Animal Farm' van George Orwell, een parodie op de communistische Revolutie in Rusland. Nadat de dieren de kapitalistische boer hebben verjaagd en de macht hebben overgenomen op de boerderij, zijn alle dieren gelijk.Totdat de varkens op een gegeven moment op twee poten gaan lopen, onder het motto dat sommige dieren meer gelijk zijn dan andere, en dus een streepje voor hebben op anderen, en dus 'recht hebben' op allerlei voorrechten.

Ook moet ik bij deze ordinaire voordringerij altijd denken aan 'de oude Drees'.Willem Drees senior, van 1945 tot 1948 minister van Sociale Zaken, van 1948 tot 1958 minister-president. Drees had bij tijd en wijle de gewoonte om naar de bioscoop te gaan - veel SGP'ers zal hij daar overigens niet ontmoet hebben, maar daar hebben we 't nu even niet over Ook toen, jaren '50, moest je voor een kaartje bij de kassa soms lang wachten. Dus Drees in de rij, keurig achter aansluitend.

Toen een oplettende medewerker de minister-president en zijn vrouw achter in de rij ontdekte, snelde deze naar buiten: "Meneer Drees, u hoeft hier toch niet buiten in de kou te staan wachten. Komt u maar mee, dan kunt u binnen alvast plaatsnemen." Maar wie denkt dat Drees senior, inderdaad al een oud baasje, de rij nu links liet liggen, rekent buiten deze oer-sociaal-democraat Hij keek eens door z'n bril en mompelde onder z'n snor: "Als iedereen moet wachten, dan moet ik dat ook." En dan te bedenken dat de voordringer uit Groningen ooit trouwde met de kleindochter van deze voorbeeldige PvdA-voorman.

Goudgerand

Dat een propjesschieter op z'n propjes moet passen, bleek vorige week. Al weer een Banier of wat terug citeerde ik uit het blad 'De Journalist' een paar behartenswaardige woorden uit de mond van parlementair NOS-redacteur Job Frieszo. Die was beticht van het demoniseren van Pim Fortuyn. In zijn verweer zei Frieszo onder andere: "lk kom uit een SGP-nest en weet daardoor heel goed het verschil tussen goed en kwaad." Een prachtuitspraak natuurlijk, waarvan ik schreef dat "dat er nou typisch een is om goudgerand in te laten lijsten."

Wie schetst mijn verbazing toen ik vorige week uit handen van een zeer hoge partijfunctionaris (wiens identiteit ik hier niet onthul, maar waarvan ik alleen aangeef dat zijn achternaam begint met een K, hij woont in T en zit in het HB) een fotolijst kreeg aangeboden. Niet met een foto erin, wat ik bij het aannemen van dit presentje eerst even dacht, maar - de lezer raadt het al- met de spreuk: "lk kom uit een SGP-nest en weet daardoor heel goed het verschil tussen goed en kwaad." Mooi ingelijst, en inderdaad, goudgerand.

Aanvegen

Ik ken de journalist Tom Nierop niet, ik weet alleen dat hij in de Volkskrant van 5 september een prachtstuk schreef over het emancipatiebeleid. Nierop kritiseerde daarin Ina Brouwer, lange tijd directeur emancipatiebeleid op het ministerie van Sociale Zaken. Wat Nierop vooral aan de kaak stelt, is het gedram van de emanzo's. Of ze willen of niet, vrouwen moeten en zullen in hun filosofie de arbeidsmarkt op.

Nierop: "Het hinderlijke aan dit soort pleidooien is het drammerige, paternalistische karakter ervan. Hier wordt een norm opgelegd. En die norm komt zowel van 'rechts' - gehuld in termen ven economische groei- als 'links', waar de hedendaagse economische religie wordt gehuld in een emancipatoir jasje."

"Je zou het bijna vergeten als je de kranten leest, maar niet iedereen stelt zijn leven voor honderd procent in dienst van geld en carrière. Het wordt hoog tijd dat eens serieus het besef doordringt tot de emancipatie-directeuren en aanverwanten dat je in de 24 uur die een dag biedt niet én een fulltime 'topcarriere', én kinderen, én een partner, én zorgbehoeven-" de familieleden, én andere persoonlijke ontplooiing allemaal de volle aandacht kunt geven, en dat je niet alles kunt uitbesteden. En dat bij de daaruit onvermijdelijk volgende schifting van bezigheden en aandacht, niet iedereen dezelfde keuzes maakt" ~-__«_^ *

Zelden is er zo goed de vloer aangeveegd met het emancipatiebeleid.Toch goed dat ook mannen vloeren kunnen aanvegen.

Menno de Bruyne

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen