Parlementair logboek

Eenheid van beleid

Het staat er zo mooi, in artikel 45 van de Grondwet: "De ministerraad beraadslaagt en besluit over het algemeen regeringsbeleid en bevordert de eenheid van dat beleid." Maar papier - ook dat waar de Grondwet op staat geschreven- is geduldig. Want je zult in de huidige politieke omstandigheden maar minister-president zijn en de eenheid van het regeringsbeleid moeten bevorderen.Wie een beetje de verrichtingen van de leden van het kabinet-Balkenende volgt, weet dat die eenheid ver te zoeken is. Sterker nog; het beeld van een kruiwagen vol kikkers die regelmatig over de rand springen, is helemaal van toepassing op het kabinet. En dat is niet goed.

Voor de oppositie, die niets liever doet dan dit kabinet onder vuur nemen, is het dan ook bijna wekelijks prijs schieten op het Binnenhof.Alleen al om die reden zouden de leden van de nieuwe ploeg er goed aan doen om, alvorens iets te roepen, de dingen eerst op elkaar af te stemmen. Bovendien kan premier Balkenende, die zo fris aan zijn nieuwe taak begon, zich dan aan belangrijker zaken wijden dan aan het blussen van binnenbrandjes. Bewindslieden die elkaar regelmatig tegenspreken en in de haren vliegen, dwingen geen gezag af En gezag is momenteel hard nodig, willen de problemen waar het land voor staat adequaat aangepakt kunnen worden.

Verademing

Toen er twee weken geleden in de Tweede Kamer gesproken werd over de oprispingen van deze en gene minister, riep SGP-woordvoerderVan der Vlies de minister-president dan ook op om zijn speciale verantwoordelijkheid voor de eenheid van het regeringsbeleid waar te maken. Niet, zoals woordvoerders van links en o.a. de Christen- Unie deden, op een wel erg vileine en vlijmende manier, maar 'vriendelijk doch dringend'. Die betrekkelijke mildheid van de SGP heeft alles te maken met een zekere mate van opgeluchtheid over en verbondenheid met het nieuwe kabinet.Want hoe je het ook wendt of keert, na paars is het aantreden van het kabinet-Balkenende een verademing (zie ook bijdrage ir.Van der Vlies aan de algemene politieke beschouwingen elders in deze Banier).

De meest'eigenheimerige' bewindsman is zonder enige twijfel minister Heinsbroek van Economische Zaken. Niet alleen qua kleding, uiterlijk en vervoer is hij een buitenbeentje, ook in zijn uitlatingen gaat hij soms wel erg kort door de bocht. Niet dat de minister dan altijd hele gekke dingen zegt, maar het probleem zit'm in het feit dat hij zijn uitspraken doet los van zijn collega's. Zo trokken Heinsbroeks opmerkingen over de ontoelaatbaarheid van sommige uitingen op radio en tv erg veel aan-

dacht. Dat vuil moet niet kunnen, luidde zijn oordeel, waar nog bij kwam dat hij suggereerde dat hij van plan was zich niet al te veel van de eenheid van het kabinetsbeleid te willen aantrekken, noch van de minister-president. SGP-woordvoerderVan der Vlies liet tijdens het mondelinge vragenuur doorschemeren het eens te zijn met de intentie van de minister om nu eens in te grijpen, maar dan wil ik wel daden zien, aldus de SGP'er. Kom dan eens met een goed kabinetsplan.

Veerman

Een heus interpellatiedebat werd er gewijd aan wat de nieuwe minister van Landbouw zich had laten ontvallen over de uitbreiding van de Europese Unie. Op Groenlinks na en de SGP viel de Kamer over Veerman heen. Hard was natuurlijk de oppositie, maar ook coalitiepartner WD spaarde hem niet, en evenmin het CDA. Daarentegen nam ir.Van derVlies de minister juist in bescherming.Want het enorme dilemma waar we nu voor staan laat zich niet wegpoetsen. Wordt de EU namelijk uitgebreid met de Oost-Europese landen die aan de voorwaarden voor toetreding voldoen (en dat is iets waar alle partijen zich tot op heden achter hebben geschaard!), dan is voor iedereen helder dat het huidige systeem van financiering van het Europese landbouwbeleid niet meer vol te houden is. Als ook alle boeren uit die nieuwe landen uit de EU-ruif mee mogen gaan eten, is Europa binnen de

kortste keren failliet. Niet dat de SGP zou treuren bij het failliet van Europa, maar natuurlijk niet op deze manier, want dat betekent dan ook het failliet van een belangrijk deel van de Nederlandse land- en tuinbouwbedrijven.

Tegen deze achtergrond voegde de SGP-fractie zich niet in het koor vanVeermancritici.Van der Vlies: "Naarmate je dichter komt bij het uur U moet

en minister van Landbouw zich meer aan afvragen wat dit allemaal eigenlijk betekent voor zijn boeren, tuinders, telers en kwekers.Wat dat betreft kan ik me zijn positie heel goed voorstellen. (...) Deze minister is aanspreekbaar op (en met hem het hele kabinet) de consequenties voor de agrarische sector hier, en daar!"

Wil dit zeggen dat de SGP de minister dan helemaal niets verwijt? Nee.Van derVlies noemde het tijdstip waarop de bewindsman het achterste van zijn tong liet zien niet het meest gelukkige moment, zelfs ontijdig. Maar wie het adagium onderschrijft dat regeren vooruitzien is, moet onderkennen dat daar onlosmakelijk bij hoort dat je nadenkt over wat er moet gebeuren als je je zin niet krijgt. Een onderhandelende minister met oog voor de toekomst heeft als het goed is altijd een nextbest-oplossing in zijn achterzak.Jammer dat Veerman die net iets te vroeg rond liet slingeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen