Van de voorzitter · Een verkeerde keus

Er is het laatste jaar heel wat gekozen. Ons volk heeft gekozen. Vorig jaar. Een verrassend groot percentage stemde op de LPF. Een partij die als een vuurpijl uit de diepe onlustgevoelens in ons volk is opgeschoten. Een jaar later was deze partij grotendeels uitgeblust en kon door interne verdeeldheid en ontstellend wanbeleid geen invloed meer hebben op onze regering. Toen schoot de Partij van de Arbeid weer omhoog met hun enigszins charismatische leider Wouter 60s. Het lijkt er veel op, dat een groot deel van ons volk meer op personen stemt dan op partijen. Als iemand een goede uitstraling heeft en een vlotte babbel dan brengt hij of zij het al een heel eind in de Nederlandse politiek. Weet men bovendien de zaken populair en simpel te verwoorden, dan is succes welhaast verzekerd.

In ieder geval is in de beide verkiezingen van het afgelopen jaar duidelijk dat driekwart van ons volk niets wil weten van een politiek die zich nog enigszins wil richten naar Bijbelse waarden en normen. Ons volk kiest in toenemende mate tegen God en tegen Zijn Woord. Een radicaal verkeerde keus!

Opmerkelijk

Toch verliep de kabinetsformatie zo geheel anders dan de uitslag van de laatste verkiezingen deed vermoeden. Het CDA en de PvdA leken tot elkaar veroordeeld. Maar zij konden bij elkander niet komen. Het water was veel te diep. De sfeer werd grimmig. Men ging verstoord uiteen. Het versterkte het vertrouwen in de politiek niet.

De leiding bleef bij het CDA. Men moest nu verder met de VVD. Maar wie zou de derde partij zijn? Er bleven maar twee mogelijkheden over. D' 66, een partij die in het laatste paarse kabinet een desastreuze invloed heeft gehad.Vooral als het ging over Bijbelse normen en waarden. En aan de andere kant de combinatie CU/SGP, die juist die Bijbelse normen hoog in het vaandel hebben.

Dat was een opmerkelijke situatie. De SGP had daarin een sleutelpositie. De twee zetels van de SGP beslisten in deze combinatie over de meerderheid. Misschien dat het kiezers tot nadenken stemt.Velen hebben de laatste keer helaas op het CDA gestemd in plaats van op de SGP, omdat de SGP als kleine partij toch geen invloed kan hebben. Misschien mag ik die kiezers vriendelijk vragen hun stemgedrag te heroverwegen. Los van het feit dat het niet principieel is om zo te denken. Het klopt ook niet met de werkelijkheid. God kan soms verlossing geven door weinigen. Boven al het menselijk gedoe uit, belijden we toch: "DE HEERE regeert." Geloven we dat ook? Beleven we dat ook? Leven we daar ook naar?

Het zou op zich niet denkbeeldig zijn geweest, dat als de verkiezingsuitslag voor CU en SGP gunstiger was geweest(bijv. CU vijf zetels, SGP drie zetels, zoals eerder), ons kabinet er de komende tijd anders had uitgezien. Nu was één van de redenen om niet met de CU/SGP-combinatie in zee te gaan, dat de meerderheid met deze partijen niet erg comfortabel was. Ik hoop dat het nu veel van onze voormalige kiezers duidelijk is, dat hun keuze voor het CDA niet een goede keus was.

Onbegrijpelijk

Want de vraag blijft: Was het een goede en verantwoorde keus van het CDA om in te stemmen met een combinatie met D'66? In het licht van de "C" die men toch in het vaandel voert, is het een uiterst verdrietige keus. Een partij die er openlijk voor uit komt zoveel mogelijk Bijbelse normen en waarden te willen afbreken wordt verkozen boven partijen die juist die normen en waarden zoveel mogelijk wensen te be­ vorderen. Een onbegrijpelijke keus. Een keus, die de mensen die hiervoor verantwoordelijk zijn, eens moeten verantwoorden voor de Koning der koningen.

Het was voor onze fractie en voor heel onze partij, maar in het bijzonder voor onze fractievoorzitter een spannende tijd. Nooit eerder in de geschiedenis van de SGP leek het dragen van regeringsverantwoordelijkheid zo reëel. Langdurige en inspannend besprekingen zijn gevoerd. Daarbij leken zich mogelijkheden te openen voor verantwoorde regeringsdeelname. Het lag niet aan de SGP Maar men koos uiteindelijk niet voor ons. Onze principiële standpunten vormden uiteindelijk toch het voornaamste struikelblok. Ons theocratisch standpunt en onze visie op de plaats van de vrouw moesten het met name ontgelden. Nu voor deze standpunten behoeven wij ons niet te schamen. Integendeel. Ze zijn op het Woord van God gegrond.

Het was ons niet vergund deel te nemen aan deze regering. Het zou de vraag geweest zijn of dit toch in de praktijk niet op onoverkomelijke bezwaren gestuit zou hebben. Ik denk alleen nu maar even aan het punt van zondagsheiliging. Kan een politicus die Gods dag wil heiligen naar de Schrift nog voluit functioneren in een land als het onze?

Tégen God en Zijn Woord

Boven alle menselijke keuzes uit, was het toch Gods keuze dat wij niet zouden deelnemen. Die keuze kon wel eens een oordeel voor ons volk betekenen.Wij komen steeds meer haaks te staan op een samenleving die massaal tegen God en Zijn Woord gekozen heeft.Wij worden steeds meer geroepen om de smaadheid van Christus in deze te dragen.

Laten wij biddend en werkend pal staan voor de beginselen die op het Woord van God gegrond zijn.Wij hebben het profetisch Woord, hetwelk zeer vast is. Laten wij biddend om liefde, wijsheid en standvastigheid, geen duimbreed daarvan wijken, wat het ons ook kost.

ds. D.J. Budding

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen