Meditatie · Vorst van het heir des HEEREN

En Jozua ging tot Hem, en zeide tot Hem: Zijt Gij van ons, of van onze vijanden? En Hij zeide: Neen, maar Ik ben de Vorst van liet he/r des HEEREN: /k ben nu gekomen.'

joz.5: l3b-l4a

Israël is door de Jordaan getrokken. De strijd In Kanaan wacht. Jozua gaat naar Jericho.Alleen. Deze stad moet worden ingenomen. Daar staat Jozua. Hoge en dikke onneembare muren rijzen voor hem op. De Heere heeft hem bemoedigd met de woorden; 7k zal u niet begeven en zal u niet verlaten' (Joz. 1: 5). Maar nu komt het eropaan. Jozua heeft In zichzelf geen kracht. Als hl] ziet op zichzelf ziet hij alleen maar muren van onmogelijkheid.

Muren

Zo kan het zijn als we geroepen worden te besturen naar Gods Woord. Wat kunnen er muren oprijzen die je

nooit kunt overwinnen in ei gen kracht. En als daarbij

nog eens de muren van inwendige zonde en schuld komen...Wat kan je dan

machteloos staan in de strijd. Heeft de Heilige Geest uw ogen al eens geopend voor deze muren? De fundamenten van de muren van onze zonden liggen in het paradijs. Als Gods Geest daaraan ontdekt wordt het zo onmoge­

lijk om verlost te worden. Wat Is het nodig om voor het eerst, maar ook steeds weer opnieuw te leren dat we In onszelf krachteloos zijn. Jozua had al grote heldendaden in zijn leven gedaan en toch moest hij telkens inleven dat hij een Ander nodig had.

Jozua heft zijn ogen op. De dichter van Psalm 25 deed het ook: 'Tot U o HEERE, hef ik mijn ziel op. ...Mijn God op u vertrouw ik, laat mij niet beschaamd worden'. De Heere laat niet alleen zien op de muren! De ogen en het hart mogen door genade omhoog gericht worden. Dan ziet Jozua een Man met een uitgetrokken zwaard. Dit is voor Jozua een geloofsbeproeving. De Heere had immers gezegd: 'Wees sterk en heb goede moed'. Maar nu krijgt hij geloofskracht. Hebreeën I 1: 34 wordt waar in het leven van Jozua: '....uit zwakheid krachten hebben gekregen...'. Dan lezen we van deze vreesachtige man uit Jozua I:

'En jozua ging tot Hem en zeide tot Hem: Zijt gij van ons of van onze vijanden? Een wonderlijke vraag. De Man met het zwaard is Christus, de Engel des verbonds. Jozua herkent Christus niet. En toch had deze Man als de grote Profeet hem bemoedigd en onderwijs gegeven.

Troost

Wat is het toch nodig dat Christus Zichzelf telkens openbaart. Jozua vraagt zelfs of Hij een vijand is. Wat kan Gods Kerk na alle ontvangen genade toch blind zijn voor Christus. Dan moet Christus Zichzelf bekend maken. En dat doet Hij hier bij de muren van Jericho:

'En Hij zeide: Neen, maar Ik ben de Vorst van het heir des HEEREN'. Nu moeten we erop letten hóe Christus Zich bekendmaakt. Hij openbaart Zich altijd overeenkomstig de omstandigheden van Zijn volk. Hij kwam bij Abraham als een reiziger. Bij Mozes in de woestijn bij de brandende braambos. Hier, bij Jericho, kort voor de strijd, als een Held, als de Leeuw uit de stam van Juda. Dan is Hij zo'n gepaste Zaligmaker voor een verloren zondaar. Dan blijkt het, dat Hij weet wat een strijdend volk op aarde nodig heeft.Wat een troost ligt er dan in een alwetende Zaligmaker!

Als deze Zaligmaker komt, heeft Hij genoeg. Jozua hoort dat de Overste van het Engelenleger voor hem staat. Dat betekent dat er straks twee legers zijn: de soldaten van Israël én een engelenleger Ziende op deze Veldheer zal de overwinning zeker zijn. Deze Zaligmaker komt ook altijd op tijd. Hij zegt: 'Ik ben nu gekomen'. Hij komt nooit te vroeg, anders zou er geen plaats voor Hem zijn. Hij komt nooit te laat, anders zouden de strijders omkomen. Houdt dan maar moed, strijdende, Gods tijd is de beste tijd!

Jozua wordt onder dit alles zo klein. 'Toen viel jozua op Zijn aangezicht ter aarde en bad aan en zeide tot Hem: Wat spreekt mijn Heere tot Zijn knecht? '. Genade verootmoedigt en vernedert.Als de tegenwoordigheid Gods ervaren wordt in Christus komt er aanbidding. Dan ben je sprakeloos verwonderd dat God aan zo'n ellendige zondaar denkt. Heeft u zo de Zaligmaker al eens ontmoet?

Levenstaak

Jozua moet de schoenen uittrekken. De tegenwoordigheid des Heeren maakt heilige grond. De onreinheid

moet wijken. De Heere gebiedt Jozua zich te heiligen, te verootmoedigen, te vernederen. De Heere doet een mens naar binnen kijken, opdat de tegenwoordigheid van Christus een

nog groter wonder voor hem zou zijn. Met het uittrekken van de schoenen heeft de Heere echter meer te zeggen. Hij had dit ook aan Mozes geboden bij de brandende braambos.

Toen stond Mozes voor zijn grote levenstaak. Nu staat Jozua voor zijn grote levenstaak, de verovering van het land Kanaan. Ook hij moet zijn schoenen uittrekken. Daarmee bevestigt de Heere Zijn Woord: 'Gelijk Ik met Mozes geweest ben, zal Ik met u zijn'. En dan weet Jozua dat de Heere Mozes heeft geholpen in de woestijn van het leven. Dan zegt de Heere: 'Zo zal Ik ook zorgen voor u. Ik zal u niet begeven en zal u niet verlaten'.

Waar zijn dan uw muren? Ze zijn overwonnen door de Vorst Die met zoveel macht is bedeeld (Psalm 2). Deze Held leeft! Wie met deze Held mag besturen en regeren legt de onbekende toekomst in Zijn handen.

Aagtekerke, ds. C. Neele

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen