Parlementair logboek

De Hoop Scheffer

Allereerst past natuurlijk een felicitatie. Minister van Buitenlandse Zaken De Hoop Scheffer wordt met ingang van I januari aanstaande de nieuwe secretaris-generaal van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, de NAVO. Nadat Nederland ettelijke keren achter het net had gevist waar het gaat om de bezetting van een hoge internationale post, slaagde het kabinet-Balkenende erin om weer eens een Nederlander goed "weg te zetten". Daarvoor past een compliment.

Maar om daar nu 100% gelukkig mee te zijn. Met het vertrek van De Hoop Scheffer verliezen we een minister van Buitenlandse Zaken die het klappen van de zweep kent en het hart op de goede plek heeft zitten. Zijn vertrek is daarom jammer Niet dat er geen vertrouwen is in zijn opvolger, maar die moet zich nog bewijzen. En terwijl De Hoop Scheffer bekend staat en zich bewezen heeft als een Atlanticus, iemand die veel waarde hecht aan een goede relatie met de Verenigde Staten, daar lijkt opvolger B. Bot door zijn vooropleiding in Brussel (en Straatsburg) meer iemand te worden die op het Europese kompas zal varen.

Hoe het ook zij. De Hoop Scheffer gaat weg zij het op termijn. En daar zit wat pijn. Want een minister waarvan bekend is dat die over twee maanden aftreedt, is in de praktijk al een beetje demissionair De normale machtsmiddelen in het verkeer tussen Staten- Generaal en minister kunnen niet meer ten volle tot gelding worden gebracht. Het is dan ook zaak zo'n onzuivere periode in het staatsrecht zo kort mogelijk te doen zijn.Tegen die achtergrond drongen enkele Kamerfracties aan op een direct ontslag voor de minister Zodat zijn opvolger zo snel mogelijk onder normale staatsrechtelijke verhoudingen aan de slag kan.

In het debatje dat hierover vorige week woensdag werd gevoerd, stelde SGP-woordvoerderVan der Staaij dat het uitgangspunt inderdaad dient te zijn dat een minister die weg gaat, ook zo spoedig mogelijk gaat. Dat is de hoofdregel van ons staatsrecht.Alleen als er zwaarwegende redenen zijn om tóch nog even te blijven functioneren, kan daar van afgeweken worden. De vraag was dus: zijn hier zulke zwaarwegende redenen aan te voeren? Voor de SGP was hierin beslissend wat premier Balkenende aanvoerde, t.w. een goede afronding van de door Nederland voorbereide conferentie van de OVSE, de Organisatie voor Samenwerking in Eu­ropa. Minister De Hoop Scheffer heeft daar als tijdelijk voorzitter persoonlijk veel in geïnvesteerd, en juist in het internationale diplomatieke verkeer is zo'n persoonlijke inbreng van groot belang. Voor de SGP was daarmee het tijdelijk aanblijven van De Hoop Scheffer als minister voldoende gerechtvaardigd.

Financiën

Na de politieke beschouwingen over troonrede en Miljoenennota, gaat de Tweede Kamer altijd ook nog in debat met de minister een staatssecretaris van Financiën, de zogenaamde financiële beschouwingen. Ir Van der Vlies greep deze gelegenheid dit jaar aan om het kabinet bij monde van minister Zalm van Financiën uit te dagen tot iets wat het kabinet in de ogen van velen nog niet genoeg heeft gedaan: aantonen dat de forse financiële ingrepen niet alleen worden ingegeven door het motief geld te besparen, maar dat er ook een goede filosofie achter zit.

Die gedachte zou kunnen zijn dat de overheid ook zelf tot de ontdekking is gekomen zich met te veel zaken te bemoeien en in de achterliggende periode te veel hooi op de vork te hebben genomen. De SGP heeft het kabinet al zes jaar geleden opgeroepen om nu eens te inventariseren wat er wél en wat er niet tot de taak van de overheid behoort, om van daaruit te werken aan een overheid die zich concentreert op haar kerntaken. De SGP-motie hierover werd toen door de Tweede Kamer aanvaard, maar de uitwerking ervan laat nog op zich wachten. Laat deze motie een handvat voor het kabinet zijn de toegezegde notitie hierover op te stellen. Zo kan duidelijk gemaakt worden dat er achter de bezuinigingen van Balkenende-2 wel of geen visie zit.

Gezin

Zoals al aangekondigd bracht ir Van der Vlies, die namens de SGP-fractie Financiën doet, het Tien-puntenplan voor het gezin ter sprake."Op korte termijn kunnen we sociaal-economisch alles op orde hebben, maar zonder een goed gezinsbeleid en ruimte voor opvoeding, zal het gezin als basisstructuur (en daarmee de samenleving als geheel) te gronde gaan, " zei hij. Enkele van de in het SGP-plan genoemde punten werden door hem aan minister Zalm van Financiën en zijn staatssecretaris Wijn voorgehouden. Met name natuurlijk die punten die betrekking hebben op de financiën, zoals de invoering van het splitsingsstelsel in de belastingen.

Positief was de SGP over het schrappen van een ongekend groot aantal subsidies. Wie ziet aan wie er in de afgelopen jaren allemaal geld is overgemaakt door de diverse departementen, verbaast zich erover dat er al zo lang zo ontzaglijk veel geld is weggegooid. De meest bizarre voorbeelden zijn al in de media genoemd: golf- en knikkerverenigingen, vrouwenbelangenorganisaties en ballententen. Prima dat daar nu het mes in wordt gezet, kon het zijn met terugwerkende kracht. Het zal duidelijk zijn dat de SGP met instemming op deze snij-operatie reageerde, met name waar het cultuur en sport betreft. Niet dat de SGP iets heeft tegen cultuuruitingen en sport (althans, niet alle), hier geldt het principe dat dit soort organisaties de eigen broek moet kunnen ophouden. Punt uit.

De SGP-fractie is het met het kabinet eens dat het begrotingstekort moet worden teruggedrongen om de zorg en sociale zekerheid ook voor de toekomst betaalbaar te houden. Zoals onze eerste man zei: "De staatsschuld mag niet worden doorgeschoven naar toekomstige generaties." Ook dat is sociaal! Wel herinnerde hij aan wat de Raad van State hierover opmerkte: "Het dragen van weelde vraagt sterke benen." Die benen wens ik de minister van Financiën toe, zei Van der Vlies. Helaas bleek weelde ook in het recente verleden, zelfs voor de huidige minister van Financiën, niet te dragen. In dat verband sprak Van der Vlies tevens de wens uit dat de SGP diezelfde standvastigheid verwacht bij de onderhandelingen en besprekingen over de afdracht van Nederlandse gelden naar de Europese Unie.

Kabinet met een grote K

Over sterke benen gesproken. Als iemand die vorige week niet had, was het premier Balkenende wel. Zelden legde, zoals onze fractievoorzitter zei, iemand zo snel het hoofd in de schoot op een punt waar hij zich eerst nog zo sterk voor had gemaakt. Een journalist in de wandelgangen trok zelfs de vergelijking met koning Willem II, die in 1848 in één nacht van conservatief liberaal was geworden. Dat is wat sterk gezegd, en het onderwerp waar het over ging was niet van die importantie dan de Grondwet waarvoor Willem de Tweede zwichtte, maar het was wél een onderwerp waar het Koninklijk Huis bij in het geding was.

Even het geheugen opfrissen. Een half jaar geleden was Nederland in de ban van wat we nu kennen als de Margaritha-affaire.Wie de kranten en andere media van toen er nog eens op naslaat, zou bijna denken dat we toen op het randje van een constitutionele crisis leefden. Wat een heisa en een ophef. Achteraf is gebleken dat er van alle beschuldigingen zo goed als niets over is gebleven en dat het paar De Roy enzovoorts, niettegenstaande de voorname naam, beter gerangschikt kan worden in de categorie onverbeterlijke en publiciteitszoekende querulanten dan in het Nederlandse adelsboek...

Hoe het ook zij, als gevolg van deze non-affaire klonk er in de Tweede Kamer de roep om het Kabinet der Koningin, het ambtelijk secretariaat van Hare Majesteit dat dienst doet als trait d'union tussen de koningin en de departementen, niet meer de bijzondere positie te laten houden die het al bijna 200 jaar heeft gehad, maar om het Kabinet met een grote K onder te brengen bij het departement van de minister-president. Dat verzoek kwam vanuit de PvdA-hoek. De bedoeling erachter was om de ministeriële verantwoordelijkheid, waarvan n.a.v. de Margaritha-affaire betwijfeld werd of die goed geregeld was, beter tot haar recht te kunnen laten komen.

In antwoord op die Kameruitspraak reageerde het kabinet met een kleine k (dat van Balkenende dus) met een gedegen notitie. Daarin werd nog eens goed beargumenteerd waarom het Kabinet der Koningin beter haar "eigensoortige positie" op de Rijksbegroting kan behouden en dat de ministeriële verantwoordelijkheid goed is geregeld. De fracties van CDA en SGP konden zich daar goed in vinden, de linkse partijen en de WD en de LPF hielden daarentegen vast aan de democratiseringslijn, terwijl de CU liet weten nog niet te weten wat ze zou gaan doen. Geconfronteerd met deze zich aftekenende Kamermeerderheid, legde premier Balkenende zonder ook maar een noemenswaardige kik te geven, het hoofd in de schoot.Terecht sprak ir Van der Vlies daar zijn verwondering over uit. t Is niet te hopen, voegde hij daar aan toe, dat dit maatgevend wordt voor de rest van de inzet van de minister-president. Geen sterke benen dus.

Mabel

Zoals gezegd, aanleiding voor deze move met het Kabinet der Koningin was de Margaritha-affaire. En, zoals ook al

gezegd, achteraf beschouwd bleek die affaire erg opgeklopt, waarbij ook parlementariërs zich

niet onbetuigd lieten. Het vuurtje rondom de troon werd toen ook behoorlijk opgestookt vanuit sommige fracties, waarbij het te denken geeft dat dat juist die fracties waren waarvan bekend is dat die de monarchie niet zien zitten. Hun mooie verhaal dat ze juist de monarchie wilden beschermen, is daarom op z'n minst verdacht.

IrVan der Vlies maakte tijdens het debat over de begroting van Algemene zaken ook daar een opmerking over. Is de les die we uit de Margaritha-affaire moeten trekken niet dat ook kamerleden en fracties zich niet zo snel moeten laten opjutten door allerlei perspublicaties en radio- en tv-uitzendingen? Het effect is bekend: iemand schrijft wat, een ander reageert daarop, dan wordt daar weer over geschreven, vervolgens wordt er deze of gene deskundo op losgelaten, waarna een geacht afgevaardigde meent er ook nog wel een schepje bovenop te kunnen doen, zodat de tv 's avonds kan melden dat de Kamer zich er nu ook mee bemoeit, wat de volgende dag weer in alle kranten staat, waar dan de minister weer om commentaar op wordt gevraagd, hetgeen leidt tot de reactie van de SP dat En ga zo maar door Een hype noemen ze dat, en nog voordat de feiten vaststaan is er een rel van jewelste en de crisis bijna een feit.

Van der Vlies legde er in het debat over Algemene Zaken nog eens de vinger bij dat we zo op de verkeerde weg zijn. Aanleiding voor zijn hartekreet was wat nu al weer de affaire-Mabel Wisse Smit wordt genoemd. Uitleg over deze affaire is, gezien de overweldigende media-berichtgeving hierover, niet nodig. Maar je ziet ook hier weer hetzelfde mechanisme in werking treden: er wordt iets geroepen door een moorddadige, louche en onbetrouwbare Chileense crimineel (door ex-collegas van al even twijfelachtig allooi een fantast genoemd), en iedereen duikt erop om z'n commentaar te geven, sommige kamerleden incluis. Ook nu weer stond de PvdA vooraan om opheldering te

verschaffen. Onder het mom de monarchie te willen beschermen tegen verdere geruchten

juist bijdragend aan nóg meer geruchten! Hoe hypocriet. Daarbij kreeg de PvdA steun van de LPF, D66, SP GL en CU.

Ir. Van der Vlies was degene die opriep om de les van Margaritha nu eindelijk eens ter harte te nemen.Wacht a.u.b. toch eens af totdat we de feiten

kennen. CDA en WD sloten zich daar van harte bij aan. Reken maar dat het kabinet deze zaak heeft onderzocht en nog onderzoekt, en daar later ook verslag van zal doen. Vervolgens zal daar ook over moeten worden gesproken, en wel op het daarvoor geëigende moment, t.w. de behandeling van deToestemmingswet voor het huwelijk van prins Johan Friso en zijn verloofde. Dat moet, want inderdaad heeft het er schijn van dat er weinig fraaie dingen zijn gebeurd. Dus dat moet gewoon worden uitgezocht.

En als daar aanleiding toe is, moet dat ook consequenties hebben. Daar mag ook wat betreft de SGP geen misverstand over bestaan MAAR: er moet wél gedebatteerd worden op basis van feiten, en niet op grond van geruchten in de media.Wat meer Hollandse nuchterheid en normale kritische zin, zou daarom niet misstaan. Ook kamerleden en fracties mogen zich dat aantrekken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen