Parlementair logboek

Uitbreiding EU

Eerder dit jaar werd in de hoofdstad van Griekenland het Verdrag van Athene ondertekend. Dat verdrag regelt de feitelijke toetreding tot de Europese Unie van acht landen uit Midden- en Oost-Europa en twee staten uit Zuid-Europa. De ratificatie van dat verdrag door Nederland was twee weken geleden onderwerp van bespreking in de Tweede Kanner. Namens de SGP was buitenlandwoordvoerder Van der Staaij van de partij.

De uitbreiding van de Europa heeft in de SGP altijd een warm pleitbezorger gevonden. De achtergrond daarvan is dat het niet goed zou zijn om na de val van de muur en het optrekken van het IJzeren Gordijn opnieuw een tweedeling in Europa te hebben. Wat in dit verband verder meespeelt is dat een 'breder' Europa een rem kan zijn op een 'dieper' Europa.Tegen die achtergrond staat de SGP positief tegenover de uitbreiding van de Unie. Uiteraard is die 'positieve grondhouding' geen carte blanche voor alle staten In Europa om naar eigen believen aan te schuiven. Daarom zijn er voor de toetreding bepaalde eisen gesteld waaraan de nieuwe lidstaten moeten voldoen, eisen die liggen op sociaal-economisch en financieel gebied, maar ook betrekking kunnen hebben op bijvoorbeeld de voedselveiligheid of het milieu.

Welnu, in de afgelopen jaren hebben de kandidaat-lidstaten zich inderdaad uitgesloofd om aan de door Europa opgestelde criteria en eisen te voldoen. In dat opzicht kunnen sommige van hen zelfs als voorbeeld dienen voor enkele lidstaten van het eerste uur! Van der Staaij stak zijn waardering voor de inhaalslag die deze landen (zoals Hongarije, Tsjechië, Polen en de drie Baltische staten) hebben gepleegd niet onder stoelen of banken. Die waardering mag ons de ogen er echter niet voor doen sluiten om op dit punt alert te blijven. Te gemakkelijk zou er nu een houding kunnen ontstaan van: laat de teugels maar vieren, want'het feestje' mag niet verstoord worden. Dat zou niet goed zijn.

Vandaar dat Van der Staaij met name inging op de zogeheten vrijwarlngsmaatregelen. Dat zijn 'sancties' waar landen mee te maken krijgen als ze onverhoopt toch niet aan sommige eisen voldoen. Ze mogen dan wel lid worden, maar met bepaalde beperkingen, zoals een beperkte mogelijkheid om van Europese subsidies gebruik te maken, het niet mogen deelnemen aan de besluitvorming of het nog niet helemaal mogen meedraaien met de interne markt.Welke vrijwaringsmaatregelen worden getroffen, hangt sterk af van het onderwerp waarop men in gebreke blijft.

In dat verband sprak de Kamer over het vrije verkeer van werknemers. Nadat aanvankelijk ook de Nederlandse regering op het standpunt stond dat werknemers uit Oost-Europa vanaf volgend jaar onbelemmerd toegang tot onze arbeidsmarkt moeten hebben, pleiten de coalitiepartijen er nu voor om de grens pas over twee jaar volledig open te gooien. Dit om te voorkomen dat Nederland ineens te maken gaat krijgen met grote aantallen Oosteuropese arbeidskrachten. De SGP Is het daar op zich wel mee eens, temeer omdat veel van onze buurstaten diezelfde lijn trekken. Zou Nederland op dit punt een eigen koers varen, dan laat het effect zich raden: een extra toestroom richting Nederland.

Uitbreiding NAVO

Niet alleen de Europese Unie breidt zich uit, datzelfde geldt voor de NAVO. Zeven landen die tot 1989 behoorden tot het door de Sowjet-Unie bezette Oostblok worden op D.V. I mei volgend jaar lid van de NAVO, de Noord- Atlantische Verdragsorganisatie. En ook op dit punt kiest de SGP, vanuit de slechte herinneringen aan de Koude Oorlog en de knechting van de Oosteuropese volken, voor een positieve insteek. Nu Bulgarije, Roemenië, Estland, Letland, Litouwen, Slovenië en Slowakije zich bij de Alliantie gaan aansluiten, wordt er menselijkerwijs gesproken voorkomen dat er een nieuwe scheidslijn door Europa gaat lopen op het gebied van vrede en veiligheid. Even voor de goede orde: Polen, Tsjechië en Hongarije zijn al eerder lid geworden van de NAVO.

Net als bij de uitbreiding van de Europese Unie, moeten de landen die tot de NAVO willen toetreden aan een aantal voorwaarden voldoen. Die voorwaarden gaan niet zozeer over financi­ eel-economische streefcijfers, maar betreffen eerder de organisatie van de strijdkrachten en de nationale veiligheidsstrategleën. Overigens is ook hier te constateren (opnieuw een parallel met de EU) dat deze staten nu reeds duidelijk blijk geven van hun wil om ook daadwerkelijk te integreren. En, een ander pluspunt, genoemde staten dragen hun steentje al volop bij aan vredesoperaties, ook in landen ver weg. Het zal duidelijk zijn dat de SGP de uitbreiding van de NAVO met landen die tot ruim tien jaar geleden nog behoorden tot het vijandige kamp, ondersteunt.

Ontwikkelingssamenwerking

Om nog even in het buitenland te blijven. Met minister Van Ardenne voor Ontwikkelingssamenwerking behandelde de Tweede Kamer veertien dagen geleden haar begroting.Voor SGPwoordvoerderVan der Staaij dé mogelijkheid om een aantal SGP-accenten te zetten.

Hij begon zijn bijdrage met het uitgangspunt dat het onze plicht is om onze "onvoorstelbare rijkdom" te delen met hen die "onvoorstelbaar arm" zijn. Dat Is een bijbelse opdracht, die zowel In het Oude als het Nieuwe Testament terug te vinden is. Nu moet gezegd worden dat Nederland natuurlijk maar klein is, en dus beperkte mogelijkheden heeft om de helpende hand te reiken aan andere landen, zeker nu de financiële krapte van dit moment noopt tot de nodige beperkingen. Dat neemt niet weg dat er wat de SGP betreft nog best wel een schepje bovenop kan.

De nieuwe minister wil enkele nieuwe lijnen trekken. Zo zal ze haar beleid meer Inbedden in het gehele buitenlandse beleid van ons land. Ook kiest ze voor een sterke(re) regionale benadering In plaats van een land-tot-landaanpak.Tenslotte wil de bewindsvrouwe een grotere rol toebedelen aan de particuliere sector, inclusief het bedrijfsleven. Daarbij krijgen enkele thema's speciale nadruk: onderwijs, milieu, water en gezondheid.

In zijn algemeenheid kan de SGP-fractie zich in deze benadering goed vinden. Maar wel met een paar kanttekeningen. Hier worden er twee genoemd.Ten eerste het voornemen om Pakistan op te nemen in het rijtje landen aan wie ontwikkelingsgelden worden gegeven. Moet dat nu zo nodig? vroeg de SGPafgevaardigde zich af. Een land met een buitengewoon slechte reputatie als het gaat om de positie van christenen. Dat op zich is al een groot bezwaar, waar nog bijkomt dat dit land veel energie en geld blijkt te steken in nucleaire kennis en technieken. Wat ons betreft kan het geld voor Pakistan beter bestemd worden voor Afghanistan, een land dat na de bevrijding van hetTaliban-régime wel wat extra steun kan gebruiken.

Een geval apart zijn de Palestijnse gebieden. Dat er ook daar armoede heerst, lijdt geen twijfel. Maar het punt hier is dat alles erop wijst dat de Palestijnse Autoriteit (PA) o.l.v. de onbetrouwbare Arafat door en door corrupt is. Bijna dagelijks bereiken ons daarover berichten. Het is dan ook triest dat Nederland uitgerekend via dat troebele kanaal hulp verleent. Zelfs in het Europese Parlement, van oudsher erg pro-Palestijns, loopt er een onderzoek naar de praktijken van en onder de PA. Laat Nederland, voordat de relatie met de PA wordt voortgezet, zelf ook maar eerst eens onderzoek doen naar de besteding van de gelden die via de lopende programma's richting de palestijnen stromen!

Veel aandacht kreeg in de afgelopen weken en maanden deAIDS-problematiek. Nadat er eerst vorderingen waren gemaakt bij de bestrijding van deze ziekte, blijkt de epidemie de laatste tijd weer verschrikkelijk om zich heen te grijpen.Vooral in het zuidelijk gedeelte van het Afrikaanse continent is de situatie ronduit rampzalig, met grote gevolgen voor de zieken en hun families, maar inmiddels ook voor de hele maatschappij ter plekke. Dat de AIDS-bestrijding extra aandacht behoeft, zal dan ook door niemand betwist worden, de vraag is alleen: hoe?

Daar is veel over te zeggen. Maar één ding staat vast: het tot op heden gehanteerde recept, te weten goede voorlichting en vervolgens iedereen de vrije keus laten om te doen of laten wat hij/zij zelf wil, heeft niet geholpen. De feiten wijzen uit dat die politiek failliet is. Daarentegen zijn er gelukkig ook voorbeelden van landen waar wél goede resultaten zijn geboekt. Uganda is daar een voorbeeld van. Maar de aanpak was daar dan ook anders dan in veel omringende staten. De regering van dat Afrikaanse land zette bewust in op een 'wees-trouw'-campagne.Tevens werd het levensbelang van sexuele onthouding benadrukt. En het hielp! Het is daarom triest dat de Nederlandse regering daar de ogen voor sluit en een minister van CDA-huize, nota bene tegen de feiten in, toch weer inzet op een aanpak die de vrije sexuele moraal ontziet.Triest, en dom.

Volksgezondheid

Wat nog nooit eerder was gebeurd in zijn ruim 20-jarige loopbaan aan het Binnenhof, overkwam onze fractievoorzitter de afgelopen veertien dagen. Hij werd, na eerst ruim een week toch nog te hebben doorgelopen met een griep onder de leden, uiteindelijk geveld door datzelfde griepvirus. En dat uitgerekend in de week dat hij de begroting van Volksgezondheid, Welzijn en

Sport moest len. Dat dat dit begrotingswerd 'ge- Van der onze numkennisma mer met een

gaan behandeleidde ertoe langrijke be-

hoofdstuk daan' door Staaij.Voor mer twee de

king in de Kasector waar

vooral vrouwelijke woordvoerders de toon zetten met termen en een vakjargon waar hij, vooral naarmate het later op de avond werd en na een lange dag vergaderen de vermoeidheid om de hoek van de grote vergaderzaal kwam koekeloeren, toch even aan moest wennen...

Het was een hele waslijst onderwerpen die de revue passeerde. Enkele thema's komen hier kort aan bod. Allereerst natuurlijk het algehele beeld aangaande de gezondheidszorg.Voor de SGP is juist op dit terrein van groot belang dat niet het financiële kader de doorslag geeft. Het gaat hier immers om de zorg voor zieken, zwakken en mensen die anderszins in de knel zitten. Moge op andere beleidsgebieden het financiële plaatje zwaar wegen, hier niet. De concrete gevolgen van de bezuinigingen en de opeenstapeling daarvan moeten scherp voor ogen worden gehouden. De instellingen moeten een bepaald basisniveau aan zorg kunnen blijven bieden. Niet te ontkennen valt dat door de samenloop van veel maat­ regelen de toch al onder druk staande zorg verder verschraalt. De SGP wil dat niet voor haar rekening nemen.

Spreken over de begroting van VWS is spreken over enkele immateriële kwesties die voor onze partij van groot belang zijn.Te denken is o.a. aan de palliatieve zorg. De hospicezorg, die veel goed werk verricht waar veel behoefte aan bestaat, staat onder druk. En ook wordt er gekort op het budget voor het landelijk steunpunt voor vrijwilligers in de terminale thuiszorg.Verder moet, als het kabinet z'n zin krijgt, de VBOK een financiële veer laten. Op al deze onderdelen sprong Van der Staaij in de bres voor de gedupeerden. Dat zijn uiteindelijk niet zozeer de organisaties en hun medewerkers, maar op de keper beschouwd degenen die afhankelijk zijn van hun inzet.

In zijn betoog stond de SGP'er eveneens stil bij de werkers in de zorg die gewetensbezwaren hebben tegen bepaalde handelingen die zij moeten verrichten.Al een oud punt van de SGR maar nog steeds actueel, gelet op de geluiden die erop wijzen dat zij vaak in de knel komen te zitten. Een beetje in het verlengde van deze opmerkingen lag de opmerking van Van der Staaij over het ziekenfondspakket. De pil hoort daar gewoon niet in. Zwangerschap is geen ziekte, zei staatssecretaris Ross-Van Dorp. Goed gezegd, maar de consequentie daarvan zou dan óók getrokken moeten worden: geen financiering meer van abortusklinieken noch van het uitvoeren van abortussen zelf.

Waar de SGP-fractie voorts veel aandacht voor vroeg zijn de wettelijke heffingen die particulier verzekerden moeten betalen. Nagenoeg elk jaar gaan die omhoog, ook dit jaar weer. Gevoegd bij de forste premieverhogingen, loopt dit voor gezinnen met meerdere kinderen inmiddels geweldig in de papieren. Een gezin met zeven kinderen betaalt inmiddels 6000 euro aan premies per jaar.Van der Staaij diende op dit punt een motie in met de bedoeling de Kamer ertoe te bewegen de regering een regeling te laten maken om tegemoet te komen aan de lasten van gezinnen met vier of meer kinderen. In overleg met het ministerie was daar zelfs een regeling voor ontworpen. Helaas bleek de Kamer niet bereid dit SGP-initiatief te ondersteunen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen