Parlementair logboek

Sociale zaken

Minister De Geus van Sociale Zaken en werkgelegenheid kreeg het de afgelopen week flink voor z'n kiezen. Begrijpelijk is het natuurlijk wel dat uitgerekend de minister van Sociale Zaken veel kritiek oogst. Immers, hij is degene die verantwoordelijk is voor het zogenaamde inkomensplaatje, zeg maar de verdeling van de bezuinigingspijn over alle Nederlanders en hun inkomen. Dat is van oudsher gevoelige materie, waarbij speciaal gelet wordt op de manier waarop de bezuinigingen uitwerken voor de minder bedeelden. Met een oppositie die vooral van links komt, betekent dat voor de minister van Sociale Zaken vaak 'bukken en wegwezen'.

De toestand van ons land is op dit monnent verre van rooskleurig. Er zijn v/el tekenen die duiden op een beginnend herstel,

maar voorlopig spreken de werkloosheids- en bijstandscijfers een pessimistische taal.Tegen die achtergrond is de SGP gelukkig met het door de overheid, vvrerknemers en wergevers gesloten Najaarsakkoord. Houdt iedereen zich aan de afspraken, dan kan dat de slag- en concurrentiekracht van de Nederlandse economie ten goede komen. En dat is toch de allereerste voorwaarde om de enorme toestroom naar de WW te stoppen - in ieder geval te beperken.

Het is overigens geen verrassing dat de Nederlandse economie sukkelt. Natuurlijk heeft dat te maken met internationale ontwikkelingen waar geen land zelfstandig iets aan kan veranderen, maar feit is evenzeer dat de sociale-zekerheidswetgeving in ons land in de afgelopen jaren veel te ver is doorgeschoten. Daarom, zo zei SG P-woordvoerder Van der Vlies in het debat over De Geus' begroting, daarom heeft de SGP een 'positieve grondhouding' bij de insteek van het kabinet. Maar daar is uiteraard niet alles mee gezegd, want juist bij deze kwesties luistert het wel nauw. Om met Van der Vlies te spreken: het komt aan op het leveren van maatwerk.

Want niet te ontkennen valt dat er ook in Nederland echte armoede wordt geleden en er mensen zijn die iedere cent om moeten draaien.Te denken is aan chronisch zieken, gehandicapten en ouderen. Hun positie is -terecht- in de afgelopen weken uitvoerig aan de orde geweest in parlement en media. Op dit onderdeel van het beleid diende Van der Vlies een motie in, waarin voor met name de chronisch zieken een soort koopkrachtga-­ rantie ligt vastgelegd. Zoals het er nu naar uitziet maakt deze motie een goede kans aangenomen te worden.

Gezin

Maar ook in (grote) gezinnen is de nood vaak hoog, ook al komt dat om begrijpelijke redenen lang niet altijd naar buiten.Van der Vlies rekende de bewindslieden op Sociale Zaken voor dat door de stijging van ziektekosten een gezin met zes kinderen € 6700 per jaar meer kwijt kan zijn. Dat zijn onvoorstelbaar hoge bedragen.Voor deze getroffenen en anderen die in vergelijkbare omstandigheden zitten dient de overheid een schild voor de zwakken te zijn. Ook dat is een bijbels beginsel.

Veel aandacht besteedde de SGPwoordvoerder aan het gezin, dit als vervolg op de een paar weken geleden door de SGP gepubliceerde gezinsnotitie 'Een goed gezin, het halve werk'.Van derVlies: "De overheid heeft jarenlang de arbeidsdeelname van moeders gestimuleerd. Onlangs bleek uit twee onderzoeken dat dit beleid heeft geleid tot een grote instroom van jonge vrouwen in de WAO. Dit wetend, kan gerust gesteld worden dat de overheid zelf mede verantwoordelijk is voor de hoge WAO-instroom."Kinderen slecht voor gezondheid" was de veelzeggende kop in dagblad De Telegraaf Voorzitter, zo mag toch niet worden gedacht over kinderen - als zouden kinderen de ontplooiingskansen van ouders belemmeren!"

In dit verband kun je er niet omheen ook te spreken over de kinderopvang. Van der Vlies herinnerde de minister aan zijn eerder dit jaar gedane uitspraak dat hij wel wat ziet in een persoonsgebonden budget voor alle ouders die kinderen opvoeden. De Geus wilde dat debat best voeren, zo zei hij. De SGP kan daar volledig in meegaan. Sterker nog, in de verantwoording van de al genoemde gezinsnotitie is er gezorgd voor een solide financiële dek-­ king van zo'n budget. Neem maar over, bood de SGP'er de regering aan. Maar helaas, de minister bleek, nu hem op de man af werd gevraagd zijn goede wil om te zetten in daden, toch aanmerkelijk minder toeschietelijk. Het was zijn persoonlijke mening geweest, en hij beloofde zich ervoor in te zetten in het kabinet. Maar op dit moment kon hij verder niet gaan.

Zondag

Een laatste punt waar de SGP-fractie aandacht voor vroeg, was de zondagsarbeid. Minister De Geus kondigde kort geleden aan de Arbeidstijdenwet te willen 'dereguleren', dus meer over te laten aan de sociale partners. De SGP heeft daar op zich geen moeite mee om bedrijven en andere werkgevers tegemoet te komen bij het zelf plannen van de werkzaamheden, maar het gevaar is dan natuurlijk levensgroot dat de zondag óók in het geding komt. Dat kan en mag de bedoeling toch niet zijn, stelde Van der Vlies. De minister verzekerde dat dat inderdaad niet het geval is.Aan die toezegging zullen we hem houden.

Identificatieplicht

In tegenstelling tot sommige landen om ons heen, zoals Duitsland, bestaat er in ons land geen algemene identificatieplicht.Wie naar het postkantoor gaat of zomaar een ommetje met de hond maakt in park of polder, hoeft geen identificatiebewijs bij zich te hebben. Natuurlijk zijn er daarnaast ook situaties waarin je je wél moet kunnen legitimeren. Het betreft bijzondere, min of meer nauwkeurig omschreven situaties. Dat Nederland terughoudend is met de legitimatieplicht, heeft alles te maken met wat bekend staat als ieders recht op privacy. Dat is zelfs een van onze meest belangrijke grondrechten. Nederlanders zijn vanouds erg gesteld op het behoud van dit recht.Alle pogingen om te komen tot een algemene identificatieplicht liepen tot op heden dan ook op niets uit.

Is de tijd er nu wél rijp voor? Feit is dat het huidige kabinet een wetsvoorstel heeft ingediend dat, mocht het worden aangenomen, in de praktijk neerkomt op de tot op heden afgehouden algemene identificatieplicht. Het voorstel regelt dat ieder die zich buiten het privé-terrein begeeft zijn of haar identiteitsbewijs bij zich moet hebben, en desgevraagd tonen. Het door minister Donner ingediende en verdedigde wetsvoorstel moet gezien worden tegen de achtergrond van de toegenomen criminaliteit en de behoefte bij politie en justitie om adequaat te kunnen reageren. Dat de terrorismebestrijding ook een rol speelt, moge helder zijn.

En hoe staat de SGP hier tegenover? Woordvoerder Van der Staaij stelde dat dit typisch een kwestie is van het constant zoeken van een balans, waarbij de twee in het geding zijnde rechten keer op keer tegenover elkaar moeten worden afgewogen. De SGP is niet principieel tegen een verruiming van de identificatieplicht. Maar daarbij moet in de optiek van de SGP-fractie wel op basis van concrete verwachtingen en argumenten aangegeven kunnen worden waarom de uitbreiding wenselijk is. In dit geval is de SGP-fractie nog niet overtuigd van de noodzaak van minister Donners product. Daarom vroeg Van der Staaij de minister om nog eens aan te geven waarom hij uiteindelijk is uitgekomen bij de algemene identificatieplicht, en hij niet kan volstaan met een minder vergaande uitbreiding.Van het antwoord op die vraag zal afhangen of de SGP instemt met het kabinetsvoorstel.

Waarden en normen

Vorige week maandag presenteerde een commissie van de wetenschappelijke raad voor het regeringsbeleid (WRR) haar lang verwachte rapport over de waarden en normen in de Nederlandse samenleving. De WRR verrichtte haar studie op verzoek van het kabinet, premier Balkenende in het bijzonder. De studie is eigenlijk ook een beetje een reactie op de toegenomen onvrede. Waar vroeger nog vergoelijkend over misselijk gedrag of wetsovertredingen werd gesproken, niet in het minst door de overheid zelf, daar hoor je nu allerwegen de roep dat de maat vol is, om niet te zeggen meer dan vol. De wal van ergernis en onvrede heeft het schip van de tolerantie en het slappe beleid gekeerd.

De SGP gaf op de dag van publicatie van het rapport een persbericht uit waarin naast waardering voor

de grondige studie die verricht is, ook duidelijke kritiek op het WRR-rapport weerklinkt. Enkele citaten uit die persreactie: "De SGP stelt vast dat het WRR-rapport

sterk inzet op de bestaande pluriformiteit en gemeenschappelijke waarden die breed gedragen worden in de hele samenleving. Dat is begrijpelijk, maar schiet duidelijk tekort.Te veel blijft het rapport steken in een grootste-gemeenschappelijke-deler-denken. Wil er werkelijk verbetering komen, dan is er een morele omslag nodig, en dat kan niet zonder een ethisch, lees: christelijk réveil."

Opvallend was dat het WRR-rapport nauwelijks rept over de waarde van het gezin als institutie om waarden en normen over te dragen. Uit het persbericht: "Ook de WRR kan toch niet ontkennen dat de opvoeding en 'opleiding' van kinderen begint in het gezin. Des te vreemder is het dat er voorbijgegaan wordt aan de grote druk waaraan gezinnen momenteel worden blootgesteld - met alle gevolgen voor de opgroeiende jeugd van dien." Afgesloten werd met de constatering dat het kabinet nog moet reageren op het rapport. De SGP hoopt dat het kabinet, mi-­ nister-president Balkenende als gangmaker van het waarden-en-normen-debat in het bijzonder, de spade wél dieper wil steken, aldus de SGP-reactie.

Burgemeester

Dat er momenteel rond het burgemeestersambt nogal wat in beweging is, zal de gemiddelde krantenlezer wel zijn opgevallen. Het regeerakkoord van 'Balkenende-2' bepaalt dat er in de huidige kabinetsperiode een gekozen burgemeester moet komen - de uitwerking van weer een typisch D66-ideetje om de kiezers meer bij het beleid te betrekken. Met datzelfde argument werd in het verleden ook bedacht dat het wel aardig zou zijn om de namen van twee burgemeesterskandidaten openbaar te maken opdat de gemeenteraad een van hen beiden zou kunnen kiezen.

Het resultaat hebben we geweten: een geklungel en gesol met personen, waardoor nogal wat reputaties beschadigd werden. Dat deze werkwijze capabele kandidaten ervan weerhield mee te dingen naar een burgemeesterspost, laat zich raden. Het experiment gold dan ook al snel als mislukt. En jawel, vorige week, nog maar een paar jaar na de invoering van deze procedure, is de meervoudige voordracht al weer ingetrokken.

Tegelijkertijd sprak de Tweede Kamer over het burgemeestersreferendum. Ook zo'n D66- en links gedachtenspinseltje. Ook al ligt er nu een wetsvoorstel bij de Kamer voor de invoering van de gekozen burgemeester, het kabinet wil tot die tijd het referendum handhaven. SG P-woordvoerder Van der Staaij hekelde de gang van zaken scherp. Hij had het in dit verband zelfs over een rommeltje. En los nog van de procedure: iedereen die de zaken een beetje volgt, moet toch toegeven dat het burgemeestersreferendum gewoon mislukt is. Jongste voorbeeld: Zoetermeer De drempel van 30% opkomst werd niet eens gehaald. En daar waar in het verleden het referendum werd gekoppeld aan raadsverkiezingen, bleek de opkomst evenmin noemenswaardig gestegen. Alle mooie en ongetwijfeld goedbedoelde theorieën, blijken in de praktijk gewoon niet op te gaan.

Maar sommige mensen leren het nooit...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen