Parlementair logboek · Hofstad

\Naarom het parlementair logboek dit keer korter is dan gebruikelijk, behoeft niet toegelicht te worden. Door het overlijden van oud-koningin Juliana kwam het politieke leven in de Hofstad nagenoeg tot stilstand, in ieder geval wat betreft het vergaderwerk. En aangezien de Kamer haar tijd vooral steekt in vergaderen, was het vorige week door de droeve omstandigheden betrekkelijk rustig in de Residentie. Vandaar dat er in dit logboek teruggekeken wordt op de week voor het verscheiden van onze vroegere vorstin.

Hoofddoekjes

Het debat dat in de v/eek voorafgaand aan het overlijden van ons ex-staatshoofd het meest de aandacht trok was dat over de hoofddoekjeskwestie.Vooral de LPF, maar ook een enkele WD'er, maakt er geen geheim van het liefst zo weinig mogelijk geconfronteerd te worden met dames met hoofddoekjes op. Nu is daar op straat natuurlijk weinig aan te doen, want iedereen mag zich in het openbaar kleden zoals hij of zij wil, maar waar de staat wél zeggenschap over heeft, is over haar eigen terrein en eigen personeel, lees: ambtenaren. De stelling van de LPF is: omdat de overheid godsdienstig neutraal behoort te zijn, mogen ambtenaren geen religieuze uitingen (meer) dragen. Hoofddoekjes af dus, en om te voldoen aan het gelijkheidsdogma zijn keppeltjes, kruizen of tulbanden voortaan ook taboe.

Namens de SGP begaf woordvoerder Van der Staaij zich in het hoofddoekjesdebat. Hij begon zijn bijdrage met een populair kinderboek, getiteld 'Kruistocht in spijkerbroek'. Het verhaal in dat boek gaat over een 20e-eeuwse jongen in spijkerbroek die mee trekt met een middeleeuwse kruistocht tegen de Arabieren.Toen ik het debat zag aangekondigd, moest ik even aan dat boek denken, zei Van der Staaij, want is er nu niet een beetje sprake van een hedendaagse seculiere kruistocht, in spijkerbroek, tegen het hoofddoekje.

Kledingcodes

Overigens, geen onbelangrijke kwestie. Kledingcodes zijn altijd gevoelige materie, en dat geldt temeer als die een inperking betekenen van een kledingwijze die als een religieuze plicht wordt ervaren. Dat kan mensen diep raken, zelfs in gewetensnood brengen. Daar doorheen speelt dan ook nog eens de vraag óf en in hoeverre de overheid haar personeel bepaalde rechten kan ontzeggen en plichten opleggen. Inderdaad, een fundamentele kwestie. En actueel bovendien. Niet alleen in Nederland, waar de discussie ontstond naar aanleiding van speciaal ontworpen en vervaardigde veilige hoofddoekjes voor gevangenenbewaaksters, maar ook in de landen om ons heen. Frankrijk spant daarbij de kroon, waar de scheiding van kerk en staat zo fundamentalistisch wordt toegepast dat er nu zelfs straf staat op het dragen van een opvallend religieus symbool in overheidsgebouwen.

Waar staat de SGP in dit geheel? Van der Staaij was er in zijn slotconclusie helder over: "Vanuit ons verlangen naar een christelijke ordening van onze samenleving zijn óók wij bezorgd over de islamisering van ons land. Ook verzetten we ons tegen een kleurloze neutraliteit van de overheid waarin een krampachtig gelijkheidsdenken de toon zet. Maar vanuit diezelfde opvatting is een radicaal secularisme daarop een fundamenteel verkeerd antwoord."

Betrekkelijk eenvoudig is de zaak overigens voor die plaatsen en personen waar een uniform verplicht is. De naam zegt het al: een uniform is uniform, geldt voor iedereen. Er is natuurlijk wel te werken met variaties, maar het moge helder zijn dat er voor politie-agenten en rechters met een hoofddoek of tulband geen plaats is.Voor hen is een onpartijdige en onafhankelijke uitstraling van groot belang. Maar daar waar er geen uniforme kleding is voorgeschre­ ven, is vrijheid van kledingkeuze het uitgangspunt. Uiteraard kunnen daar weer eisen aan worden gesteld in verband met het goed kunnen functioneren, maar het vertrekpunt is helder: de beperking moet functioneel onderbouwd kunnen worden.

DNA

Het was niet voor het eerst dat er in de Tweede Kamer werd gesproken over de toepassing van DNA-technieken door politie en justitie. En het ziet er ook niet naar uit dat het voor het laatst was dat dit thema op de Kameragenda stond. Dat is natuurlijk begrijpelijk, omdat er op het terrein van het cel-onderzoek bijna dagelijks nieuwe vorderingen te melden zijn en er daarna gekeken moet worden of en hoe iedere nieuwe ontwikkeling kan worden toegepast in de sfeer van de rechtshandhaving. Daar moeten de regels vervolgens dan weer op worden aangepast.

Voor de SGP was Van der Staaij de woordvoerder, als jurist bij uitstek geschikt voor dit onderwerp. De bedoeling van het wetsvoorstel van minister Donner van Justitie is om voortaan ook DNA-onderzoek te laten plaatsvinden bij personen die veroordeeld zijn tot een misdrijf waarvoor voorlopige hechtenis is toegelaten. De afname van DNA bij veroordeelden vergroot de pakkans voor mensen die zich keer op keer schuldig maken aan gewelds- of zedendelicten. Als zij weten dat hun DNA-materiaal bekend is, zou dat bovendien preventief kunnen werken. Twee voordelen dus: een grotere kans om de verdachte op te sporen en mogelijk het voorkomen dat iemand opnieuw in de fout gaat.

Van der Staaij stelde dat de SGP als het gaat om deze materie, waar sprake is van de botsing tussen het grondrecht van de privacy en het belang om de maatschappij te beschermen, voorzichtigheid geboden is. Maar in één adem voegde hij eraan toe dat het in deze kwestie niet moeilijk is om vast te stellen welk belang het zwaarst moet wegen. Dat is natuurlijk de bescherming van de maatschappij. De inbreuk op het grondwettelijk privacyrecht van veroordeelden weegt bepaald niet op tegen de bescherming van onschuldige burgers tegen kwaadwillenden. Kortom, de SGP-fractie schaarde zich achter de voorstanders van deze wet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen