Haagse Propjes

Vinkenslag

Gerd Leers was lange tijd kamerlid voor het CDA. Als specialist op het gebied van verkeer en v/aterstaat kwam hij regelmatig bij 'onze Van den Berg' over de vloer. Zo leerden wij SGP'ers

Leers kennen als een man die van zijn hart geen moordkuil maakte. In de parlementaire annalen staat hij dan ook te boek als "een geducht tegenspeler van de ministers

jorritsma en Netelenbos" - een soort 'ministersvreter' dus. Hij was trouwens ook een van de eersten die, samen met

de door Melkert uit de PvdA getrapte Rob van Gijzel, de bouwfraude aankaartte in politiek Den Haag.

Gerd Leers is inmiddels ai weer twee jaar hyperactief als de eerste burger van Neerlands zuidelijkste stad: Maastricht. En daar zet hij zijn Haagse reputatie als man-van-de-daad voort. Zijn optreden tegen het woonwagenkannp Vinkenslag haalde al twee keer de landelijke pers.Waar vorige gemeentebestuurders altijd een oogje dicht knepen als er in het kamp dingen gebeurden die het daglicht niet konden verdragen, daar blijft Leers klaarwakker. En als 't nodig is, pakt hij door Zoals het hoort.

Dat nog niet iedereen aan die nieuwe aanpak gewend is, blijkt wel uit het commentaar van de Volkskrant van een tijdje terug. Die krant was lange tijd de spreekbuis van de oogje-dicht-cuituur Zo van: die arme kampbewoners toch. Die arme stakkers zijn altijd zo achtergesteld en gediscrimineerd. Laat ze toch hun gangetje gaan, dan komt het vanzelf wel weer goed met ze. En hoewei de ogen bij de Volkskrant de laatste tijd wat verder open gaan dan vroeger, was er in het commentaar op Leers' optreden tegen de Vinkenslag toch weer die oude reflex. De commentator moest dan wel toegeven dat er af en toe grenzen moeten worden getrokken, hij eindigde met de zinsnede dat: "...een vergelijk met een groep vrijbuiters inlevingsvermogen veronderstelt van de autoriteiten." En daarvan is nog weinig te merken, aldus de Volkskrant.

Gelukkig niet, zeg ik dan maar. Na jarenlange slapjanusserigheid, is het de hoogste tijd eens inlevingsvermogen te tonen voor de gevoelens van burgers die zich wél aan de regels houden. Prima dat de burgemeester niet weer een stel sociaal-werkers op het kamp loslaat, maar een peloton ME'ers. En wie criminelen nog steeds "vrijbuiters" noemt, heeft echt nog niks geleerd. Die is om zo te zeggen hardLeers!

Karig

Je kunt er de klok op gelijk zetten. Eens in de zoveel jaar begint er een of andere originelerd over de magere salariëring van de ministers en kamerleden. Degene die nu de kat de bel aanbond, is oud-minister Hans Dijkstal. Een joviale man, goedlachs, de-beroerdste-niet en vermaard saxofonist in Wassenaar en omgeving.

Dijkstal was voorzitter van een commissietje dat onderzoek deed naar de hoogte van de salarissen van Balkenende, Remkes, Bot en andere edelachtbaren. Omdat ze wat minder verdienen dan sommigen van hun ondergeschikten, was de conclusie al gauw getrokken: scheefgroei. De onvermijdelijke vraag is dan natuurlijk: hoe treW< en we dat weer recht? Dat kan op twee manieren. Manier één: trek degenen die te hoog zitten wat naar beneden. Manier twee: trek degenen die te laag zitten omhoog. Eén keer raden welke manier eruit kwam...

Maar ja. Dijkstal is natuurlijk politicus genoeg om te weten dat in een tijd dat broekriemverkopers goede zaken doen een verhoging van het ministerssalaris slecht overkomt. En minister Zalm van Financiën, al net zo politicus-genoeg, toonde zich voor deze ene keer ook eens van zijn royale kant door een verhoging al bij voorbaat af te wijzen. Bang natuurlijk voor de volks(on)gunst. En dus is er besloten om het loonzakje van de excellenties pas extra te vullen na de volgende verkiezingen. De huidige ministers krijgen dan traditiegetrouw allemaal de versierselen opgespeld van de orde van de Nederlandse leeuw, maar als ik koningin Beatrix was zou ik de dames en heren voor deze keer een lintje geven in de orde van de Nederlandse angsthaas.

Wat ik ervan denk? Ik sluit me aan bij de antirevolutionair Hendrik Colijn, de sterke man in de jaren 1918-1940.Toen hij voor het eerst werd aangezocht om minister te worden, was hij al topmanager bij 'de Koninklijke', zeg maar het vooroorlogse Shell-concern. Colijn verdiende geld als water, eh.. olie. Doen of niet doen? Colijn aarzelde, en schreef: "Het is een groote opoffering om eene mooie carrière te breken voor een ambt, waarbij men zich moet laten uitschelden door Jan en Alleman, zonder dat men af en toe eens met een karwats kan antwoorden. En dat nog wel voor een zeer karig loon."

Hij deed het toch. Uitgescholden wordt hij tot op de dag van vandaag, en de karwats is al lang verbannen naar het Museon. Maar daar hoeft die natuurlijk niet te blijven.Volgens mij woont minister Donner er pal tegenover...

Staphorst

De dames stonden prominent in ettelijke kranten. De geklederdrachte dames uit Staphorst die twee weken geleden een dagje 'Den Haag deden'. In De Banier kunnen we dan natuurlijk niet achterblijven, 't Was een prachtig gezicht op de publieke tribune. En omdat ik net in de zaal aanwezig was en onze kamerleden goed in de gaten kon houden, kan ik melden dat in ieder geval onze fractievoorzitter een paar keer schalks naar de tribune heeft geknipoogd.

Een mooi gezicht dus.Typisch Nederlands, vonden ook de journalisten en de kamerleden die om me heen stonden.Typisch dat diezelfde journalisten en kamerleden dat nou niet zeggen als er een groep van 50, 60 moslima's met hoofddoekjes op de tribune zit. Maar hoe ze er dan vervolgens bij komen om tóch een vergelijking te maken tussen Staphorst en de islam, dat is pas echt typisch.Typisch kortzichtig!

Menno de Bruyne

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen