Achtergrond · Volksgezondheid, welzijn en sport

Inmiddels zijn de Olympische Spelen weer voorbij. Miljoenen mensen over heel de wereld hebben dat spektakel via de media met intense belangstelling gevolgd. Griekenland, toch een van de kleinere en armere Europese landen, stak veel geld in de bouw van allerlei nieuwe accommodaties. Schattingen variëren van 6 tot 10 miljard euro. Men vindt het echter een grote eer om de Olympische Spelen opnieuw te mogen houden in het land waar ze ontstaan zijn.

Dat maakt wel duidelijk dat sport en politiek met elkaar te maken hebben. Trouwens in Nederland hebben we een ministerie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Ook gemeenten steken nogal wat geld in sportaccommodaties en sportbeoefening. Noodlijdende voetbalclubs worden jaar in jaar uit gesteund, omdat zij zouden bijdragen aan de status van de stad. Een dergelijk overheidsbeleid hoeft op de steun van de SGP niet te rekenen. Het artikel in het gemeenteprogram van de SGP over sport is zeer terughoudend geformuleerd. Er staat vooral in wanneer geen medewerking moet worden verleend. En ik kan mij nog herinneren dat bij de vaststelling van het gemeenteprogram in de jaren zeventig, velen vonden dat de sport in dit artikel te positief was verwoord.

Lange traditie

Nu is er ook reden te over om afstand te houden van allerlei vormen van sportbeoefening. Zeker wanneer dat op zondag plaats heeft (vanouds is de zondag een topdag voor de sport) maar ook wanneer de dag des Heeren niet in het geding is. Daarmee staan we in een lange christelijke traditie.

De antieke Olympische Spelen werden door de christenen gemeden en later door de christelijke keizerTheodosius I verboden. Ook in de tijd van de Nadere Reformatie had men z'n bedenkingen. De kerkenraad van Stolwijk vermaande in 1623 iemand die belijdend lid was van de gemeente, omdat hij deelgenomen had aan een partijtje kolven: een soort balspel.Veel argumenten had men daar niet voor nodig. Hij werd vermaand „dat hij voortaen hem van sodanigen sake, die hier niet van de ledematen gepleecht werde, soude onthouden".

Toen in 1928 de Olympische Spelen in Nederland gehouden werden (de eerste en tot dusver ook de enige keer) vonden die plaats zonder overheidssubsidie. De christelijk-historische minister De Visser was nog wel bereid geweest om overheidsgeld beschikbaar te stellen, mits de Spelen niet op zondag werden gehouden. Kom daar nu eens om! Maar ook onder die beperkende voorwaarde ging subsidieverlening niet alleen de SGP, maar ook de ARP en de helft van de CH-fractie te ver.

Welvaartsverschijnsel

De grote aandacht die er thans in brede kring bestaat voor de topsport is ongetwijfeld een gevolg van de welvaart. Mensen hebben meer geld en vrije tijd dan vroeger en de alom aanwezige televisie maakt het mogelijk om belangrijke wedstrijden mee te beleven. De media hebben ook in hoge mate schuld aan de sportverdwazing. Door de overtrokken manier waarop men sportwedstrijden presenteert, wordt de indruk gewekt dat het om iets heel belangrijks gaat. Dat er bijzonder veel op het spel staat. Ook de moderne mens heeft behoefte aan idolen. Men wil zich identificeren met de winnende ploeg of met de winnaar van de gouden medaille en delen in hun glorie. Maar wie verliest, is snel uit de gunst. Daarbij komt dat met name voetbal veel agressie oproept.

Ook al wordt een forse politiemacht ingezet en doet men z'n uiterste best om rivaliserende supportersgroepen uit elkaar te houden, toch loopt het regelmatig uit de hand.

Bij de Olympische Spelen en andere grootschalige sportevenementen vergen mensen het uiterste van hun lichaam, ledere keer moeten er immers weer records worden gebroken. Geen wonder dat men z'n toevlucht neemt tot doping. Maar ook los daarvan slijt een topsporter dubbel. Een dergelijke sportbeoefening is daarom niet alleen schadelijk voor het welzijn van het volk, maar ook voor de gezondheid. Er is voor ons persoonlijk dan ook reden te over om afstand te nemen van al deze vormen van sportverdwazing en voor de SGP om die in de politieke arena niet te steunen. Financieel of hoe dan ook.Toch valt te vrezen dat er op reformatorische scholen op maandagmorgen door de leerlingen (zeker de jongens) meer over de sportwedstrijden dan over de zondagse preek gepraat wordt. Ook elders zie je hoe de wedstrijdsport kerkmensen in zijn greep heeft.

Lichaamsbeweging

Een ander verhaal is dat veel mensen tegenwoordig hoofdarbeid verrichten. Dat doen ze meestal zittend.Veelal verplaatsen ze zich per auto. Bovendien eten ze te veel en te vet. Dat betekent wel dat ze moeten zorgen voor voldoende lichaamsbeweging. Dat is inderdaad een zaak van volksgezondheid. Het is echter niet zo makkelijk om daar acceptabele vormen voor te vinden. De zuigkracht van de topsport is immers groot.Van amateurclubs in het zaterdagvoetbal kan men waarderen dat ze niet op zondag spelen. Maar de profclubs en hetWK-voetbal vormen ook voor hen het ideaal. Dat is het echte werk. En ook bij het zaterdagvoetbal neemt de agressie toe. Onder meer in de vorm van schelden en vloeken.

Dat maakt de terughoudendheid van het SGP-gemeeenteprogram verklaarbaar en verdedigbaar. Het is moeilijk om vormen van sportbeoefening te vinden die het welzijn van de mens dienen. En dan is bovendien nog de vraag of de (gemeentelijke) overheid daar zoveel geld in moet steken of dat mensen geacht worden zelf voor de kosten van hun vrijetijdsbesteding op te draaien.

Dr C.S.L. Janse

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen