Meditatie · Een druipend oog

"Doch mijn oog druipt tot God"

job 16: 20b

Wat worden er een tranen gescfireid. Tranen omwille van de gevolgen der zonde. Tranen, ach, wie kent ze niet? En dan te bedenken dat ze het bittere gevolg zijn van de zonde. Immers, in het Paradijs waren geen tranen. Daar was alles zeer goed. Daar was geen smart en rouw. Maar door eigen schuld is de zonde met haar bittere gevolgen in de wereld gekomen. Daarom is het dat er vele tranen worden geschreid. En dat veler oog druipt.

Maar geliefde lezer, niet elk oog druipt tot God. Daar is immers een droefheid der wereld over de gevolgen der zonde. Een droefheid, die doet afvluchten van God en eindigt in de eeuwige dood. Maar daar is ook een droefheid naar God over de zonde, die een onberouwelijke bekering werkt tot zaligheid.Alleen zulker oog druipt tot God.

Job

Die tranen heeft ook Job leren schreien. Een druipend oog, had Job daar geen reden toe? We lezen dat hij oprecht en vroom is. Godvrezende en

wijkende van alle kwaad. En toch heeft een zee van ramp Job met haar golven geslagen. Op een dag werd alles wat hij bezat

hem ontnomen: zijn vee, zijn knechten en al zijn kinderen. Het ene wee was nog niet weggegaan of het andere wee kwam. Zijn naam werd werkelijkheid: Job, de aangevochtene! Wat een tranen om de gevolgen der zonde

heeft Job geschreid. Wie zalhet onpeilbare leed beschrijven? Watheeft het oog van Job toen gedropen.

En toch waren dat geen tranen van machteloze woede of opstand. Het waren geen tranen alleen om de gevolgen der zonde, maar veelmeer om der zonde wil zelf! Daarom zegt Job dat zijn oog druipt tot God. Hier wordt de droefheid naar God beoefend. Want er staat dat Job ter aarde viel en zich nederboog voor de Heere.AI blijken zijn vrienden nog zulke nietige en moeilijke troosters, Job wendt zich in zijn droefheid tot de levende God. Zijn oog druipt tot God! Tot Hem Die alle dingen stuurt naar de raad van Zijn wil. Die alles onder Zijn toelating doet geschieden.Tot Hem van Wie Job zegt dat Hij hem verbroken heeft met breuk op breuk. En toch druipt zijn oog tot God. Welk een eeuwig wonder. Hier krijgt Job de Heere toe te vallen in al Zijn weg en werk en mag hij het onvoorwaardelijkmet God eens worden.

Geheim

Hoe dat mogelijk is? Het geheim daarvan ligt in het verkiezende welbehagen des Vaders waarin Job van eeuwigheid besloten lag. In het verlossende werk des Zoons in wie Job mocht getuigen: Ik weet mijn Verlosser leeft. En in het toepassende werk des Geestes Die Job al deze dingen heeft geleerd. Hij is het immers die het oog doet druipen tot God.

In de wedergeboorte schenkt de Heere Zijn volk een druipend oog. Reeds in de begintijd van het genadeleven druipt het oog van liefde tot God. Immers, de uitlatingen des Heeren aan het hart doen het oog druipen tot God. Maar de pijl ligt verder. Na de lokkenstijd gaat de Heere Zijn volk brengen in de woestijn waar Hij ze leert wenen om der zonde wil. Hij leert in een ontdekkende weg het oog tot God druipen. Daar wordt de schuld beweend en beleden: ik heb tegen U o Heere, zwaar en menigmaal misdreven. Daar druipt het oog als de nood wordt opgebonden: te moeten sterven en niet te kunnen sterven, 'k Heb mijn tranen onder 't klagen tot mijn spijze dag en nacht Dan druipt het oog tot God: Och Heere, och wierd mijn ziel door U gered. Een opgebonden nood en een ongeredde ziel! Hoe komt het ooit in orde tussen God en mijn ziel? In dat druipende oog krijgt de Kerk God onvoorwaardelijk toe te vallen en wordt ze het eens met de Heere als ze eeuwig moet omkomen.

Zo druipt het oog tot God.Totdat de Heere overkomt en gaat wijzen op Hem van Wie de profeet getuigt: "en onze smarten, die heeft Hij gedragen". Dan gaat de Heere die wenende ziel wijzen op de wenende Borg Die de smarten der Kerk heeft weggedragen op Golgotha en in Wie de ruimte van zalig worden dan wordt aanschouwd. U zegt: dan wordt het druipende oog gedroogd. Integendeel! Dan druipt het oog des te meer tot Hem Die de ziele gaat lief krijgen. Het druipt opdat ik Hem kenne en de kracht Zijner opstanding.

Verwondering

En hoe meer waarde Hij voor de zielkrijgt, hoe meer het oog druipt tot God. Nu ook in stille verwondering

vanwege Zijn goedheid voor zo één als ik ben. Ja, hoe meer Hij gekend wordt, hoe meer het oog druipt tot God van

verwondering: waarom was het op mij gemunt? Hoe meer het oog tot God druipt van verlangen om meer van Hem te leren kennen.

Doch mijn oog druipt tot

God. Dat wordt op aarde nooit verleerd.Want het oog druipt ook na ontvangen genade tot God omwille van de zwakheid die nog tegen onze wil in ons is overgebleven; omwille van mijn verdorven bestaan. Het oog druipt tot God om meer en meer te leren sterven en Gode te mogen leven. Om in Hem gevonden te worden. Zeker, dan wenen ze ook om de gevolgen der zonde. Maar ook dan druipt hun oog tot God.

Lezer, waar druipt ons oog naar? Naar de wereld en haar begeerlijkheden? Dan zal het einde daarvan zijn: wening en knersing der tanden. Gelukkig dat volk wier oog aan deze zijde van het graf leerde druipen tot God. Hier is het menigmaal weeklacht en geschrei. Maar eens doet de Heere het eeuwig veranderen in een blijde rei.

Cenemuiden, ds. E. Hakvoort

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen