Van de voorzitter • Meningsuiting

Houdt vrijheid van meningsuiting in dat iedereen alles maar mag zeggen wat hij wil? Mag men ongestraft opzettelijk anderen beledigen? Mogen anderen zomaar beledigd worden? Mogen anderen in hun diepste levensovertuiging gekwetst en aangetast worden? Zijn er grenzen aan de vrijheid van meningsuiting die door ieder in acht genomen dienen te worden? Sinds de moord op Theo van Gogh en de discussie over de strafbaarheid van smalende godslastering zijn dit actuele vragen waarop verschillende antwoorden gegeven worden. Maar ten diepste kan er maar één antwoord gegeven worden. Gods Woord bepaalt de grens van de vrijheid van meningsuiting.

Uitwassen

In Nederland bestaat, zo lijkt het, een ongebreidelde vrijheid om alles maar te zeggen wat je wilt. Aan die vrijheid mocht tot voor kort naar de mening van een grote meerderheid in ons land niet getornd worden. Wie dat toch deed werd als ouderwets en bekrompen versleten. Maar diverse uitwassen en de gevolgen daarvan hebben tot nadere bezinning gebracht. Uiteraard keuren wij de moord op Theo van Gogh niet goed. Maar was het wel goed wat

deze man zelf allemaal heeft uitgesproken onder het mom van vrijheid van meningsuiting? Hij heeft zich bediend van grof taalgebruik. Hij heeft christenen, joden en moslims bovendien gekwetst door zich grievend uit te laten over hun godsdienstige opvattingen. Met opzet heeft hij christenen, joden en islamieten op grove wijze beledigd. De

woorden die hij zich veroorloofde zijn te kwetsend om te citeren. Ook op andere wijze zijn doorTheo van Gogh mensen op een volstrekt onjuiste manier bejegend. Drie jaar geleden wenste Theo van Gogh de toenmalige voorman van GroenLinks, Rosenmöller, een 'juichende tumor' in zijn hersenen toe en de daarbij behorende dodelijke afloop. Maar er zijn meer uitwassen te noemen. Er valt te denken aan de tot moslim bekeerde Nederlander Abdul-Jabbar van deVen.Van de Ven heeft openlijk gezegd dat hij diep in zijn hart blij is met de dood van Van Gogh en ook uitgesproken dat hij er niet rouwig om zou zijn als kamerlid Wilders binnen twee jaar aan kanker zou sterven. Mag men zomaar iemand de dood toewensen?

Dient dit niet strafbaar gesteld te worden? In andere landen van Europa verbaast men zich over de uitwassen waartoe de vrijheid van meningsuiting in Nederland heeft geleid. In deze landen weet men beter onderscheid te maken tussen het recht op vrije meningsuiting en het beledigen van mensen dan in Nederland. Het lijkt wel alsof in Nederland het recht op beledigen gelijk staat met het recht op vrije meningsuiting. Nederland is ten deze beslist geen gidsland.

Normering

Gods Woord geeft de normen aan voor datgene wat wel of niet gezegd mag worden. De Bijbel is ook ten deze het enige richtsnoer, een lamp voor de voet en een licht op het pad. Hier valt te denken aan het zesde gebod: "Gij zult niet doodslaan." De uitleg van dit gebod in onze Heidelbergse Catechismus laat zien hoe ver dit gebod strekt. We lezen immers in zondag 40: "Dat ik mijn naaste noch met gedachten, noch met woorden of enige gebaar, veel minder met de daad, door mijzelven of door anderen ontere, hate, kwetse of dode..." Dit raakt de zogenaamde vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van meningsuiting is niet absoluut, maar beperkt. Er zijn grenzen aan datgene wat men zeggen kan en mag. Demoniserend taalgebruik dient achterwege te blijven. Het opzettelijk beledigen van anderen is zonde. Gods Woord keurt denigrerend spreken over anderen niet goed. Haatdragende taal dient vermeden en bestreden te worden. Opruiende woorden dienen niet aangewend te worden. Ook het uidokken van haatdragende, beledigende en kwetsende woorden is niet juist.We mogen anderen niet tot zondige uitspraken verleiden. Gods Woord verbiedt niet alleen bepaalde meningsuitingen, de Bijbel gebiedt daarnaast een positieve opstelling tegenover anderen. We dienen de eer en het goed gerucht van anderen juist naar vermogen voor te staan en te bevorderen. We lezen dat in zondag 43 van de Heidelbergse Catechismus bij de uitleg van het negende gebod: "Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste."

Houding

Het is in onze dagen meer dan ooit nodig land en volk van Nederland op te dragen in het gebed. Het is niet minder noodzakelijk in het debat over waarden en normen de normen van Gods Woord naar voren te brengen. Alleen die normen zijn heilig, heilzaam en goed ook voor Nederland. Het is ook nodig een kritische blik op onszelf te slaan. Hoe denk en spreek ik over anderen? Daarmee bedoel ik niet dat levensovertuigingen die tegen Gods Woord ingaan niet afgekeurd mogen worden. Maar het beoordelen aan de hand van Gods Woord dient met respect te geschieden. Nodeloos kwetsen van anderen is onbijbels. Het gebed is nodig: Zet, HEERE, een wacht voor mijne lippen. Er waait een anti-godsdienstige wind over Nederland, een anti-christelijke wind. Wat moet er van het kerkelijke leven en van onze jeugd terechtkomen? Zal de jeugd niet grotendeels worden meegezogen de wereld in? Het zij tot troost en bemoediging dat het welbehagen des HEEREN gelukkiglijk zal voortgaan ook in onze boze, donkere dagen. De Heere gaat nog voort met het toebrengen van verloren zondaren. Dat geeft hoop en verwachting. De Koning der Kerk is gezeten aan de Rechterhand des Vaders. Daar bidt Hij: "Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt." Die bede wordt verhoord. Onze bede zij: "Uw Koninkrijk kome."

Ds.A. van Heteren, Urk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen