Studiecentrum · SGP kiest voor duaal bestel

Voor de SGP is artikel 23 var) de Grondwet nog steeds uitgangspurit var) beleid. De liuidige redactie van het artikel over de vrijheid van onderwijs komt volledig tegemoet aan de eisen die vanuit de samenleving worden gesteld. Er is voor de SGP geen zwaarwegende reden om het duale bestel af te schaffen. Integendeel, het stelsel schept ruimte voor verscheidenheid van aanbod en dus aan keuzemogelijkheden voor ouders en leerlingen.

Dat is te (ezen in de nota 'Van ideaal naar werkelijkheid. SGP-visie op onderwijs'. In deze nota beschrijft de Guido de Brès-Stichting, het studiecentrum van de SGP, de visie van de SGP op het primair en voortgezet onderwijs en het onderwijsbeleid in de context van de veranderende samenleving. Deze nota werd op 16 december jl. aangeboden aan de minister van OCenW, mw. M.J.A. van der Hoeven.

Artikel 23 van de Grondwet

De SGP steunt de opvatting dat dit artikel voldoende flexibel en vitaal is om hedendaagse problemen aan te pakken, zodat er geen reden is om dit artikel aan te passen. De SGP pleit voor het handhaven van het duale bestel in de lijn van artikel 23 van de Grondwet, met name vanwege grondwettelijke ankerpunten die recht doen aan het onderwijs in de samenleving. De keuzevrijheid van ouders, die ten grondslag ligt aan het duale bestel, biedt pedagogische, religieuze en culturele minderheden de ruimte om in een seculiere meerderheidscultuur hun specifieke visie en identiteit in eigen instellingen tot uitdrukking te brengen en te beleven. De school is dan een middel om in een pluriforme samenleving een brug te slaan tussen de diverse populaties en naar de samenleving als geheel.

Keus voor bijzonder onderwijs

De SGP keert terug naar het standpunt van de partij in 1918. In het eerste onderwijsartikel wordt de roeping van de ouders voorop gesteld. Met andere woorden: het bijzonder onderwijs regel, het openbaar onderwijs aanvulling. De SGP volgt als het ware Groen van Prinsterer en zijn worsteling voor openbaar of bijzonder onderwijs. Het duale onderwijsbestel is thans de enige manier om in het onderwijs de band tussen ouders, school en kerk op principiële gronden gestalte te geven. Het ideaal van de SGP blijft dat alle kinderen bij de geopende Bijbel onderwijs krijgen, zoals ook in 1918 is verwoord. Aan de ene kant spreekt de SGP de overheid aan op haar taak om de kinderen onderwijs te doen verstrekken bij een geopende Bijbel. Zolang de overheid haar taak in dit opzicht verwaarloost, pleit de SGP voor het gebruik maken van de vrijheid om eigen scholen op te richten en in te richten.

De ouders

De SGP staat op het standpunt dat de ouders de eindverantwoordelijkheid voor de opvoeding van hun kinderen dragen. Ze hebben vanwege die verantwoordelijkheid initiatieven genomen tot het oprichten van scholen waaraan ze hun kinderen toevertrouwen. De ouders zijn mede verantwoordelijk voor het ontstaan van een opvoedingsgemeenschap, die vorm krijgt als zij hun pedagogische verantwoordelijkheid behartigen, in samenwerking met instituten die vanuit een zelfde geloofsgemeenschap leven. Ouders kunnen hun verantwoordelijkheid niet afwentelen op de school, de kerk of de overheid. Voor de SGP is dit het leidend beginsel en ze erkent het grondwettelijk recht van 'verenigde' ouders om te beslissen over de aard en de richting van het onderwijs dat op school wordt gegeven.

De school ais medeopvoeder

In de visie van de SGP is de school medeopvoeder. Dat stelt des te meer eisen aan de identiteit en de kwaliteit van de school en de aansluiting bij de thuissituatie. In het opvoedingsproces wor­ den kinderen vanuit de overzichtelijkheid van de eigen omgeving naar een volwassen deelname aan de samenleving geleid. Er dient binnen de school sprake te zijn van een verantwoord en veilig pedagogisch klimaat, van waaruit het kind zich kan ontwikkelen tot volwassene en zich kan voorbereiden op een plaats in de maatschappij. De school is primair verantwoordelijk voor de overdracht van kennis en het ontwikkelen van vaardigheden teneinde mede de attitude van jongeren te vormen.

De kerk

Het onderwijs op school gaat ook de kerk aan; het mag de kerk immers niet onverschillig zijn waarin de doopleden van de gemeente worden onderwezen. In het christelijk onderwijs is sprake van de trits gezin-school-kerk vanuit de overtuiging het onderwijs te plaatsen in de continuïteit van de opvoeding. Het is geen taak van de kerk om scholen te stichten, maar onderwijs is wel een duidelijke zorg van de kerk. Het is dan ook juist wanneer in de kerk voorbede plaatsvindt voor school en overheid. Kerken kunnen hun daadwerkelijke betrokkenheid tonen bij het schoolleven, bijvoorbeeld door deel te nemen aan bijeenkomsten waarin scholen hun jaarverslagen en andere beleidsstukken presenteren.

De overheid

Het behoort tot de verantwoordelijkheid van de overheid te zorgen dat er voldoende scholen zijn, in een onderwijsstructuur waarin alle leerlingen onderwijs ontvangen overeenkomstig hun talenten en capaciteiten binnen de grondwettelijke kaders van de vrijheid van onderwijs, als ook voor een bijbels verantwoorde invulling ervan. Het behoort tot de verantwoordelijkheid van de overheid er op toe te zien dat de scholen hun pedagogische of levensbeschouwelijke identiteit waar maken en er op toe te zien dat het onderwijs van de 21ste eeuw een zo goed mogelijke bijdrage levert aan de toerusting van burgers voor de kennissamenleving en voor de arbeidsmarkt door zeer alert te zijn op het voorkomen van achterstanden en sociale uitsluiting.

De noto is te bestellen bij de Guido de Brès-Stichting (tel. 070-3029068 of studiecentrum@sgp.nl), prijs € 15, 00 excl. verzendkosten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen