Europees Parlement · Wie zal dat betalen..

Vroeger op schoolreis werd dit lied meer dan eens aangeheven. Het er achteraan gezongen antwoord op deze vraag luidde steevast: ' zoete lieve Gerritje'. Welnu, minister G. Zalm kan zich voorbereiden op het leegschudden van de Nederlandse geldbuidel. Zijn droom om de Europese begroting omlaag te brengen, lijkt in duigen te vallen.

Temidden van alle publiciteit rond het Franse en Nederlandse referendum over de Europese grondwet, zijn in Brussel stevige onderhandelingen aan de gang over de Europese meerjarenbegroting. In deze lange-termijn begroting van de EU worden belangrijke afspraken vastgelegd voor de periode van 2007 tot 2013. Onder andere over de maximale subsidiebedragen die de EUlidstaten kunnen ontvangen. Maar ook hoeveel de 25 deelnemende landen in deze zeven jaar aan Brussel moeten gaan betalen. De huidige EU-voorzitter Luxemburg stelt alles in het werk om in de maand juni een akkoord over de Europese meerjarenbegroting te bereiken.

Roet in het eten

Maar de kans dat dit lukt, slinkt met de dag'.Want de 25 lidstaten zitten helemaal niet op één lijn. Daarbij komt het probleem van de timing: referenda over de Europese grondwet in Denemarken en Tsjechië maken de regeringen voorzichtig. Ook nationale

verkiezingen, bijvoorbeeld dit najaar in Duitsland, gooien roet in het eten. De regering die in Brussel een uitglijder maakt, kan im­

mers rekenen op een afstraffing door de kiezer De derde belemmering is de omstreden Britse kortingsregeling. Om daar wat aan te kunnen veranderen, moet Luxemburg haast maken.Want per I juli komt de EU-voorzittershamer in handen van de Britse premier Blair Daardoor valt niet te verwachten dat in de tweede helft van 2005 een besluit wordt genomen dat nadelig voor de Britten zal uitpakken. Blair staat pal voor de korting op de EU-contributie, indertijd bedongen door mevrouw Thatcher met haar'/ want my money backV

Het overleg over de Europese meerjarenbegroting zit muurvast. En rest niets anders dan uitstel tot het voorjaar van 2006. Dit uitstel is uiterst nadelig voor Nederland.Want het idee van Zalm om de netto-contributie omlaag te krijgen door de Europese begroting met circa €9 miljard per jaar te reduceren, zal waarschijnlijk steeds minder steun krijgen van andere regeringen. De vraag is dan of Nederland een 'noodplan' op de plank heeft liggen.Voor zover wij goed zijn geïnformeerd, is dat niet het geval.

’Europa’ wil meer

Van de zijde van de Europese Commissie en het Europees Parlement hoeft de Nederlandse minister van financiën niet op steun te rekenen. De Europese Commissie wil juist veel meer geld uitgeven. Per jaar verlangt de EC ongeveer €25 miljard meer dan de huidige EUbegroting - dat is bijna €35 miljard

meer dan Nederland wenst. Het Euro­

pees Parlement heeft een tijdelijke commissie in het leven geroepen om een voorstel te doen voor de meerjarenbegroting 2007-2013. Inmiddels ligt er een concept dat nog moet worden goedgekeurd door de plenaire vergadering in de tweede week van juni. Het EP wil dat de EU-begroting stijgt met zo'n € 13 miljard per jaar Dat is de helft minder dan de stijging die de EC voorstelt, maar nog altijd fors! Als argument voor de verhoging van het Europese budget voert het Europees Parlement o.a. aan dat tussen 1996 en 2002 de EU slechts 8, 2% meer geld uitgaf, terwijl in die zes jaar de nationale begrotingen van de lidstaten van de EU met maar liefst 22, 9% stegen. Aardig voor Nederland is dat het EP vindt dat de netto-lasten voor de EU eerlijk verdeeld moeten worden over de lidstaten. Als oplossing voor de netto-betalers-discussie stelt het EP voor dat er een "onafhankelijk systeem voor financiering van de EU" komt, lees: een afzonderlijke Europese belasting. Maar daar zijn wij als eurofractie faliekant tegen! Want een dergelijk voorstel heeft mogelijk tot gevolg dat de EU het recht krijgt om belasting te heffen van burgers of bedrijven.

Spannende weleen

Het wordt de komende weken spannend voor Zalm. EU-voorzitter Luxemburg is zo vriendelijk geweest om voor te stellen dat er afzonderlijke maatregelen genomen worden voor Duitsland, Nederland en Zweden. Deze drie landen betalen elk jaar het meest aan deEU. Maar op welke manier de netto­

afdracht aan Brussel omlaag moet gebracht, daarover bestaat geen duidelijkheid. De suggestie om dit met behulp van extra Europese subsidies te doen, wijst Nederland van de hand.Want Europese subsidies gaan altijd in de vorm van cofinanciering: dit houdt in dat de Nederlandse regering ook zelf subsidiegeld op tafel moet leggen, omdat'Brussel' nu eenmaal de goedgekeurde projecten

voor maximaal 50% financiert. Ook zal bij Zalm ongetwijfeld het debacle met de subsidies vanuit het Europees Sociaal Fonds in de jaren 1994-1999 nog in het geheugen zitten.

Zoals gezegd, zeer waarschijnlijk komen de EU-ministers er vóór I juli aanstaande niet uit en verdagen zij hun besluit over de Europese meerjarenbegroting met minstens een halfjaar. Intussen zullen de oostelijke EU-lidstaten (terecht) en de zuidelijke EU-landen (onterecht) hun best doen om de Brusselse subsidieruif zo groot mogelijk te maken. Daarbij zullen ze steun krijgen van de Europese Commissie, want zij lijkt maar één ding te willen: een hogere EUbegroting. Mogelijk moet Zalm - net als bij euro en stabiliteitspact - bakzeil halen en genoegen nemen met wat zoethoudertjes in de vorm van Europese subsidies. De leden van de Tweede en Eerste Kamer kunnen alvast het liedje 'En wie zal dat betalen' gaan instuderen.

Namens de emofroctie, drs jan A. Schippers.

' Dit artikel is geschreven vanuit de veronderstelling dat de uitkomst van het Franse referendum 'nee'zal zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen