Kort en bondig

Antisemitisme I

Regeringen moeten harder optreden tegen het toenemende antisemitisme in Europa. Dat is een van de conclusies van de 55 lidstaten van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa. Gisteren berichtte de krant over de in Spanje gehouden vergadering van deze organisatie. Men sprak af niets meer te tolereren op dit terrein van onverdraagzaamheid. Er moet helaas heel wat gebeuren om het opkomende antisemitisme te bestrijden.

Zestig jaar geleden, toen de Tweede Wereldoorlog beëindigd werd, was het algemene gevoelen dat Iets dergelijks nooit meer zou mogen gebeuren. Zoiets verschrikkelijks, miljoenen doden onder de Joden, die werden vervolgd en verdelgd.Tot de dag van vandaag siddert leder weldenkend mens bij de herinnering aan die holocaust. Dat ontwikkelde en beschaafde mensen tot zoiets hebben kunnen komen. Onbegrijpelijk! Onbestaanbaar dat iets dergelijks zich nog ooit zou herhalen. Maar is dat zo?

Al enkele jaren is het toch weer opkomende antisemitisme een thema in de politiek. Enkele jaren geleden diende onze fractie een motie in, waarin werd gevraagd om al het mogelijke te doen om de gesignaleerde trend de kop in te drukken. De regering heeft intussen met een notitie gereageerd, waarin tal van maatregelen worden beschreven die worden overwogen dan wel worden getroffen. Uiteraard houden we de vinger aan de pols. Want voornemens blijven nog wel eens in goede bedoelingen steken. En dat mag niet. Dat zou beschamend zijn, juist ook gelet op de gebeurtenissen in en rond de Tweede Wereldoorlog.

De meeste onderzoekers verklaren de gewraakte tendens door te verwijzen naar het conflict in het Midden-Oosten, de zich nog altijd voortslepende diepgewortelde tweespalt tussen land en volk van Israël en de Palestijnen.Vele moslims in de Westerse landen dragen die mee en schromen niet er bij bepaalde gelegenheden uitdrukking aan te geven. Anderen laten zich op sleeptouw nemen. Dat treft uiterst pijnlijk. Het is niet alleen een groeiend probleem in ons land, het doet zich ook in de andere Europese landen voor. Het dient zich eigenlijk wereldwijd aan. Daarom is het geboden om hiertegen een krachtig front te maken en een ondubbelzinnige houding in te nemen. Met elkaar: burgers, organisaties en naties.

Antisemitisme II

Voor donderdagavond jl. was ik ge­ vraagd wat te zeggen in een jubileumbijeenkomst van Christenen voor Israël. In deze manifestatie in de stampvolle Grote Kerk te Den Haag werd stilgestaan bij het vijfentwintigjarig bestaan. Het thema was: Stop antisemitisme.Van de acht sprekers viel rabbijn B.Jacobs voor mij het meest op. Rabbijn Jacobs is voorzitter van het Interprovinciaal Op­

perrabbinaat. Zelf in Nederland geboren en getogen, heeft hij met zijn familie de verschrikkingen van de jodenvervolging rond de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. De na-oorlogse tijd was een verademing, omdat iedereen positief probeerde te zijn. Het vreselijke dat was gepasseerd, mocht nooit meer gebeuren! Maar in zijn omgeving zat het wantrouwen diep. Niet ten onrechte, naar blijkt. Hij vertelde weer vaker dan vroeger op straat te worden uitgejouwd. Hij gaat in het effen zwart gekleed, een zwarte hoed op; het valt in ons straatbeeld op, inderdaad. Het is toch wat. Gaat de geschiedenis zich herhalen? Spot en hoon. Een onheilspellend voorspel op uitstoting, zoals eerder in de geschiedenis? Dat mag toch nooit gebeuren! Juist ook wij in orthodox-christelijke kring weten wat het is om uitgelachen en nageroepen te worden. Hoedjes op naar de kerk, die lange rokken e.d. Onze jongeren weten er van mee te praten. Zelden echter, is dat echt bedreigend geweest.Voor de Joden is dat historisch anders én actueel!

Antisemitisme is geen verdacht pakketje dat ergens in de samenleving opdoemt en dat je kunt laten verwijderen door een soort explosievenopruimingsdienst.Antisemitisme zit tussen de oren. Daarom is een preventief beleid nodig. Onderwijs en inburgeringscursussen moeten daarbij worden ingeschakeld. Maar ook de diverse media. Zij kunnen burgers bijzonder beïnvloeden. Het is niet te dulden dat buitenlandse zenders de huiskamers in ons land kunnen bereiken met boodschappen die soms bol staan van anti-joodse leuzen. Nog deze week stelde collega Van der Staaij schriftelijke vragen over de officiële tvzender van de Palestijnse autoriteit,

omdat via deze zender allerlei kwalijke boodschappen worden verspreid en in ons land kunnen worden beluisterd. Het zij toegegeven, het is een moeilijke opdracht om deze zender(s) te weren. Dat ligt natuurlijk uiterst ingewikkeld, nationaal en in dit geval vooral internationaal.

Dat het referendum voor een Europese "grondwet" een heldere uitslag opleverde, is duidelijk én het is winst voor Israël. Immers, in het Europa van de EU heerst een tamelijk positieve sfeer ten opzichte van de Palestijnse claim in het Midden-Oosten, die uitdrukkelijk ten koste gaat van het land en volk van Israël. Natuurlijk hopen ook wij vurig dat er eindelijk vrede zal ontstaan in deze regio. Maar dan wél zo dat erkend wordt dat het volk van Israël recht heeft op een sterke en onafhankelijke Joodse staat. En niet alleen dat dit erkend wordt, maar ook is gerealiseerd. Daar is aanhoudend gebed voor nodig. Alles immers, lijkt zich wel daartegen samen te ballen. Maar God is machtig deze daad te stellen! De Heilige Schrift is er niet onduidelijk over dat Hij maar hoeft te spreken en het is er, te gebieden en het staat er Dwars door alle onmogelijkheden heen die er aan onze kant zijn.

11 juni 2005

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen