Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Europees Parlement · Iraaks Koerdistan

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Europees Parlement · Iraaks Koerdistan

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

"Als Bush plotsklaps zou opschuiven naar links, dan zou mijn redactie van de weeromstuit rechts gaan zitten." Ik spreek de correspondent van het Britse dagblad The Guardian. Hij heeft zojuist zijn onveilige standplaats Bagdad verruild voor het rustige Erbil, hoofdstad van Iraaks Koerdistan.

Het is alles anti-Amerikanisme wat de klok slaat op zijn redactie, vervolgt de journalist. Met ruim drie jaar ervaring in het tumultueuze Tv/eestromenland zit hem deze politieke vooringenomenheid danig dwars. Het thuisfront verwacht van hem louter negatief nieuws. Het lijkt wel of ik weer even terug ben in Straatsburg.Tijdens de zitting van 16 november klonk algemeen de oproep tot algehele terugtrekking van de "bezettingstroepen" in lrak.Alsof daarmee het bloedende land geholpen is, alsof daarmee opeens alle terreuraanslagen zouden ophouden... Nee, over de toekomst van hetTweestromenland en zijn bevolking hoor je de fervente tegenstanders van de omverwerping van Saddams "Republiek van de Angst" eigenlijk nooit.

Intussen bevind ik mij op de veiligste en welvarendste plek van Irak: Iraaks Koerdistan. De reden van mijn reis? Een uitnodiging voor een meerdaagse conferentie over "Democratisering in het Midden-Oosten". En die invitatie dank ik weer aan drs. Fuad Hussein, Koerd van geboorte, gehuwd met een Nederlandse en tegenwoordig kabinetschef van de Koerdische president Barzani. Fuad informeert mij ai jaren over de situatie in Irak. Zoals altijd is Fuad ook nu weer optimistisch gestemd, zij het immer op bezonnen wijze."De Koerden vervullen momenteel een sleutelrol in de toekomst van een federaal Irak. Sji'ieten en soennieten kunnen met elkaar niet door één deur. Zij hebben ons dus broodnodig voor het evenwicht."

Sleutelrol

Het vervullen van die sleutelrol blijkt overigens geen sinecure.Want tijdens de conferentie erkent de Koerdische minister voor stedelijke gebieden en publieke werken in het huidige Iraakse interim-kabinet, mevrouw Nasreene Barwari, ruiterlijk hoe zwaar haar dit nationale regeringsambt valt."lk word politiek gemarginaliseerd. Ik durf zelfs van politieke moord te spreken." Na haar speech schiet ik de bewindsvrouwe even persoonlijk aan voor nadere opheldering."Ik deug niet als vrouw, noch als Koerdische in de ogen van de moslimse Arabieren." Toch denkt ze niet aan opgeven in Bagdad. Op de conferentie én in de wandelgangen kom je steeds een drietal stellingnames tegen. Naar verwachting opteren de Koerdische autoriteiten voor het behoud van de staatkundige, respectievelijk territoriale eenheid van Irak. Let wel, een federaal Irak, met vergaande regionale bevoegdheden voor de Koerden. "Veel zal afhangen van de nationale parlementsverkiezingen van 15 december", blikt Fuad Hussein veelzeggend vooruit. "Wanneer de islamisten winnen, wordt het erg moeilijk." Het alternatief voor een federaal Irak? Nagenoeg elke conferentieganger geeft meteen het antwoord: Een onafhankelijk Koerdistan! Voor de meeste gesprekspartners gaat die wens trouwens nog lang niet ver genoeg. Heel wat keren verneem ik de Koerdische droom van een vereniging van de héle eigen natie. En juist deze Koerdische hartekreet legt dynamiet onder de buurstaten Turkije, Syrië en Iran met hun Koerdische minderheden. Een jonge Zweedse liberale conferentiedeelneemster voedt die hoop onder verwijzing naar het zelfbeschikkingsrecht van de volken. Dat recht is het Koerdische volk na de Eerste Wereldoorlog immers onthouden. In de gegeven precaire situatie in Irak klinken deze Koerdische aspiraties niet erg realistisch, laat staan verstandig, opper ik richting Fuad Hussein.Want Iraaks Koerdistan is tegenwoordig druk bezig met de eigen opbouw. In dat geval kijk je toch wel uit extra tegenkrachten, van binnen of van buiten, op te roepen. "Ach, de mensen hier hebben een ventiel nodig. Laten zij zich vrij uiten. De politieke regie berust echt bij ons", reageert Fuad nuchter. In dat laatste kader valt evenzeer de uitwerking van een grondwet voor Iraaks Koerdistan. Ik krijg de indruk dat Erbil terdege met uiteenlopende toekomstscenario's rekent.

Wederopbouw

In en buiten Erbil ontwaar ik strikte veiligheidsmaatregelen met als gevolg ook enorme (bouw)bedrijvigheid. Op het platteland fleurt de natuur zichtbaar op na de chemische terreur van het Saddam-regime.Twee hooggeleerde dames uit Frankrijk en Italië verbazen zich tijdens een uitstapje constant over de on­ voorstelbare vooruitgang die Iraaks Koerdistan de laatste jaren heeft geboekt. Beide Koerden-experts kunnen daarbij putten uit tientallen jaren reiservaring in de streek. Ze trekken voortdurend vergelijkingen in de tijd, halen spannende wederwaardigheden op. Geweldige informatiebronnen!

Tijdens die autorit verzekeren beiden mij dat de hedendaagse machthebbers van Iraaks Koerdistan hun uiterste best doen de inheemse christelijke minderheid vast te houden."Onder de christenen vind je veel vaklui. Die kan een land in wederopbouw gewoon niet missen. Anderzijds zal je dan wel vertrouwen in de toekomst moeten schenken. En ja, dat blijft moeilijk liggen." Rooskleuriger1 over de nabije toekomst van christenen in zijn Koerdistan uit zich vice-premier Sarkis Aghajan Mamando. Op audiëntie in een fraai gastenhuis voor kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders even buiten Erbil verzekert de vice-premier me alles in het werk te stellen voor het nationale behoud van 's lands christelijke minderheid. Per slot van rekening is hijzelf ook christen, protestant welteverstaan. "Als minister van financiën zonder ik daarvoor ruimschoots middelen af Dat behoort tot mijn exclusieve competentie! Ik wil werken aan het herstel van de oorspronkelijke gordel van christelijke dorpen in ons noorden." De exclusief christelijke wijk waar de minister woont, oogt in elk geval schitterend én veilig.

Alle berichtgeving over discriminatie en zelfs repressie van christenen in Iraaks Koerdistan wenst Sarkis Aghajan Mamando te weerspreken.Tijd voor de christelijke media uit het vaderland de proef eens op de som te nemen, zou ik zo denken.Tenslotte dient zo'n onderzoek stellig de opbouw van een democratische rechtsstaat in Iraaks Koerdistan.

Met een hoofd vol vragen keer ik terug. Als wij in Nederland, in Europa oog en hart hebben voor de wederopbouw van hetTweestromenland, na die zee van leed voor en na het schrikbewind van Saddam, dan zullen nationale en Europese investeringen absoluut niet mogen ontbreken in Iraaks Koerdistan."Keert u ons de rug toe", zo waarschuwde zijn president Barzani, "dan zal het islamitische terrorisme de westerse wereld nog beter weten te bereiken." Om eens goed over na te denken!

60s Belder, lid IND/DEM-groep in het EP

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 december 2005

De Banier | 24 Pagina's

Europees Parlement · Iraaks Koerdistan

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 december 2005

De Banier | 24 Pagina's