Jongeren · Houtskoolschets vrouwenstandpunt

Hieronder volgt een houtskoolschets van wat ik tijdens het jongerencongres heb doorgegeven.

Principiële gelijkwaardigheid

Gods Woord begint bij Genesis I. Juist in discussies over het onderscheid tussen man en vrouw is er te vaak de neiging om bij het verschil in te zetten. Dat is onjuist. Uitgangspunt is: 'En God schiep de mens naar Zijn beeld...; man en vrouv/ schiep Hij ze. En God zegende hen, en God ze/de tot hen: 'Weest vruchtbaar, en vermenigvuldigt, en vervult de aarde, en onderwerpt haar, en hebt heerschappij...' (Gen. 1: 27, 28).Alleen als we recht doen aan deze woorden, kunnen we recht doen aan het onderscheid dat uit het vervolg van Gods Woord blijkt. Als Adam straks als de éérst-verantwoordelijke wordt aangewezen dan is hij niet de alléén-verantwoordelijke.

’Adam eerst, daarna Eva’

Dat deze historische volgorde ook een inhoudelijke orde aangeeft, blijkt niet meteen klip en klaar uit Genesis 2 zelf.Wél uit het geheel van de Schrift. Juist de regel dat de Schrift haar eigen uitlegster is, leidt ertoe dat we de woorden uit Genesis lezen in het licht van wat Paulus erover geschreven heeft.

Het gaat om een harmonische én hiërarchische ordening. Dat kan op de klank af gemakkelijk leiden tot misverstanden (hiërarchie: de man als 'directeur' van het'sloofje' vrouw...). Uit de Schrift blijkt dat ten aanzien van de verhouding man en vrouw: a. prioriteit ('Adam eerst...') geen superioriteit is: het Hoofd-zijn van de man krijgt in de Schrift een andere invulling; b. er sprake is van complementariteit: de man (isj) krijgt als 'hulp' (èzèr) een 'vrouwelijke man'= Manninne! (isja). Laten we niet vergeten dat de HEERE 'Hulp' is voor Zijn volk! Het is dus een erenaam voor de vrouw! Even terzijde: er kan geen vrouwvriendelijker partij zijn dan die partij die recht doet aan Gods Woord. Om nog een voorbeeld te noemen: Petrus schrijft over de vrouw als 'het zwakkere vat, haar eer gevende...'! Behandel haar als een 'porseleinen kopje' en niet als een 'mok'...

Weer terug naar het 'Adam eerst, daarna Eva': Zeker zijn er al aanwijzingen in de eerste hoofdstukken van Gods Woord als het gaat om het onderscheid dat de Schepper gemaakt heeft tussen man en vrouw en de consequenties daarvan voor de wijze waarop geleefd wordt binnen het huwelijk, het gezinsleven, het stamverband en de natie (en laten we niet vergeten dat dit de bijbelse opbouw is van de samenleving van Israël én voor ons: nog altijd is het gezin de 'oercel van de samenleving'). Te denken is aan (I) de aanwijzing 'Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten...'(huwelijksinitiatief) en (2) na de zondeval: (a) Adam wordt ter verantwoording geroepen en (b) Gen. 3: 16: '....hij zal over u heerschappij hebben', ziet op de verwording van wat eerst harmonisch was.

Paulus

Deze aanwijzingen worden bekrachtigd door het teruggrijpen van Paulus op deze scheppingsordening. Dat geldt in het bijzonder het gedeelte uit I Tim. 2: 8-15 waarin de woorden staan: 'Adam eerst, daarna Eva' en I Kor. I I: 3. Al te snel wordt daar van gemaakt dat het alleen over de verhouding binnen de gemeente gaat en dan nog over getrouwde mannen en vrouwen. Naar mijn stellige overtuiging zijn er goede exegetische gronden om hierin te horen hoe een 'algemene regel' toegepast wordt op de situatie'binnen de gemeente'. Anders geformuleerd: dat de orde van de Geest de orde van de schepping niet doorbreekt! Even terzijde, maar toch: de Kingjames-vertaling spreek hier over woman en niet over wife'.

Als zo vanuit de scheppingsordening, vanuit het door God aangewezen 'hoofd' het regeerambt voor de vrouw niet openstaat, dan dienen we wel te bedenken: l.dat het nodig is om in de structuurvan onze samenleving / overheid na te gaan wanneer er eigenlijk sprake is van een 'regeerambt' in publiekrechtelijke zin.Verder dient zoveel mogelijk de principiële gelijkwaardigheid (Gen. I) tot uitdrukking te worden gebracht; 2.dat we niet alleen over het hoofd-zijnvan de man dienen te spreken ten opzichte van de vrouw, maar dat we de Bijbel alleen recht doen als we spreken over het Hoofd-zijn van Christus en God.Alleen dan zullen we leren wat het is 'elkander onderdanig in de vreze Gods' (Ef. 5: 21).

Veel is niet genoemd in dit kort bestek, bijv. Spreuken 3 I, de positie van Debora e.a.Tijdens de discussie is met name Debora genoemd en de'inlegkunde' om van haar een uitzondering te maken. Wie echter onbevangen de hoofdstukken leest uit Richteren, let op het feit hoe vaak dit voorgekomen is en daarbij in rekening brengt de bijzondere omstandigheden van de Richterentijd, kan niet anders dan concluderen dat de Heere tot beschaming van een 'slapjanus' als Barak déze vrouw en Jaël de eer geeft, die hij zich onwaardig gemaakt heeft. Dan doorbreekt de HEERE Zelf Zijn eigen scheppingsorde, en dat is wat anders als wij dat eigenmachtig gaan doen.

ds. M.j. Kater

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen