Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kort en bondig · Twee kanten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kort en bondig · Twee kanten

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het leverde een dubbel gevoel op, enerzijds de vakantiedagen, anderzijds de dagelijkse berichtgeving over onze gevaarvolle militaire miss/e in de provincie Uruzgan van Afghanistan en vooral de vijandelijkheden tussen Hezbollah in Libanon en het opnieuw ernstig belaagde Israël. Zoals zo vaak in het leven, zaten en zitten er twee kanten aan.

Voor velen zal de vakantie zonovergoten zijn verlopen, tv^ee hittegolven kort na elkaar, juli de w/armste maand sinds mensenheugenis.Voor anderen zal de herinnering zich vastzetten op v^ateroverlast door veel en aanhoudende regen in de v/eken er na. Maar wat ons allen de adem heeft doen Inhouden zijn de vijandelijkheden tegenover de staat Israël. De dagelijkse rakettenregen vanuit Libanon op Israël, die uiteraard niet onbeantv^oord kon blijven. Doden zijn aan beide kanten te betreuren, ook onder burgers.Veel vernielingen zijn aangericht. Koortsachtig overleg op het niveau van de Verenigde Naties had enkele v> ^eken nodig en heeft, gerekend vanaf het tijdstip dat ik dit schrijf, ruim een uur geleden eindelijk geleid tot een "staakt het vuren" als resultaat van een aanvaarde resolutie, welke naast de beëindiging van de beschietingen en dergelijke moet leiden tot terugtrekking van Israël uit het Libanese grondgebied en de komst van een internationale vredesmacht in het gebied om het bestand te bewaken. Laten we hopen en bidden dat één en ander tot het gewenste resultaat mag leiden. Dat namelijk, is nog lang niet zeker. In het verleden zijn hoopvolle ontwikkelingen wel vaker geblokkeerd.

Wat heel erg is opgevallen en tot ergernis heeft geleid, is de veelal onverantwoord eenzijdige berichtgeving over de vijandelijkheden tussen Hezbollah vanuit Libanon én Israël. Het is verbazingwekkend en zorgelijk tegelijk, hoe de opinie over het indringende conflict zich eenzijdig richt tégen Israël. Natuurlijk mogen we niet gemakkelijk over gebeurtenissen en de verwoestende gevolgen ervan heenstappen, maar we moeten de schuld wél leggen waar deze hoort en voluit erkennen dat een land wat zo bestookt wordt, het recht heeft zich daartegen te verdedigen en zich daadwerkelijk daartegen te keren. Het gaat uiteindelijk om niet minder dan het kunnen voortbestaan van de staat Israel. De internationale gemeenschap moet de landen in de regio van het Midden-Oosten, die zich keer op keer richten tegen Israël, op niet mis te verstane wijze tot de orde roepen en de kracht om te slaan intomen. Een "dodelijke" dreiging tegenover Israël vanuit de directe omgeving (Libanon, Syrië, Iran) moet worden ontmanteld. Het kan geen twijfel verdragen aan welke kant Nederland behoort te staan. De SGP althans, wil daarover klip en klaar duidelijk zijn. Dat betekent uiteraard ook, dat we ons tot het uiterste moeten inspannen een bestendige vrede in die regio te zoeken en te bevorderen.

Inderdaad: twee kanten

Maar tegelijk met deze zorgelijke internationale omstandigheden, zo zeiden we, hadden we vakantie. Dr. H.F. Kohlbrugge wees er zijn vriend M. Westendorp op, dat in vakantie weliswaar iets te genieten valt, maar ons wel in het hart gegrift moet staan dat "'s werelds mooi, morgen hooi en 's werelds zoet, morgen roet is". Zonder de beoefening van het geloof in God Die goddelozen rechtvaardigt om niet, is de schoonste streek uiteindelijk woestijnachtig en het beste paleis een uilennest, aldus zijn waarschuwing in een brief van rond 1840 (uit "Kohlbrugge en Westendorp, een levenslange vriendschap" deel I; pag. 98 van ds.J.K.VIasblom).

Eén van de dingen die we met het gezin hebben gedaan, is een bottertocht vanuit EIburg. Op een regenachtige dag kregen we op een botter, bijna een eeuw oud en goed onderhouden nog in de vaart, samen met twee bevriende gezinnen uit Nieuwerkerk in Zeeland en Capelle aan den IJssel, toelichting op de Zuiderzee-visserij van weleer, een toelichting ook op de huidige kommervolle stand van zaken in de beroepsvisserij op het IJsselmeer en de randmeren rond deVeluwe. Dat was leerzaam, een stukje historie en tegelijk instructie. Maar wat ook heel erg sprak, was de geschilderde boodschap aan de buitenkant van de kajuitdeur: "Vrees de zee en prijs uw God, is des zeemans eerst gebod!" Vrezen en prijzen, ook hier twee kanten. Dat is in de kern een boodschap die op élk ander beroep is over te brengen, in elk geval ook op dat van een parlementariër Laten we zo in afhankelijkheid en in de ware zin des woords begeesterd het nieuwe vergaderseizoen in mogen gaan. Er zal de komende maanden weer veel van ons worden gevraagd als partij.Voorbereidingen van de verkiezingscampagne, een korte en naar verwachting heftige confrontatie met het minderheidskabinet Balkenende III in de nog resterende paar maanden waarin voorafgaande aan de verkiezingen kan worden vergaderd. De Heere schenke ons Zijn onmisbare zegen.

Rouw

Twee predikanten, onder ons bekend, hebben het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Ds. J.H.C. Olie, emerituspredikant te Spijk (gem. Lingewaal) op de leeftijd van bijna 70 jaar en ds. J.C. Stelwagen, emeritus-predikant te Ede op de leeftijd van 89 jaar. Eerstgenoemde was tot voor kort nog actief voor onze partij, op de van hem bekende, warme en betrokken wijze; laatstgenoemde leefde in de hem kenmerkende stijl op wat grotere afstand met ons mee en gaf daar wat jaren terug ook blijk van toen hij mij nog benaderde in verband met historische documentatie die in de politiek van betekenis is te achten. Hij was dat ergens tegengekomen en had het voor mij apart gehouden. Ook vanaf deze plaats wensen we de nabestaanden van harte Gods nabijheid toe in het verwerken van de rouw en het verdriet om dit verscheiden.

14 augustus 2006

Van der Vlies

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 augustus 2006

De Banier | 20 Pagina's

Kort en bondig · Twee kanten

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 augustus 2006

De Banier | 20 Pagina's