Kort en bondig · Scherp contrast

Licht en donker kunnen elkaar snel afwisselen. Dat geldt ook voor opgewekte en bedrukte stemmingen. Daar gaf de achterliggende week een helder bewijs van. Een scherp contrast tekende zich af.

Prinsjesdag, de parel aan de kroon van de parlementaire democratie. Een opgewekte sfeer: de rijtoer van Hare Majesteit in de gouden koets op een voor de tijd van het jaar nog opmerkelijk warme dag.Veel enthousiaste jongere en oudere mensen langs de route, vlaggen, muziek, (hoeden-)parades. Een opgewekte boodschap: het gaat weer goed met ons land. Na jaren van ombuigen en bezuinigen nu eindelijk weer een sluitende begroting, sterker, een klein begrotingsoverschot.Voor iedereen koopkrachtverbetering, om maar eens iets te noemen.Wanneer hoorden we

dat voor het laatst? Kortom, een opge wekte stemming.

Twee dagen later Het onderzoeksrapport over de brand in het cellencomplex te Schiphol. Er vielen elf doden, onherstelbaar erg voor betrokkenen en hun nabestaanden. Er resteerde een pijnlijke nasleep van het traumatische gebeuren voor de overlevenden. Dat had niet zo hoeven zijn, ondersteld dat alle betrokkenen de maatregelen hadden getroffen en training hadden ondergaan die verwacht mochten worden. De conclusies van de heer Van Vollenhoven en de zijnen zijn heftig. Ongetwijfeld komt over dit rapport een indringend kamerdebat. Maar dat laat noodzakelijkerwijze enkele weken op zich wachten. Zoiets moet grondig worden voorbereid. De meest betrokken bewindslieden, de

heer Donner van Justitie en mevrouw Dekker van VROM, zagen de bui al hangen van dag in dag uit onderwerp te zijn van beschouwingen en commentaren in de media. Bungelen heet dat. Zij trokken de ingrijpende en tegelijk welhaast niet te vermijden conclusie dat zij hun ministeriële verantwoordelijkheid moesten nemen en gelijk hun ontslag moesten indienen. Beide bewindslieden legden een indrukwekkende, want zuivere en waardige verklaring af in de Tweede Kamer Bij velen, zo niet allen, een bedrukte stemming tot gevolg hebbende. Binnen drie dagen twee stemmingen in onderling scherp contrast.

Wat is beter?

Het gaat dus weer beter met ons land. Natuurlijk, ook wij zijn er dankbaar voor dat er na jaren waarin best het één en ander van de burgers werd gevraagd - wel getypeerd als het "zuur" - aangetoond kan worden waarvoor dat allemaal nodig was en het nu dus weer beter mag gaan. Na het zure zou het zoete komen. En ziedaar! Boodschap van de regering: het gaat weer goed met ons land. En zeker, als je er op een bepaalde manier naar kijkt, dan valt dat niet te ontkennen. Maar als we het breder beschouwen? Dan zijn we er nog lang niet. Sterker, dan moet het roer om, dan moet het fundamenteel anders.

Wat is beter?

Om eens één voorbeeld te noemen. VVat er van te denken dat één op de zeven jongeren in aanraking komt met de jeugdhulpverlening, dat steeds meer mensen zich moeten wenden tot de psychiater, dat steeds meer ouders gestresst zijn door dat lastige combineren van betaalde arbeid en zorgtaken, dat te veel jongeren de school voortijdig verlaten en maar zien hoe hun leven verder loopt, dat de verslavingen (van vooral alcoholgebruik onder jongeren als spectaculaire groeier) eerder toe dan afnemen?

Hoe zo: het gaat weer goed? Wij zien dat toch echt anders.Vandaar dat wij er in de komende tijd de nadruk op zullen leggen dat we eindelijk als samenleving weer meer gaan investeren in de op­ voeding van onze jeugd.Wij doen daartoe concrete voorstellen, bijvoorbeeld van een kindgebonden budget, zodat alle ouders hun invulling van de opvoeding van hun kinderen zelf bepalen, waarbij de eventuele hulp van derden naar eigen keus en inzichten kan worden gefaciliteerd. Dat is een goed alternatief voor de kinderopvang, zoals deze door de overheid (mede) wordt bekostigd. Dat komt ook de ouders ten goede die er om principiële redenen voor kiezen hun kinderen zelf te verzorgen en dus geen gebruik maken van de kinderopvang die het paradepaardje is van de moderne tijdgeest, beargumenteerde uitzonderingen daargelaten. Nu is er in feite een discrepantie tussen ouders die wel en die geen gebruik maken van collectieve vormen van kinderopvang. Dat

is oneerlijk. Dat moet dus anders.

Andere voorstellen liggen in de sfeer van het onderwijs, de media en de positie van jonge starters op de woningmarkt.We kunnen uiteraard niet alles noemen, daarvoor verwijzen we graag naar het gepresenteerde verkiezingsprogramma, waarin we "naar eer en geweten" hebben opgeschreven hoe wij de politieke agenda van de nabije toekomst voor ogen hebben.Veel van wat wij bedoelen en wensen, is een kwestie van mentaliteit en geestelijke houding. Dat is niet in één handomdraai te volbrengen. Om die omslag moeten we allereerst bidden. Andere dingen liggen gemakkelijker onder bereik, als de politieke wil er zou zijn. Zij kosten ook geld.Vandaar dat ons verkiezingsprogramma^

vergezeld gaat van een heldere financiële paragraaf.

Over een breed spectrum van beleidspunten willen we de eerder genoemde en nog wel andere euvels daadkrachtig en gericht bestrijden aan hun bron, op het onfeilbare kompas van Gods Woord en Zijn Wet. Eén en ander is urgent, kan geen uitstel lijden. De overdracht van waarden en normen begint in de gezinnen, vandaar dit accent. Investeren in de Opvoeding van de jeugd. Die inspanning, het is onze vaste overtuiging, krijgen we met rente terug.Als we het nog langer nalaten, gaat het van kwaad tot erger Daar hebben we ons land en volk niet voor over

Z3 september 2006

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen