Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Parlementair logboek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Parlementair logboek

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

Minderheidskabinet

Drie jaar geleden, toen politiekDen Haag weer eens met zichzelfin de knooplag, heeft de SGP geopperd om de politieke impasse van dat moment maar tedoorbrekendoor een minderheidskabinette formeren. Zo'n kabinet kan in deTweede Kamer niet op een vaste meerderheidrekenen. Dat betekent dat zo'nregering voor haar voorstellenaltijd steun moet zoeken bij een of meerdereandere fracties dan die welke de vaste kern van zo'n kabinet vormen. Politiekgezien kan dat best wel lastig zijn, maar het voordeel is dat meerderepartijenop die manier aan de bak kunnen komen, bovendien wordt de politiekdanspannender, omdat zo'n kabinet steeds op zoek moet naar eenmeerderheid.

Uiteindelijk rolde er na de verkiezingen van 2003 tóch een meerderheidskabinet uit de bus, het tweede kabinet-Balkenende - een coalitie van CDA, WD en D66. Maar na de kabinetscrisis van deze zomer, zitten we nu alsnog met het al eerder door de SGP aanbevolen minderheidskabinet. En eerlijk gezegd, als Kamerfractie zijn we daar gegeven de politieke verhoudingen van dit moment niet eens helemaal ongelukkig mee. De reden daarvan is eenvoudig: meer dan voorheen is de SGP-positie in de Tweede Kamer interessant. Ministers en staatssecretarissen zien de SGP meer zitten dan ooit, en ook de coalitiepartijen weten ons nu regelmatig te vinden.

Van de SGP-kant uit bezien is dat winst, want door de wippositie die we nu bekleden kunnen we voor sommige van onze wensen nu steun verwerven in de Kamer. Dat heeft in de achterliggende weken tot een aantal opmerkelijke succesjes geleid.Twee voorbeelden.

Groene stroom

Het bekendst is de MEP-subsidie, waar de SGP zich sterk voor maakte. Het gaat om de subsidie die het Rijk geeft aan boeren, tuinders en anderen die willen investeren in 'groene stroom', dat is stroom opgewekt door windmolens of met andere milieuvriendelijke methoden. Belangstellenden voor deze groene stroom zijn een paar jaar geleden door de regering lekker gemaakt met een financiële tegemoetkoming. Welnu, velen tekenden op deze regeling in, totdat de regering op 18 augustus van de ene dag op de andere besloot om er een punt achter te zetten. Reden? Te duur.

Direct al na het schrappen van deze zogenaamde MEP-subsidies heeft de SGP zich er sterk voor gemaakt om de groene stroomregeling te behouden. Het is een goed doel om groene stroom op te wekken (zuiverder, en je wordt minder afhankelijk van bijvoorbeeld de olie), en als mensen er wat in zien mag van de overheid best gevraagd worden om daarbij een zetje in de goede richting te geven. Zo was de SGP-inzet. En aanvankelijk leek het er ook op dat Van der Staaij, die dit onderwerp 'trok', een Kamermeerderheid aan z'n kant had in zijn pleidooi om de groene stroom structureel te behouden. Helaas haalde zijn motie op dit punt nét geen meerderheid. Het liep vast op de onbetrouwbaarheid van de LPF en splinters als Wilders c.s. Bij de stemming bleek alleen LPF-kamerlidWien van den Brink betrouwbaar: hij had Van der Staaij zijn woord gegeven, en hield zijn woord. De rest van de LPF'ers, voorzover aanwezig, stemden tégen.

Reden om bij de pakken neer te zitten? Geenszins.Van der Staaij ontwierp een tweede motie, erop gericht om die boeren, burgers en buitenlui die al volop in de procedure zitten voor vergunningaanvragen en subsidies, volledig tegemoet te komen. Al was het maar omdat zij zelf al kosten hebben gemaakt. Déze motie-Van der Staaij, die dus een royale overgangsregeling regelt, haalde het gelukkig wel, zodat allen die reeds hadden ingetekend op de groene stroom daar nu, mét overheidssteun, gewoon mee door kunnen gaan.

Arbeidstijdenwet

Een tweede voorbeeld waaruit blijkt dat de SGP in de huidige politieke constellatie goed 'zaken' kan doen, betreft de Arbeidstijdenwet. Minister De Geus van Sociale Zaken heeft op verzoek van werkgevers en werknemers de Arbeidstijdenwet vereenvoudigd. Op zich een begrijpelijke wens, want waarom zou een wet onnodig knellend en ingewikkeld zijn. De gedachte erachter is bovendien dat door de arbeids- en rusttijden wat flexibeler en eenvoudiger te maken, Nederland aantrekkelijk(er) wordt voor investeerders en onderne­ mers, wat onze economie alleen maarten goede kan komen.

De SGP heeft van meet af aan gezegd deze vereenvoudiging op zichzelf genomen prima te vinden. Er ligt echter één 'addertje' onder het gras, en dat betreft de zondag. Minister De Geus wilde op het punt van de zondag óók een verruiming van de bestaande regels, en dat is nu juist een punt waar de SGP niet mee akkoord kan en wil gaan. De aangepaste wet bepaalt dat in bepaalde sectoren waar vaak zondagsarbeid wordt verricht (denk aan de horeca of recreatie) kan worden afgeweken van de regel dat werknemers 13 zondagen per jaar vrij zijn.Voorwaarde is wel dat hierover een collectieve afspraak wordt gemaakt in de cao voor die sectoren.

Door een amendement op de vernieuwde Arbeidstijdenwet in te dienen, heeft de SGP bij monde van Van der Vlies voor elkaar gekregen dat werknemers tóch individueel mogen weigeren om op meer zondagen te gaan werken. Dat zij actief zijn in een beroepsgroep waar'naar de aard van de arbeid' al op zondag wordt gewerkt, doet daar niets aan af. Door als SGP op dit punt een coalitie te smeden met de fracties van o.a. PvdA, CDA en SP kon deze verslechtering van de wet voorkomen worden en hebben werknemers in genoemde sectoren nog gewoon het recht om op zondag thuis te blijven.

Turkije

Vorige week kroop de SGP-fractie twee keer in de pen voor series schriftelijke vragen. Beide keren was het Van der Staaij die dat deed, omdat het ging over onderwerpen uit zijn portefeuille. De eerste serie vragen concentreerde zich op de situatie in Turkije. Daar is een christelijke tv-zender verboden. Alle verdragen en verzekeringen van Turkse zijde over rechten van minderheden ten spijt, kreeg de 'Eurasian Christian Television' te horen dat ze geen uitzendingen mogen verzorgen.Van der Staaij wil nu dat minister Bot van Buitenlandse Zaken laat uitzoeken hoe dat zit. Zeker christenen blijken het in het overwegend islamitische Turkije moeilijk te hebben. Met een toetreding tot de EU in het vooruitzicht doen de Turken wel allerlei mooie beloften, maar daden? Ho maar Hamas

Andere SGP-vragen gingen over wapensmokkel aan de terreurbeweging Harnas in de Palestijnse gebieden. Dat probleem is al langer bekend. Daarom heeft de EU een soort grenstroepen naar de grens tussen Egypte en de Gazastrook gestuurd die moeten voorkomen dat er nóg meer wapens bij Harnas terechtkomen. Op zich natuurlijk prima, maar steeds meer berichten wijzen erop dat de controle die door deze EU'ers moet worden uitgevoerd niet effectief is. Met als gevolg dat Hamas steeds meer wapentuig in handen krijgt, wat natuurlijk een bedreiging is voor Israël en haar bewoners. Zo is de ellende met de Hezbollah-strijders in Libanon óók begonnen. Daarom de SGP-oproep aan de Nederlandse regering om in Europa aan de bel te trekken en een eind te maken aan deze praktijken.

Financiën

Na de algemene politieke beschouwingen een week eerder, debatteerde de Tweede Kamer vorige week met minister Zalm van Financiën over de schatkist en alle inkomsten en uitgaven van het Rijk. Het beeld dat het kabinet op Prinsjesdag schetste, was positief, en daar was ook wel enige aanleiding toe. Maar wie de cijfers van nu zet in het perspectief van alles wat menselijkerwijs gesproken op ons afkomt, beseft dat waakzaamheid op dit punt meer dan geboden is en blijft.

Van der Vlies, de financiële man van de fractie, tevens nestor van de Kamer, gebruikte zijn beperkte spreektijd vooral om in te gaan op de vergrijzing. Hij wees erop dat er op dit moment twee tegengestelde visies op de vergrijzing in omloop zijn. De instantie die tekent voor de sombere visie is het Centraal Planbureau. Dat CPB spreekt over de 'last van de vergrijzing'. Daar tegenover staat de Raad voor Economische Aangelegenheden, die de 'lust van de vergrijzing' voorop stelt. De REA ziet het CPB, en ook minister Zalm, een beetje als dronkenmannen die in het licht van de lantaarn van de statistieken hun sleutels zoeken, 'omdat het daar zo licht is'.Te angstig én te eenzijdig, oordeelt de REA.

Van der Vlies beklemtoonde dat het wenselijk is dat er op dit dossier duidelijkheid komt over alle gevolgen van de vergrijzing. Om dat te kunnen weten. moet er ook zicht komen op de ontwikkeling van alle andere uitkeringen naast de AOW. En hoe ontwikkelen zich de kosten voor andere posten, zoals het onderwijs (een van de grootste posten op de begroting!)?

Verder stipte de SGP-woordvoerder de opmerkingen aan die de Raad van State maakte naar aanleiding van de naar verwachting lagere economische groei in de toekomst ten opzichte van wat we in Nederland gewend zijn. De Raad doelt daarbij met name op de ontwikkelingen in de wereld. In het licht van de houdbaarheid van de overheidsfinanciën zou hier een serieuzere reactie op moeten komen dan nu is gedaan, aldus Van der Vlies.

Aanknopend bij het SGP-verkiezingsprogramma dat een week eerder werd gepresenteerd, wijdde onze lijsttrekker ook een passage van zijn betoog aan hetgezins- en jeugdbeleid. Van der Vlies: "In economische termen is de jeugd van vandaag het belangrijkste potentieel voor de toekomst. Investeren in gezin en jeugd is daarom de opdracht.Weliswaar heeft het kabinet op dit punt het nodige gedaan, maar wel precies de verkeerde keus. Niet opvang maar opvoeding is van belang voor een gezond jeugdbeleid. De minister van Financiën moet zich wat ons betreft sterk gaan maken voor een kindgebonden budget. Zo'n budget past perfect in zijn liberale denken.Welke hobbels moet hij nog nemen voor hij de SGP bijvalt? " daagde Van der Vlies Zalm uit.

In dat verband hekelde Van der Vlies nog eens het feit dat het CDA inmiddels om is gegaan voor wat betreft het kostwinnerschap. Het belastingvoordeel dat kostwinners nu nog hebben (heffingskorting) moet ook volgens het CDA afgeschaft worden, dit om nog meer vrouwen het huis uit te krijgen. Met zo'n maatregel, aangenomen op het CDA-congres een week geleden, kun je je als partij met goed fatsoen géén gezinspartij meer noemen. Buitengewoon jammer, en een slag in het gezicht van al die mannen en vrouwen, vaders en moeders die er bewust voor kiezen de kinderen niet op te offeren aan de mammon van de economie. Juist het CDA zou zich op zo'n punt moeten willen onderscheiden van de paarse partijen.

Ontpolderen

Een dossier waar de SGP al geruime tijd aan trekt, is het plan om in Zeeland enkele polders weer aan de golven prijs te geven. Dat is vastgelegd in een verdrag dat Nederland sloot met België, en het kabinet beroept zich nu op dat verdrag om inderdaad over te gaan tot het weer vol laten lopen van polders die door onze voorouders op de zee zijn bevochten. Dat de Zeeuwen in overgrote meerderheid daar tegen gekant zijn, zal duidelijk zijn. Wie z'n gezonde verstand gebruikt (en dat doen Zeeuwen) en weet hoezeer de veiligheid voorop gaat in een provincie als Zeeland, moet dit ontpolderingsplan afwijzen.

Vorige week werd erover gedebatteerd in de Tweede KamerVoor de zoveelste keen Kees van der Staaij maakte korte metten met de argumentatie van het kabinet. Daarbij komt dat de minister van Landbouw altijd heeft gezegd dat er alléén ontpolderd mag worden, als degenen die hun grond verliezen er vrijwillig mee akkoord gaan.Welnu, dat laatste is absoluut niet het geval. Dus is de conclusie helder: er mag niet worden ontpolderd in Zeeland. De motie- Van der Staaij over dit onderwerp kan in ieder geval op de steun rekenen van een meerderheid: CDA (tegen de eigen minister in), WD, LPF, CU en SGP En nu maar hopen dat deze coalitie stand houdt!

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 oktober 2006

De Banier | 24 Pagina's

Parlementair logboek

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 oktober 2006

De Banier | 24 Pagina's