Zeeland, een heerlijk land

Binnen afzienbare tijd, begin 2007, lioopt de Comnnissaris van de Koningin, W. van Gelder, te stoppen met dit mooie werk. Niet omc/ot de energie ontbreekt na 14 jaar te liebben gewerkt in deze functie, evenmin de zin, maar gewoon, regels zijn regels. Functioneel leeftijdsontslag heet dat in ambtelijke termen. Een mooi moment om terug te blikken, en vooruit te zien.

Wat maakt Zeeland zo boeiend voor u?

"De mensen, het land, het leven. Ik heb jaren In en boven de randstad gev^^erkt, met goede herinneringen. Een schitterende provincie, Noord-Holland. Maar Zeeland, met zijn vele eilanden en bijbehorende culturen en gewoontes, is minstens zo interessant en boeiend. Het open landschap, water, stromingen in letterlijke en figuurlijke zin, maken een land dynamisch en heel afwisselend. Het behoudende karakter, maar zeer innovatief, wat soms een tegenstelling lijkt, geven een heel ander milieu om in te werken."

Hoe kenmerkt u de Zeeuwse politiek?

"Aimabel, gemoedelijk. Koele, zakelijke verhoudingen kom je hier niet tegen. Dat komt misschien ook omdat velen elkaar kennen, in welk verband dan ook. Je komt iedereen hier weer een keer tegen, dus het heeft geen zin ruzie te maken.Veel wordt onderling opgelost, zonder dat er een sfeer van achterkamertjespolitiek ontstaat. Ik vind het prettig om hier politiek te bedrijven, er wordt nagenoeg nooit op de man gespeeld, iedereen wordt in zijn waarde gelaten."

Welke onderwerken speciale aandacht? hebben uw

"Dat zijn er vrij veel, ik interesseer me voor veel dingen. Onderwerpen over veiligheid, water en milieu interesseren me bijzonder, evenals havengerelateerde activiteiten. Ik vind het bijvoorbeeld mooi om te zien hoe verschillend mensen omgaan met onderwerpen als zilte landbouw, en hoe er toch na verloop van tijd een meningsverandering kan plaatsvinden. Zo had ik laatst een groep agrarische ondernemers op bezoek die kwamen informeren naar de mogelijkheden van aquacultuur. En hoe enthousiast deze mensen werden na verloop van tijd. Eerst mordicus tegen, en jaren later zo enthousiast dat ze harder lopen dan dat de overheid ze kan bijhouden. Schitterend gewoon. Ik probeer dan ook op alle mogelijke manieren onderwerpen op de agenda te zetten, die anderen laten liggen of waar zij gewoonweg geen tijd voor hebben.'Management by speech' heet dat in moderne termen geloof ik. Dat wordt me niet altijd in dank afgenomen, maar dat is het voordeel van deze functie; onafhankelijk boven alle partijen staan. Als ik vind dat de provinciale overheid of gemeentes te weinig aandacht hebben voor een bepaald onderwerp, bijvoorbeeld veiligheid, zullen ze dat zeker van me horen."

Wat houden uw bevoegdheden op het gebied van veiligheid in?

"Als commissaris heb ik geen primaire bevoegdheden, de burgemeesters van de gemeentes zijn de personen met beslissingsbevoegdheid. Mijn rol bestaat vooral in het attenderen, adviseren en waar nodig corrigeren. Burgemeester Lonink vanTerneuzen heeft me wel eens een 'zeer lastig persoon' genoemd, als ik hem weer eens op de huid zat over rampenplannen, etc, maar dat moet ik als een compliment beschouwen, maakte hij mij later duidelijk."

Hoe is het gesteld met de rampenplannen in Zeeland?

"Goed, veel beter dan een paar jaar terug, en het kan nog beter. De achterstand die er vorig jaar was, is ingelopen en de meeste gemeentes hebben hun plannen nu klaar, of zijn ze aan het verbeteren.Als provincie proberen we ervoor te zorgen dat niet elke gemeente het wiel opnieuw uitvindt, maar leert van elkaar, en ook van elkaar weet waar de risico's liggen die gemeentegrenzen overschrijden. Een goed initiatief hierbij is de Zeeuwse risicokaart, die inmiddels gereed is. Het is mooi dat het papierwerk gedaan is, maar het moet ook nog in het bewustzijn van de burgers komen.Wie weet waar hij naar toe moet als er een overstroming zou zijn, waar de dichtstbijzijnde EHBO post is, of het hoogstgelegen gemeenschapscentrum? Kunnen onze huizen wel tegen twee keer eb- en vloed, als het nodig is? Bij de ramp in 1953 zijn veel huizen ingestort bij de 1° en 3'' keer hoogwater, toen de storm al afgezwakt was. Dat heeft veel levens gekost. Denken we daar wel eens over na? Gemeentes moeten hier zeker werk van maken, een rampenplan moet gaan leven voor de burgers. Niet op een dramatische wijze, maar in praktische zin. Dit soort dingen, daar hoop ik nog veel in te kunnen betekenen. Denk ook aan waterbeleid. Hoe lang zijn we nog veilig achter onze harde zeeweringen, kunnen we dit vol blijven houden? Het wordt wel tijd dat we daar een mening over krijgen, want een zeewering versterken doe je niet in een paar jaar. Daar is een langetermijnvisie voor nodig, waarbij misschien gedurfde keuzes gemaakt moeten worden zoals meer rekening houden met de natuur door o.a. het gebruik van de natuur als verdediging tegen het waterWant zoals bekend, is het natuurgebied het Verdronken Land van Saeftinghe één van de hoogst gelegen natuurgebieden in Zeeland. Maar het is beter om een keuze te maken, en daar voor te gaan, dan af te blijven afwachten, en er dan achter te komen dat de keuze tientallen jaren eerder gemaakt had moeten worden."

Wat gaat u doen als u terugtreedt als commissaris?

"Concrete plannen heb ik nog niet, maar zoals je ziet is de lijst met nevenfuncties lang genoeg om daar veel energie in te steken. Het havenwezen heeft mijn interesse, maar ook andere vakgebieden. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Stilzitten zal er zeker niet van komen."

Jaan van Burg

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen