Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Studiecentrum · Staatsideologie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studiecentrum · Staatsideologie

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoe ruimdenkend een deel van bestuurlijk Nederland (wel) niet is, bleek de afgelopen weken. Diverse gemeenteraden en burgemeesters verheffen het gelijkheidsdenken tot staatsideologie.

Het Hollands laagland heeft weinig reliëf. Ook behoren de inkomensverschillen in ons land tot de kleinste ter wereld. Maar dat is niet genoeg. Nederland wordt door de pleitbezorgers van de gelijkheid nóg platter geslagen dan denkbaar is. Met de Amsterdamse PvdA-burgemeester Cohen en zijn Leeuwarder VVD-compaan Dales voorop. Het homohuwelijk is voor hen het vechtthema van deze tijd. Ze willen ermee bewijzen hoe sterk zij opkomen voor de'gediscrimineerde medemens'. Hoe? Door anderen te discrimineren.

Gewetensbezwaarde ambtenaren

Een oppervlakkige beschouwer denkt dat er heel wat aan de hand is. Niets is minder waar. In het regeerakkoord van CDA, PvdA en CU staat dat de bestaande wettelijke regeling van kracht blijft. Met als toevoeging: als er in de praktijk problemen rijzen, "dan zullen initiatieven worden genomen om de rechtszekerheid van gewetensbezwaarde ambtenaren veilig te stellen". Om de ergernis over dit zinnetje in het regeerakkoord te laten blijken, worden onzinnige argumenten aangevoerd, veelal niet gehinderd door enig historisch besef, noch door kennis van de juridische realiteit en simpele feiten.

Meest stuitend is het argument dat een ambtenaar geen onderscheid mag maken. Een normaal huwelijk of een homohuwelijk, dat moet voor een ambtenaar geen verschil maken. Hij dient zich van een moreel oordeel te onthouden, leder huwelijk dat zich voordoet moet een ambtenaar voltrekken, ongeacht of het gaat om twee mensen van ongelijke of gelijke kunne. Wie een beetje verder denkt dan z'n neus lang is, valt hier van zijn stoel.Want een simpel feit is dat wie een homohuwelijk aan het normale huwelijk gelijkstelt, een door en door ethische keuze maakt. Hij spreekt het morele oordeel uit dat zo'n relatievorm wèl geoorloofd is en daarom gelijk te stellen aan het huwelijksverbond van één man en één vrouw. Hier botst de moderne op de traditionele huwelijksmoraal.

Radicaal gelijkheidsdenken

Op de achtergrond figureert hier een radicale variant van het gelijkheidsden­ ken waarin mensen worden beschouwd als gelijke individuen, en wel zo dat mannen en vrouwen in principe onderling volstrekt uitwisselbaar zijn. Deze ver doorgedreven gelijkheidsideologie wordt nu op een drammerige, irritante en arrogante wijze bepleit en - waar dat kan - als een verplichtend juk opgelegd aan elke ambtenaar Artikel 3 van de Grondwet wordt met de grond gelijk gemaakt: "Alle Nederlanders zijn op gelijke voet in openbare dienst benoembaar." Kom daar eens om in Amsterdam, Leeuwarden, Rotterdam, Den Haag, Barendrecht en vele andere gemeenten! Zij lappen dit grondrecht aan hun laars, zolang ze categorisch weigeren gewetensbezwaarde 'trouwambtenaren' aan te nemen. In hun vermetele strijd tegen discriminatie slaan ze zover door dat ze zelf discrimineren. In vroeger tijden was het zo dat je lid moest zijn van de Hervormde (Gereformeerde) Kerk om in aanmerking te kunnen komen voor een baan bij de overheid. Genoemd artikel 3 richt zich daar terecht tegen. Maar tegenwoordig moet je blijkbaar aanhanger zijn van de 'libertijnse gelijkheidskerk' om ambtenaar van de Burgerlijke Stand te mogen worden. En dan te bedenken dat twee procent van alle gesloten huwelijken de vierkante cirkel van het homohuwelijk betreft. Is er ooit ergens in Nederland een homohuwelijk niet doorgegaan omdat er geen enkele ambtenaar beschikbaar was?

Terzijde nog dit.Als Mark Rutte (WD) consequent was, had hij een voorstel ingediend om artikel 3 van de Grondwet te schrappen. Maar consequent-zijn is nu eenmaal niet z'n sterkste kant. Een halfjaar terug stemde hij tegen de initiatiefwet van Wouter Bos (PvdA) e.a.. waarin stond dat nieuw aan te nemen ambtenaren een homohuwelijk niet zouden mogen weigeren. Ziedaar, twee vooraanstaande politici die rond hun as tollen!

Plichtsverzuim?

Een andere argumentatie werd verpakt in de retorische vraag'sinds wanneer het in Nederland wordt gelegitimeerd dat ambtenaren mogen weigeren hun taken uit te voeren'.Waarschijnlijk afkomstig van een historisch 'koekoeksjong', want je hoeft echt niet ver terug in onze vaderlandse geschiedenis om te stuiten op een brede waaier aan gewetensbezwaarde personen in overheidsdienst. Voorbeelden? Dienstplichtigen wilden niet in het leger dienen. Militairen liepen mee in demonstraties tegen kruisraketten. Politieagenten protesteerden tegen de opslag van kernafval. Ambtenaren in dienst van openbare nutsbedrijven konden breeduit hun bezwaarde gemoed tonen en uitleggen waarom ze weigerden gas, water en licht af te sluiten bij bijstandsmoeders. Er waren gemeenteambtenaren die uitgeprocedeerde asielzoekers niet op straat wilden zetten...

Een gewetensbezwaarde ambtenaar is in Nederland echt niet uniek. De huidige weerstand tegen christelijke ambtenaren die weigeren homostellen te trouwen is dat wel.Ten diepste heeft die afkeer een ideologisch karakter De 'gelijkdenkende' meerderheid lijkt blind te zijn voor de ideologische en morele aard van haar opvattingen.Vanwege deze blinde vlek is ideologie niet aangelegd op tolerantie. In het bijzonder heeft men een afkeer van het bijbelse christelijke geloof.Vooral omdat hierin de verscheidenheid die God in de Schepping heeft gelegd, op een positieve wijze wordt gewaardeerd. Dat ideologie niet tolerant is, hebben christenen ten tijde van het Derde Rijk en die achter het zgn. IJzeren Gordijn aan lijf en leden ondervonden.Wie bereid is te leren van de (kerk)geschiedenis, die is alert op ideologisch denken en wil verdraagzaamheid betrachten ten aanzien van andersdenkenden. Zoals Willem van Oranje. Zijn laatste woorden waren een gebed om medelijden met het arme volk van Nederland. Moge zijn voorbeeld veel bestuurders en politici inspireren.Vooral in déze tijd!

drs.j.A. Schippers, directeur studiecentrum

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 maart 2007

De Banier | 24 Pagina's

Studiecentrum · Staatsideologie

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 maart 2007

De Banier | 24 Pagina's