Uit de provincie · Vier jaar statenlid

Na mijn afscheid van Provinciale Staten op 14 maart jl. wil ik de lezers vanDe Banier een terugblik presenteren van deze vier enerverende jaren.

In Noord-Brabant werkten aanvankelijk SGP, GPV en RPF samen om een statenzetel te kunnen bezetten.Vanaf 1983 is dat een feit. Wisselend per bestuursperiode is een lijsttrekker aangewezen van één van de politieke partijen. SGP'er Bouman was van 1991 tot 1995 actief en ondergetekende van 2003 tot en met deze maand. Inmiddels is de samenwerking beperkt tot twee partijen, namelijk ChristenUnie en SGR Het stemmenaantal over deze periode varieerde van 12.000 tot 16.000. De trouwe Brabantse SG P-kiezers vertegenwoordigen er ruim 5.000, de overige kiezers behoren tot de achterban van de ChristenUnie. In 2003 behaalden wij 12.000 stemmen en dat zijn er ongeveer 3.000 te weinig voor een Statenzetei in 2007. Het aantal Statenleden neemt immers af van 79 tot 55.

Verrassend waren er in november vorig jaar ruim 20.000 stemmen voor de ChristenUnie bij de Tweede Kamerverkiezingen. Ook in onze provincie blijken zij een grote aantrekkingskracht te bezitten, ook wel van rooms-katholieke mensen. Zij zijn teleurgesteld in de verwaterde principes van het CDA en kiezen mede om de medisch-ethische thema's liever op Rouvoet. Nogal wat kiezers geven in de campagne voor de Statenverkiezingen te kennen blij te zijn met de regeringsdeelname van de ChristenUnie en dat zij ook bij de Statenverkiezingenop ChristenUnie-SGPgaan stemmen.

De uitslag van de Statenverkiezingen voor ChristenUnie-SGP was bemoedigend. Bijna 21.000 stemmen in Noord- Brabant. Ruim voldoende voor een statenzetel. Even waren de verwachtingen nog hoger gespannen, maar de einduitslag bleef I zetel. Hermen Vreugdenhil, lid van ChristenUnie, is op 15 maart beëdigd. Ik zal de komende maand als burgerlid worden benoemd in één of twee commissies.

De start in 2002

Mijn start eind 2002 als beoogd lijsttrekker voor ChristenUnie-SGP was verrassend. Als wethouder in Werkendam had ik geen ambitie om een dubbelfunctie uit te oefenen. Maar het liep anders, beoogde lijsttrekkers bleken niet beschikbaar en de druk op mij nam toe om me beschikbaar te stellen. Na het akkoord van de ledenvergaderingen was het zover en begon snel daarna de voorbereiding van de verkiezingen. We hebben stevig doorgewerkt met een klein team van mensen om een eerste gezamenlijk Verkiezingsprogramma te maken. Bovendien startte een campagnecommissie uit beide partijen om, ook voor het eerst, een gezamenlijk campagneplan te maken.

De campagne is voor een lijsttrekker een bijzonder drukke periode waarin veel op je afkomt. Gelukkig was er een fijne collega op nummer 2, Jan van Groos, beschikbaar om assistentie te verlenen. Het is ook bij de provincies voelbaar dat de intensiteit van de verkiezingscampagnes toeneemt. Er wordt een groot beroep gedaan om deel te nemen aan debatten over tal van onderwerpen.

Noord-Brabant is een grote provincie en haast elke dag waren er mogelijkheden om onze speerpunten toe te lichten. Dan zijn er ook nog de eigen ledenbijeenkomsten en de door de fractie georganiseerde werkbezoeken.

Commissiestelsel herzien

In 2003 is het commissiestelsel grondig herzien, omdat dualisme ook in de provincies een feit was. Noord-Brabant koos voor vier commissies die op vrijdag vergaderen.Via een motie hadden we bereikt dat elke fractie een burgerlid mocht voordragen voor benoeming in de commissies.Dat werd Jan van Groos, eerder ook lid van Provinciale Staten. Bovendien ontvingen fracties extra financiële ondersteuning waardoor we een beleidsmedewerker voor 8 uur per week konden benoemen. Dat werd Willem Boerma, die vanaf I april 2007 statenadviseur in de provincie Flevoland wordt.

Periodiek vergadert de fractie om de beleidsstukken te bespreken. Hiervoor is een Beleids Advies College wat bestaat uit drie leden van de SGP en drie leden van de ChristenUnie. Uit de recente evaluatie bleek dat het veel vraagt om alle statenvoorstellen nauwkeurig te bestuderen. De maandelijkse BACvergadering is echter ook van belang om voortdurend na te denken over de positie van onze kleine fractie.

Persoonlijke terugblik

Ik zie terug op een drukke, interessante en leerzame periode. Op vier jaren die zijn omgevlogen. Gemiddeld tweemaal per week naar Den Bosch levert ongeveer 400 autoritten Werkendam-Den Bosch op. Maar ook ruim 100 bezoeken aan gemeenten, instellingen en bedrijven. Het aantal mensen wat ik ontmoet heb is talrijk. De ontmoeting met H.M. Koningin Beatrix spant de kroon! Ik ben blij dat ik politieke ervaring had; daarmee heb je zoveel voor op Statenleden die zonder enige ervaring in maart 2003 met mij begonnen. Bovendien vond ik het ook belangrijk om zaken echt aan te pakken. Om het initiatief te nemen waar dat kon. Onze amendementen, moties en de schriftelijke vragen zijn daar voorbeelden van. Op die manier laten we zien dat ook een kleine fractie mee kan doen in het politieke debat.

In de bijdrages van onze fractie bij de Kadernota én bij de behandeling van de Begroting heb ik steeds een principiële lijn willen trekken naar de Brabantse samenleving en haar burgers. Gelukkig kan dat én in de pauze kreeg ik hierop wel positieve opnnerkingen van collega's. Dat geeft toch weer verbondenheid. Als kleine niet-coalitiepartij stond ik vaak tussen de drie coalitiefracties (CDA, PvdA en VVD) en de oppositiefracties in. In die rol kon ik wel eens een brug slaan. Soms door een opmerking te maken, soms ook door een nuance aan te brengen en ook wel door een motie/ amendement mondeling aan te passen waardoor deze wel voor een meerderheid aanvaardbaar was.

We zijn als fractie erin geslaagd om een statengesprek te houden over waarden en normen. Er is na enig aandringen van onze kant door de Statenleden toch in geïnvesteerd en er is zelfs een boekje over gemaakt. Dat boekje heb ik vorig jaar september aan de Commissaris van de Koningin mevrouw Maij- VVeggen namens de staten overhandigd. Ik hoop dat in de nieuwe statenperiode er een verdiepend gesprek gevoerd zal worden!

Ook Duurzaam Bouwen is als thema nadrukkelijker op de agenda gekomen door onze inbreng.Willem Boerma, onze beleidsmedewerker, heeft een boeiende notitie gemaakt en deze is unaniem aanvaard in de commissie, waardoor het nu één van de zes speerpunten is van het strategische milieubeleid van de provincie.

Noord-Brabant is een grote provincie met 68 gemeenten en bijna 2.400.000 inwoners. Er zijn talrijke steunfuncties die door de provincie worden gesubsidieerd, maar nog meer instellingen en organisaties die een beroep op Provinciale Staten doen. Ik had me voorgenomen om in de vier jaren die een bestuursperiode telt alle gemeenten minstens één keer te bezoeken. Dat is me helaas niet gelukt, al weten wel alle gemeenten bij vragen onze fractie nu te vinden. De website heeft daar ook posi­ tief aan bijgedragen.Wekelijks vragen organisaties, instellingen en inwonersgroepen onze aandacht via telefoon, email of brieven. Het uitgangspunt is dat we altijd een korte reactie formuleren en in een aantal situaties zijn we uitvoeriger met mensen in gesprek gegaan.

Aan het eind van vier jaren statenlidmaatschap overheerst een dankbaar gevoel. Ik heb de kracht en de gezondheid ontvangen om al het werk te doen. Er waren mensen om mij heen die ook hun inzet leverden om samen na te gaan wat de inzet van onze fractie moest zijn. Er is ook gebed geweest om ons werk op te dragen aan de grote Regeerder van hemel en aarde. Hoewel we soms alleen stonden in een debat of als we een bijbels motief naar voren brachten, toch was de Heere onze Helper.

Wat ik als minpunt heb ervaren is het chronische gebrek aan tijd. Het statenlidmaatschap komt naast een baan te staan. Daarnaast zijn er nog andere zaken die aandacht vragen en niet in de laatste plaats het eigen gezin. De hoeveelheid informatie en de enorme stroom van omvangrijke stukken die moeten worden gelezen, noodzaken om kritisch te zijn op de tijdbesteding.

Ik wil graag nog één kwestie bij de lezers aan het hart leggen. Zien we als politieke partij met duizenden leden de noodzaak van actieve bestuurlijke betrokkenheid wel voldoende? Ervaren we de mogelijkheden om te participeren in volksvertegenwoordigingen nog als een voorrecht? Zijn er nog voldoende actieve leden die als commissieleden, als raadsleden, als bestuursleden de schouders willen zetten onder dit mooie, maar soms ook moeilijke werk? Wordt er voldoende geïnvesteerd in onze jonge mensen die straks de plaatsen in het openbaar bestuur mogen innemen? Ik ben daar licht bezorgd over. Juist omdat ik heb ervaren dat we als christen-politicus wat mogen toevoegen, ja het Beste mogen aanreiken hoop ik op meer dan voldoende SGP-leden die beschikbaar zijn voor alle functies in het openbaar bestuur. De bijbelse principes zijn het meer dan waard!

Jon Luteijn Statenlid Noord-Brabant 2003-2007

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen