Kort en bondig · Oranje wimpel

Er is opnieuw een prinsesje geboren. Zij l< .reeg de namen ArianeWiliielminaMaximaInes. De roepnaamvan de prinses der Nederlanden, prinses vanOranje-Nassau, is Ariane. Het is altijd een wonder van Gods sclieppendehandals er een kindje mag geboren worden. Reden tot grote dankbaarheiddus. Hetleven van de moeder gespaard, nieuw leven geschonken. Onze Kroonprinsenprinses Maximahebben nu drie dochters, waarmee we hen van hartegelukwensen.Vanzelfsprekenddoen we dat persoonlijk, maar ook namens de helepartij.

De betrokkenheid van de bevolking was opnieuw groot. Daarvan valt af te lezen dat onze Koninklijl< e familie gelukkig nog altijd een grote plaats onder ons volk inneemt. Sommigen willen je dat anders doen geloven, als zou het zo langzamerhand een aflopende zaak zijn. De golf van enthousiasme - vlaggen met oranje wimpel als teken er van - die ook nu weer over ons land ging, logenstraft die te sombere kijk op de zaak. Hoe dat zij, het is in elk geval niet ónze opvatting. Het doet ons toch altijd nog heel veel, als er in de Koninklijke familie een nieuwe telg is te verwelkomen.

We spreken graag de wens uit dat ook dit prinsesje gezond en voorspoedig mag opgroeien. Dat het gezin de gelegenheid krijgt om een eigen sfeer op te bouwen en te bewaren en dat het niet elke keer

weer wordt opgejaagd door al te opdringerige media. Maar bovenal wensen wij ouders en kinderen toe dat zij mogen (leren) leven in de vreze des Heeren, die het beginsel is van wijsheid en wetenschap, die doet wijken van alle kwaad en een fontein opent van heil dat nooit meer vergaat. Een leven en opvoeding bij een opengeslagen Bijbel, het Woord van God dat moet en mag worden gelezen en onderzocht. Opdat het Woord van de Heere God hun een licht op hun levenspad en een lamp voor hun voet mag zijn, zodat ze voor struikelen en dwalen worden bewaard. Koningin, prins of prinses, allen hebben dit nodig, net als wij. We bidden het hun van harte toe.

Rode lap

De deelname van de ChristenUnie aan het kabinet heeft heel wat los gemaakt en heel wat pennen in beweging gebracht. Velen houden de adem in. Waar zal dit allemaal toe leiden? Het ergste wordt gevreesd. Een flinke stap terug in de tijd. Bepaalde passages in het regeerakkoord zouden werken als een rode lap op een stier {Volkskrant 6 april jl.). Ze roepen felle tegenacties op. Het is er sindsdien alleen maar moeilijker en erger door geworden. Aldus diverse analyses.

Er is wel iets merkwaardigs aan de hand. Enerzijds schreeuwt men moord en brand naar aanleiding van voornemens in het regeerakkoord over bijvoorbeeld de "trouwambtenaren", over de medisch-ethische paragraaf en andere, terwijl men anderzijds tegelijk wil doen geloven dat wat er staat lege hulzen zijn, op zijn best genomen symboolpolitiek is. Dat kan niet allebei waar zijn. "Ach en wee" roepen over wat er staat, waar vandaan men zeer onwelkome, ja onacceptabele ontwikkelingen vreest én tegelijk voorgeven en volhouden dat er niets verandert ten opzichte van de huidige praktijk.Als het laatste waar is, is het eerste niet nodig en omgekeerd. Merkwaardig. Raar.

Zo goed als minister Bos in zijn partij onder vuur ligt' over de gewraakte passages in het regeerakkoord, ligt de ChristenUnie onder schot door de druk van de ontwikkelingen. In kringen van de socialisten vindt men dat het gaat om "loze zinnen". Collega Slob en de zijnen zien dat natuurlijk fundamenteel anders. Zijn achterban vindt dat Rouvoet moet ingrijpen. De vraag is niet allereerst of hij dat wil, maar of hij

dat kan. Aldus de Volkskrant. Minister Rouvoet lijkt dat ook te beseffen, als hij vrijdag voor een week na de ministerraad de journalisten te woord staat en beklemtoont dat "een juridische regeling (ten behoeve van de gewetensbezwaarde ambtenaar van de burgerlijke stand) juridisch moeilijk ligt"."Daar moeten we niet op aansturen." Hij kiest (vooralsnog? ) voor de binnenlijn van de coalitie en voor gesprekken met de desbetreffende gemeenten.^

Het is duidelijk. Dit wordt spannend.Wij spreken uitdrukkelijk de wens uit dat er werkelijk iets mag terecht komen van de intentie om de inrichting van onze samenleving via politieke besluitvorming dichter te brengen bij wat de Heilige Schrift aan waarden en normen stelt en aanbeveelt. Daartoe is gebed nodig, voorbede ook. Dat is trouwens een Bijbels gebod.

Zie I Timotheüs 2.Wat vervolgens voor velen als de spreekwoordelijke rode lap werkt, moet dan om des beginsels wil op de cruciale momenten leiden tot een rood stoplicht.

Het wordt blijkbaar steeds moeilijker om heden ten dage in het seculiere Nederland christelijke politiek te bedrijven. Moeilijker om in deze, aan vaste oriëntaties verontrustend lege tijd, tekenen op te richten van hoe het in het licht van Gods Woord behoort te zijn. We leven naar de orde van het kerkelijke jaar tussen Pasen én Hemelvaart en Pinksteren. Niets minder is nodig dan dat de Geest van Pinksteren hartvernieuwend en reformerend inwerkt op mens en samenleving. Opdat we "ware wijsheid" leren.

16 april 2007

Van der Vlies

"Kun je jezelf dat voorstellen, een wet die ambtenaren het recht geeft homo's niet te huwen? "; "V/e kennen in Nederland niet het recht om trouwambtenaar te zijn, we kennen wel het recht om als homo te trouwen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen