Meditatie · De vreze des HEEREN

De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid.

Sfireuken 9 ; 10a

De tekst van onze overdenl< ing staat in een hoofdstuk uit een zeer boeiend, waar dikwijls moeilijk te begrijpen Rijbelboek. Ik doel op het Bijbelboek Spreuken. Salomo, de schrijver van dit Bijbelboek, stond bekend om zijn wijsheid. Een wijsheid, die de HEERE hem had gegeven. Er was geen koning voor hem of na hem, die zo wijs was als hij. De schriftelijke weergave van die wijsheid vinden we in de Bijbelboeken Hooglied en Prediker en in het bijzonder in het Bijbelboek Spreuken.

De spreuken, die Salomo onder de inspiratie van de Heilige Geest heeft ge schreven, zijn eigenlijk korte, puntige uitdrukkingen waarachter een wereld van gedachten schuil gaat.Wanneer men ze bestudeert, blijkt, dat juist de gewone dingen van alledag niet maar "toevallige" gebeurtenissen zijn, maar geheel en al op de verhouding met onze God betrekking hebben.

Dat is een hele les voor ons mensen van vandaag.Volgens het Bijbelboek Spreuken hebben de gewone alle­

daagse zaken, allerlei dingen in ons persoonlijk leven, in de intermenselijke verhoudingen, allemaal te maken met onze verhouding tot de HEERE, onze God.

Hoe we de dingen doen in de politiek en in ons land, als politieke partij, in onze vo I ks ve rtegen woo r- digjng in de Eerste en Tweede Kamer, in kerk en maatschappij, en zo meer, en

hoe daarbij ons hart is, hoe we er in staan, is niet slechts onze verantwoordelijkheid waarover wij ons tegenover de Rechter van hemel en aarde hebben te verantwoorden, maar zegt, volgens de wijze Salomo, ook alles over wie wij zijn voor God. Of wij mensen wijs zijn of dwaas. Eén van beiden. Want een ander soort is er volgens de Bijbel niet.

De vreze des HEEREN

Nu, dat brengt Salomo in onze tekst in het bijzonder onder woorden. Want de woorden'vreze des HEEREN' verwijzen naar de houding van ons hart en leven hoe wij tegenover onze God staan. Ze willen niet zeggen dat we in angst voor God zullen leven maar dat de HEERE, Die ons gemaakt heeft, ons hart heeft. Dat we Hem alleen dienen en eren. En niet andere mensen. En zeker niet ons­ zelf. Dat we niets en niemand toelaten waardoor onze verhouding tot de HEE­ RE beschadigd zou kunnen worden. U begrijpt: dat is iets dat van nature niet bij ons gevonden wordt.Wat dat betreft, heeft de zonde een ontzaglijke scheur getrokken op allerlei gebied, geestelijk en lichamelijk, voor tijd en eeuwigheid, in leven en sterven. Een afgrond die we nooit kunnen overstijgen en die ons naar de eeuwige ondergang voert.

Maar zie nu, er heeft een kruis in de wereld gestaan.Van ons uit was de situatie hopeloos. Maar niet van God uit. Hij heeft een weg uitgedacht waar van ons uit geen weg was. En wel in de Zoon van Zijn eeuwige liefde. Op grond van Zijn volmaakt volbracht Middelaarswerk wil Hij ons door Zijn Geest en Woord leren hoe wij ook in ons dagelijks werk en in alle geledingen van ons maatschappelijk leven tot en met het hoogste ambt moeten en mogen handelen en wandelen.

Het beginsel der wijsheid

Wanneer mensen ons afvragen wat ons beginsel is, is het antwoord duidelijk: laat dat ons beginsel zijn. De vreze des HEEREN, het beginsel der wijsheid. En specifieker gezegd, laat Hij ons beginsel zijn. Want de woorden "beginsel der wijsheid" wijzen ons op Christus Jezus alleen.Ten diepste bedoelt Salomo namelijk Hem met de Wijsheid. Paulus spreekt over Christus als de Wijsheid en de Kracht Gods.

In Spreuken 9 stelt Salomo de Wijsheid voor als een vrouw. Die de mensen uitnodigt tot haar feestmaal.Tevens stelt hij daartegenover ook de Dwaasheid voor als een vrouw, die de mensen ook tot haar feestmaal uitnodigt met ongeveer dezelfde woorden. Het is echter wel een heel verschil. Want wie Wijsheid volgt als zijn Gids, ontvangt het eeuwige leven. En wie Dwaasheid volgt als zijn Gids, ontvangt het eeuwige verderf. Haar genoden zijn in de diepten der hel, aldus het laatste vers van Spreuken 9.

Het onderwijs op de leerschool van de Wijsheid is heel praktisch. Beginselen die niet vertaald worden in de praktijk van het leven van alledag, zijn slechts dor en zinloos; het papier waarop ze

onder woorden gebracht zijn niet waard.

Paulus, die eerst Dwaasheid volgde als leidster, overigens zonder dat hij dat wist, heeft dit onderwijs op de school van Salomo door genade geleerd, toen hij door de Wijsheid Zelf in zijn

nekvel werd gegrepen op de weg naar Damaskus en de Heilige Geest hem daarin onderwees. Hij legt er getuigenis

van af in één van zijn brieven waar hij zegt: 'Moor de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof zachtmoedigheid, matigheid.'V^e kunnen dat in het kader van deze meditatie niet verder uitwerken. Een ieder ga dit na in zijn eigen leven.

Want de vraag voor ons allen is: wie volgen wij als Leidsvrouw? Op Wiens kompas reizen wij door dit leven? Bij al onze dagelijkse arbeid? In onze houding als land en volk? Zalig wie Christus Jezus kent als het Beginsel van alle Wijsheid en met Hem wandelt in de vreze des HEEREN.Want die Hem vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE.

ds. H.J. Stoutjesdijk, Dordrecht

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen