Nijmegen

SGP'ERS HEBBEN NOG WEL EENS DE NEIGING KLEIN VAN ZICHZELF TE DENKEN.OPZICH IS DAAR NIETS MIS MEE. HET IS ZELFS VOLUIT BIJBELS OM NIET UIT TE3AAN VAN EIGEN KRACHT. DAT NEEMT NIET WEG DAT WAT MEERZELFBEWUST­HEID ALS HET GAAT OM ONZE STANDPUNTEN BEST WELKOM IS. SOMS BESPEUR; K ZELFS EEN ZEKERE VERLEGENHEID MET HET EIGEN GELUID. WELNU, ALS IETSSLECHT OVERKOMT, IS HET DAT WEL. JE WINT EN OVERTUIGTGEEN KIEZERS MET= EN SLAP VERHAAL. TEGEN DIE ACHTERGROND KAN HET GEEN KWAAD OM OOKENS ANDEREN AAN HET WOORD TE LATEN. DAT GEBEURT IN EEN NIEUWE RUBRIEK, ; ETITELD: VAN EEN ANDER. HET BETREFT BIJDRAGEN OF CITATEN VAN MENSEN DIE, OK AL IS DAT OP BASIS VAN ANDERE ARGUMENTEN, TÓCH HETZELFDE ZEGGEN ALS£ SGP. HOPELIJK LEIDT DAT TOT WAT MEER FIERHEID IN ONZE HOUDING. BOVENiENKUNNEN WE ONS VOORDEEL DOEN MET DE ARGUMENTEN DIE ANDERENNAAR/OREN BRENGEN.

Nijmegens professor

In de eerste aflevering van deze rubriek komen een professor en een burgemeescer aan het woord. De professor is mr. C.A.J.M. Kortmann. Hij doceert staatsrecht, bestuursrecht en algemene staats- 'eer aan de Radboud Universiteit van de Keizer Karelstad.Van zijn hand verschenen verschillende boeken, waaronder het oekende leerboek Constitutioneel Recht. In iet juridisch tijdschrift ArsAequi van april laatste Kortmann een paar noten bij de iitspraak van de Raad van State over de jubsidie voor de SGP.

Nloot één gaat over het vrijwillig afstand doen van grondrechten. Kortmann schrijft dat niemand verplicht is om van ^ijn of haar grondrechten gebruik te ma- < en, ja dat je daar zelfs vrijwillig afstand 'an kan doen: "Mannen en vrouwen zijn ; e/(/ke///7< vrij een vereniging op te richten, daarvan lid te worden, waarin zij niet gelijke- '.ijk worden behandeld. In de praktijk doet xich dit voor in de SGP. Maar ook in diverse 'kerkgenootschappen of religieuze organisaties hebben mannen en vrouwen niet steeds ? e/(/ke rechten. Ook daar wordt afstand geiaan van bepaalde vrijheden als zij lid wor- 'ien van die organisaties. Het verschijnsel doet zich zelfs breder voor Iemand die zich tot minister of ambtenaar laat benoemen, kan niet meer zeggen en schrijven wat hij wil. Een persoon die aangesteld is bij het bijzonder onderwijs, laat niet zelden bepaalde vrijheden varen. Kortom, vrijwillig afzien vande garanties die grondrechten bieden, komtfrequent voor en is 'doodgewoon'."

Noot twee betreft de subsidiëring van politieke partijen. De Nijmeegse professor betreurt het dat de overheid zich via de geldkraan steeds meer lijkt te gaan bemoeien met de inhoud en inrichting van politieke partijen. "Dat is voor de scheiding van de overheid en de politieke partij onwenselijk. Het verdient dan ook overweging de Wet subsidiëring politieke partijen in te trekken. Geschiedt dat niet, dan is het aannemelijk dat de wetgever steeds meer eisen gaat stellen aan de politieke partij, dit volgens het adagium: wie betaalt, bepaalt."

En dan heeft Kortmann ook nog een uitsmijter in petto. Die mag er ook zijn. Hier de volledige tekst: "Ik zie deze zaak als een typisch voorbeeld van onverdraagzaamheid en scherpslijperij. Ik doel daarbij op de civiele procedure. Die werd gevoerd door een aantal stichtingen en verenigingen die weinig van doen hadden en hebben met de subsidiering van de SGP. De wel betrokkenen, zoals de Staat, de SGP en de leden van de SGP zagen kennelijk geen aanleiding de subsidiëring te beëindigen ofte doen beëindigen. Dat is te betreuren. Hoezeer het godsdienstige gedachtegoed van de SGP ook van het mijne verschilt, het dwingt geen enkel individu in een (ondraaglijk) keurslijf De SGPvrouwen zijn in de Nederlandse samenleving vrij voor het gedachtegoed van de SGP te kiezen. Zij kunnen het ook straffeloos verwerpen. De SGP is geen dwangverband, zij is geen monopoliste, zij vormt geen bedreiging voor een tolerante, pluriforme samenleving die 'Nederland' zegt te willen zijn. Dergelijke scherpslijperij heeft iets fundamentalistisch, een trek die de SGP wordt verweten. Daarmee doet een actie als de onderhavige de samenleving geen goed."

Nijmegens burgemeester

De burgemeester van Nijmegen isThom de Graaf. Jarenland Kamerlid voor D66, een poosje ook fractievoorzitter van die club en daarna minister voor bestuurlijke vernieuwing.

De Graaf hekelt allereerst de verruwing van het taalgebruik. Lang stond de SGP daarin alleen, maar nu leeft het breder. De Graaf: "Het is in het algemeen natuurlijk een fatsoensnorm om een ander niet knettergek te noemen of een beroepslafaard, maar het is bovendien in het parlementair debat niet nuttig. Het voegt niets toe aan de argumenten, het voert niet tot een oplossing of compromis, het maakt de maatschappelijke tegenstellingen niet duidelijker dan ze al zijn en het verschaft niet meer inzicht in de politieke visie van wie dan ook."

Over politici als mevr Verdonk is zijn oordeel snoeihard; "Het opkomend populisme is een langzaam, werkend gif in staat en samenleving. De staatsinstellingen worden bekritiseerd of belachelijk gemaakt. Het door meer dan 600 duizend mensen gekozen Tweede Kamerlid Rita Verdonk bestaat het zelfs om grotendeels afwezig te zijn in het parlement, omdat zij belangrijkere dingen te doen heeft bij 'de mensen in het land'. In de samenleving worden latente tegenstellingen aangeblazen en verhevigd. De exploitatie van onrust en onvrede van de ene bevolkingsgroep dreigt ten koste te gaan van de ontwikkeling en maatschappelijke positie van anderen. (...) Onze rechtsstaat is het waard om je er druk om te maken. Een andere hebben we niet."

Horen we 't ook eens van een ander

Menno de Bruyne

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen