Dierenactivisme

DIERENWELZIJN BLIJFT ZOWEL IN DE MEDIA ALS IN DE POLITIEK EEN REGELMA­TIG TERUGKEREND ONDERWERP.VERSCHILLENDE KEREN WERD AFGELOPEN JAAROOK GESPROKEN OVER DIERENACTIVISME, OF ZELFS 'ANIMAL TERROR*. WAARTOEKAN DIERENLIEFDE EEN MENS DRIJVEN, EN HOE KUNNEN WE ALS SGP HIER EENTEGENGELUID LATEN HOREN?

Met de komst van de Partij voor de Dieren had Nederland een primeur in de wereld: in geen enkel land ter v^ereld was dierenliefde bij de kiezers de bestaansreden van een politieke partij. Het feit dat dit in Nederland wel is gebeurd, is tekenend voor de manier waarop de hedendaagse westerse mens tegen (het houden van) dieren aankijkt.Tot halverwege de vorige eeuw was er weinig discussie over de manier waarop dieren gehouden werden. Na de Tweede Wereldoorlog vond een enorme schaalvergroting in de landbouw plaats en productie was het belangrijkste criterium. Dierenwelzijn was van duidelijk ondergeschikt belang.Vanaf de jaren tachtig kwam er echter langzaam maar zeker steeds meer maatschappelijk verzet tegen de zogenaamde bio-industrie. Dat heeft ertoe geleid dat kistkalveren nu en legbatterijen vanaf 2012 in Nederland tot het verleden behoren. Niemand zal ontkennen dat dit vanuit het oogpunt van dierenwelzijn een goede zaak is.

Utilitarisme

Voor een aanzienlijke groep in onze samenleving is het verbeteren van de omstandigheden waaronder dieren gehouden worden echter niet vergaand genoeg. In Nederland is sprake van een brede stroming mensen die vindt dat het houden van dieren sowieso niet ethisch aanvaardbaar is. Dit standpunt baseert men op de veronderstelling dat dieren en mensen gelijkwaardig zijn aan elkaar, dat wil zeggen: de verschillen tussen mens en dier zijn niet absoluut, maar dit zijn enkel verschillen op een glijdende schaal. Deze veronderstelling is een direct gevolg van het evolutionistisch denken. De andere veronderstelling is dat mensen en dieren hier enkel op aarde zijn om zoveel mogelijk geluk en zo min mogelijk lijden te hebben. Dit is in de filosofie ook wel bekend als het utilitarisme, ofwel het denk­ beeld dat elk levend wezen als levensdoel heeft dat het zoveel mogelijk geluk en zo weinig mogelijk ellende moet ondervinden, en dat alles in het leven daarop gericht moet zijn.De Bijbel leert echter dat de mens niet gelijkwaardig is aan het dier, maar in tegenstelling tot dieren het beeld van God meekreeg bij de schepping en daarbij de opdracht om heerschappij te hebben over de schepping. Dat geeft de mens niet het recht om dierenleed te veroorzaken, maar dat geeft de grote verantwoordelijkheid om zorgvuldig met alle schepselen om te gaan.

Extremisme

Er zijn een aantal manieren waarop de dierenactivisten hun beschaving door willen voeren in de mensheid. De Partij voor de Dieren vormt een van de legitieme democratische middelen die worden gebruikt. Daarnaast zijn er talloze actiegroepen, stichtingen en verenigingen die binnen het kader van de wet hun standpunt uitdragen. De laatste jaren lijken verschillende groeperingen in toenemende mate echter niet te schromen voor geweld in de vorm van bedreigingen, sabotage, vernieling, brandstichting en zelfs aanslagen. Het extreemste voorbeeld in Nederland is waarschijnlijk de moord op de politicus Pim Fortuyn in 2002 door een dieren- en milieuactivist. In Groot-Brittannië zag de regering zich genoodzaakt om de wetgeving aan te passen, zodat de dierenactivisten berecht kunnen worden volgens de antiterreurwetgeving. De directe aanleiding hiervoor was ronduit schokkend: radicale dierenactivisten stalen het lijk van de schoonmoeder van een eigenaar van een caviafarm, en zorgden op deze wijze voor sluiting van het bedrijf. Begin 2007 werden topbestuurders van beursbedrijf Euronext bedreigd. Hun huizen werden beklad met leuzen en auto's werden vernield. De reden: Euronext had aandelen in een bedrijf dat dierproeven uitvoert. Een ander voorbeeld: begin dit jaar ging in Venray het plan voor de bouw van Science Link, een technologiecentrum voor life sciences, niet door nadat de projectontwikkelaar zich vanwege onacceptabele bedreigingen terugtrok uit het project. Naar verluidt vindt iedere week ergens in Nederland een brandstichting, vernieling of bedreiging plaats door dierenactivisten.

Bijbels tegengeluid

Deze acties worden uitgevoerd door een relatief kleine groep radicale activisten. De overgrote meerderheid van de dierenactivisten in Nederland is niet betrokken bij dergelijke acties en keurt deze zelfs af. Feit is echter dat het dierenactivisme in Nederland gekleurd is door dezelfde achterliggende ideologie. Het is dan ook de vraag hoe je vanuit een ideologie waarin mens en dier niet wezenlijk verschillend zijn, een juiste afweging kunt maken tussen de belangen van het dier en de belangen van de mens. Dierenwelzijn is een belangrijk onderwerp.Achter de ideologie van de meeste dierenactivisten en de middelen die soms gebruikt worden om dit doel te bereiken kunnen we niet staan en daarom moeten wij een Bijbels antwoord bieden op dit moeilijke vraagstuk. De doelstelling om dierenleed te voorkomen is prijzenswaardig en hier gaan we als SGP zoveel mogelijk in mee. Echter, niet de rechten van het dier staan centraal, maar onze verhouding tot de Schepper en daaruit voortvloeiend de relatie die wij hebben met Zijn schepselen.

Rens van Rossum commissie Duurzame Ontwikkeling enLandbouw

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen