Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Weerstand tegen GGO’s groeit

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Weerstand tegen GGO’s groeit

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De gemoederen raken aardig verhit in het debat over Genetisch Gemodificeerde Organismen (GGO’s). Voorstanders van Gentechnologie verwijten tegenstanders bangmakerij door activistisch aangewakkerde emoties. Ook zouden dogmatische redenen de boventoon voeren.

Een VVD-senator vergeleek het afwijzen van deze vorm van biotechnologie zelfs met strijden tegen “duivels en demonen”. tegenstanders van gentechnologie kunnen er overigens ook wat van. Gentech wordt aangeduid als een paard van troje. De sector is volgens hen verblind en ziet de gevaren van deze techniek niet.

Voordelen
Wat is er aan de hand? Genetische modificatie is een techniek waarbij met behulp van bacteriën genen van het ene gewas worden overgebracht in een ander gewas. Zo kun je bijvoorbeeld maïs resistent maken tegen een bepaald soort schadelijke rups. Chemische bestrijding is dan niet meer nodig. een ander voorbeeld is dat een gewas resistent gemaakt wordt tegen een relatief milieuvriendelijk onkruidbestrijdingsmiddel als het bekende Roundup van Monsanto, zodat meer milieubelastende middelen niet meer gebruikt hoeven te worden. De voorstanders wijzen dan ook veelvuldig op milieuvoordelen. Maar er zijn meer voordelen te noemen. Gentech zou het mogelijk kunnen maken om in heel droge gebieden, zoals Afrika, goed opbrengende gewassen te telen. Gewassen met extra vitaminen behoren ook tot de mogelijkheden.

Nadelen
Maar er zijn ook nogal wat kanttekeningen te plaatsen. Het Europese agentschap voor voedselveiligheid (EFSA) verklaart GGO’s keer op keer veilig. Maar over de effecten op lange termijn is nog veel onzeker. Ook is er een risico dat resistenties worden doorbroken. Het voordeel is dan weg. Het probleem wordt groter wanneer onkruiden zich door mutatie en kruising aanpassen en ook de herbicidenresistentie krijgen. en daarvan zijn inmiddels voorbeelden. Dan zijn juist zwaardere bestrijdingsmiddelen nodig, wat resulteert in extra milieubelasting en hoge kosten.

Een ander belangrijk nadeel is dat boeren die dergelijke gewassen willen telen wel erg afhankelijk worden van biotechnologiebedrijven. Deze multinationals hebben vaak flink geïnvesteerd in dergelijke gewassen en willen deze investeringen beschermen met patenten. Dit geeft deze bedrijven een grote machtspositie. Bovendien is grootschalige teelt van GGO’s nadelig voor de biodiversiteit. Zeker niet in de laatste plaats moet de vraag aan de orde komen of alles wat kan ook mogelijk moet zijn.

Voorzorgbeginsel
De Eurofractie heeft altijd gepleit voor terughoudendheid. Wij willen pal staan voor een gentechvrije keten, zoals dat heet. Iedere consument moet de mogelijkheid hebben om voedsel te kopen dat vrij is van GGO’s. En die vrijheid geldt ook voor boeren. Zij moeten niet gedwongen worden om deze gewassen te verbouwen. Dat betekent dat wij voor duidelijke etikettering van voedingsmiddelen zijn.

Ook willen we heldere afspraken over de teelt van dit soort gewassen. Uit recente studies blijkt dat er door bestuiving gemakkelijk vermenging optreedt tussen traditioneel of biologisch verbouwde gewassen en GGO-gewassen. Als een bepaald gen later toch schadelijk blijkt te zijn, is het praktisch onmogelijk dit nog uit de natuur te verwijderen. De traditionele en biologische landbouw verdienen daarom bescherming. In Nederland wordt er veel uitgangsmateriaal (zoals pootaardappelen en zaaigraan) verbouwd. Daarmee moeten we extra voorzichtig zijn.

Europa verdeeld
Waar gaat de discussie in europa op dit moment over? Sommige lidstaten hebben ervoor gekozen de teelt van een in europa toegelaten gewas te verbieden in hun eigen land. Dit hebben bijvoorbeeld Oostenrijk, Hongarije, Frankrijk en recentelijk ook Duitsland gedaan. De Europese Commissie staat bekend als een fervent voorstander van GGO. Onlangs stelde de commissie voor om Oostenrijk en Hongarije te dwingen het verbod op te heffen, omdat het de interne markt zou verstoren. een dergelijk besluit moet door de Europese Raad van ministers genomen worden. en de Raad is verdeeld. Bij stemmingen over dit onderwerp blijkt telkens dat er geen gekwalificeerde meerderheid vóór dan wel tegen gevonden kan worden. In dit specifieke geval bleken er gelukkig voldoende milieuministers tegenstander van het voorstel.

De Nederlandse minister steunde overigens de Europese Commissie. Het Europees Parlement is al net zo verdeeld. De liberalen zijn veelal voorstander, de groenen tegenstander van GGO’s. In de andere groepen ligt het verdeeld. Wel merken we op dat de drammerige houding van de Europese Commissie veel parlementariërs begint te irriteren.

Geen dwang
De Eurofractie blijft pleiten voor een GGO-vrije keten. Die principiële keuzevrijheid mag consumenten en boeren niet worden ontnomen. Maar keuzevrijheid moeten ook lidstaten hebben. Lidstaten moeten niet kunnen worden gedwongen door Europa om teelt van GGO’s toe te staan. Gelukkig is er voor die lijn in toenemende mate steun in zowel het Europees Parlement als de Europese Raad.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 mei 2009

De Banier | 24 Pagina's

Weerstand tegen GGO’s groeit

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 mei 2009

De Banier | 24 Pagina's