M’n plek

Nou, mij wel!

Nee, ik heb het niet over de voorpagina. Meeuw Julius staat daar prachtig op, dus daar hoor je me verder niet over. Met het stukje van Partijvoorzitter Kolijn was ook niks mis. Daar is nooit wat mis mee, dus waarom zou dat in de vorige Banier dan wél zo zijn. Houen zo. en ja, Kort en Bondig van m’n baas Bas zag er ook pico bello uit. Leesbaar als altijd. Bovendien: ik wáág het niet om ook maar iets over Kort en Bondig te zeggen. Ik ken m’n plek, en wil graag nog een paar jaartjes mee…

Het Parlementair Logboek dan? Was daar iets mis mee? ’k Geloof het niet, per slot van rekening heb ik dat zelf geschreven, dus ik zou niet weten wat daar dan mis mee zou moeten zijn. Doelwit misschien, dit keer geschreven door onze man uit Lisse? Prachtstuk, de kleurrijkste bladzijden van De Banier, maar dat is natuurlijk geen kunst als je tussen de bloembollenvelden woont. Was er dan wat raars met de pagina’s 10 en 11, een stuk over essent, geschreven door Jan Luteijn, onze man uit het Brabantse land? Ook niet, althans, ik heb het niet kunnen ontdekken. Dan pagina 12 (hebt u de vorige Banier er al bij?). Arjan van de Waerdt biedt een welkom tegenwicht tegen alle zwartkijkers over natuur en milieu. Geen punt.

Opvallend
Op pagina 13 lacht bestuurslid Peter Zevenbergen ons toe. Het artikel gaat over vrouwen, dus daar hoor je me niet (meer) over. En Peter maar lachen. Die wil ik nog wel eens zien als het partijbestuur weer over de vrouwen vergadert… Op bladzij 14 bespreekt collega Diederik van Dijk een boekje waar hij zelf aan heeft meegewerkt. Dat is inderdaad opvallend, héél erg opvallend zelfs, een boek bespreken waar je zelf in hebt geschreven. Maar daar wil ik het eerst even met hemzélf over hebben. Slaan we dan verder door, dan is er evenmin iets geks te ontdekken op de pagina’s 15, 16, 17, 18 en 19. Bladzij 20 is ook nog oké, maar op bladzijde 21 gaat het mis. en niet zo’n beetje ook.

De Haagse Propjes.

En wat is er nou mis met die Haagse Propjes??? Nou, dit: die zijn niet geschreven door ondergetekende, maar door een ander. Wat zeg ik, door anderen. Dus overal waar in de vorige Propjes ‘ik’ staat, moet u niet Menno lezen, maar Janie, of Gijsbert, of Hans, of Willem, of Diederik, of Geerlof. Dat zijn mijn geliefde collega’s op de fractie die u, lezers, en mij, schrijver dezes, in de luren hebben gelegd. De naam van de rubriek had dan ook beter ‘Van een ander’ kunnen luiden.

Want wat hebben mijn geliefde collega’s gedaan?

Ze hebben een paar formidabele proppen afgevuurd - op mij! en die zijn nog raak ook! Vanaf deze plaats wil ik ze daar uiteraard heel hartelijk voor bedanken, want ik hou vooral van rake propjes. Janie, Gijsbert, Hans, Willem, Diederik en Geerlof, jullie hebben me getroffen met teksten waar ik (voor de duidelijkheid: Menno) m’n petje voor af neem. En aangezien ik (M) nogal wat petjes heb (stuk of dertig, schat ik - nooit geteld), wil dat nogal wat zeggen. Jullie zijn stuk voor stuk pracht-collega’s. Ik (M) ben trots op jullie!

Hebreeuws
Van deze gelegenheid maak ik (M) overigens graag gebruik om nog wat te zeggen. Ik (M) las in nogal wat felicitaties naar aanleiding van mijn 25-jarig bestaan dat er heel veel lezers zijn die De Banier op z’n Hebreeuws lezen, van achteren naar voren. Sommigen komen dan niet verder dan pagina 4 (gerekend vanaf achteren hè). De reden daarvan schijnt te zijn dat ze het, na het lezen van die bladzijde, dan helemaal gehad hebben met De Banier.

Ik (M) betreur dat diep, want álle artikelen van ons partijblad zijn echt de moeite waard (zie boven). In verband daarmee zal ik (M) daarom op de eerstvolgende redactievergadering van De Banier voorstellen om de Haagse propjes voortaan helemaal voorin te plaatsen….

Stomheid
O ja.

Hiernaast (pagina 20) ziet u de pagina die ik vorige keer heb aangeleverd, en die dus moest wijken voor de zes collegiale propjes. Mijn dank (moet ik dat nog duidelijk maken?) is niet in woorden uit te drukken. Was ik vorige keer met stomheid geslagen, het is nu nog erger:

En dat wou ik alle lieve briefschrijvers, mailers, feliciteerders, receptionisten, bellers, handdrukkers, kaartstuurders en internetters even zeggen. Ik denk dat ik m’n dank niet beter tot uitdrukking kan brengen dan door gewoon op de oude voet verder te gaan - als ik weer rechtop sta natuurlijk…

Ik ben er ondersteboven van.

Zo, da’s ook weer rechtgezet.

Menno de Bruyne
(en niemand anders)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen