Begrotingstijd

Land- en tuinbouw
Ir. Van der Vlies nam zoals gebruikelijk de Landbouwbegroting voor z’n rekening. In zijn bijdrage pleitte hij voor meer daadkracht bij minister Verburg. Hij deed dat op drie punten. eén: de mest. Bij de mestbe- en –verwerking kunnen “meer vliegen in één klap worden geslagen”, zei Van der Vlies. Steken we de handen uit de mouwen, dan kan de kunstmest worden vervangen, kan groene energie worden gewonnen, kan schaars fosfaat worden gerecycled en kan de bodemvruchtbaarheid beter worden. een amendement van de SGP moet ertoe leiden dat er voor dit doel één miljoen extra wordt uitgetrokken. Na de toezegging van minister Verburg dat dat geld er gaat komen, trok Van der Vlies zijn amendement in. De buit is binnen!

Een tandje erbij bepleitte de SGP ook wat betreft de innovatie. twee jaar geleden is er een SGP-motie aangenomen waarin gevraagd wordt om meer samenhang in het innovatiebeleid. Daar is door het kabinet weinig mee gedaan. Ja, er zijn drie Kenniskamers gekomen, maar halfjaarlijkse praatsessies helpen natuurlijk niet echt. Van der Vlies: “Ik heb ook eens gekeken naar programma’s en regelingen op het gebied van dierenwelzijn en duurzame stallen. Ik schrok van de opsomming en wil het lijstje daarom graag aan de minister overhandigen. Papier laat zich makkelijk vullen met projecten en ambities. Volgens mij is de samenhang in deze potpourri echter ver te zoeken, terwijl juist op het thema dierenwelzijn een krachtig innovatiebeleid nodig is. Hoe gaat de minister daadwerkelijk zorgen voor de gevraagde en noodzakelijke samenhang?”

En dan uiteraard de jonge boeren, een thema waar de SGP al jaren op hamert. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. De minister heeft besloten om de maximale investeringssubsidie voor jonge boeren te verhogen. Van der Vlies gaf de minister een pluimpje. Maar: “Kan de minister klip en klaar toezeggen dat het budget voor 2010 maximaal met één miljoen euro verhoogd zal worden, eventueel met overgebleven budget uit 2009 als blijkt dat het aantal aanvragen het beschikbare budget overstijgt?” Samen met het CDA maakte de SGP zich daar hard voor. en ook hier geldt: de minister hapte toe, waarmee het SGP-doel was bereikt.

Krijgsmacht
Defensie heeft genoeg bezuinigd. De huidige economische crisis mag dan ook geen reden zijn om verder te snijden in onze krijgsmacht, maar moet juist motiveren om Defensie te ontzien. Zo zou je de inzet van de SGP bij de behandeling van de begroting van minister Van Middelkoop van Defensie kunnen samenvatten.

De SGP vindt dat de krijgsmacht in de afgelopen jaren meer dan gemiddeld heeft ingeleverd. Het is daarom niet goed dat er nu opnieuw een bezuinigingsronde overheen komt. Juist de economische crisis kan zomaar negatieve gevolgen hebben voor de politieke en sociale stabiliteit in de wereld. Dan is een adequate landsverdediging onmisbaar, ook om internationaal present te zijn als dat nodig is.

Van der Staaij begon zijn betoog met een mooi citaat, van ds. Kersten in 1931 bij de behandeling van de begroting van Oorlog: “Indien het den Minister er om te doen is te streven naar bezuiniging, niemand zal hem den lof kunnen ont houden, het ver gebracht te hebben. Hoofddoel echter moet blijven een waardige verdedigbaarstelling van ons volk. Ik vrees, de zuinigheid zal de wijsheid bedriegen. De vlootbouw wordt beperkt op een wijze, dat betwijfeld worden moet of oude schepen genoegzaam door nieuwe worden vervangen, en het materieel der troepen vereischt meer en beter zorg. Voorzitter! Ik zou den Minister van Defensie een halt op zijn weg willen toeroepen, op den weg van beknibbeling van leger en vloot. Hij wage ons land en volk in deze ernstige tijden niet aan de allergrootste gevaren!”

Schrik
Hoe zou de SGP-oprichter Kersten nú hebben geoordeeld? Op de rol staat een bezuiniging van 65 miljoen in 2010 en tot 172 miljoen in 2013. Daarnaast komt de heroverwegingsoperatie eraan. Die moet uitlopen op een bezuiniging van 20%, onder de noemer van Internationale veiligheid; dat betekent 1,7 miljard. Van der Staaij: “tot mijn schrik heb ik geconstateerd, dat onder de noemers ‘Internationale samenwerking’ en ‘Veiligheid en terrorisme’ het defensiebudget nog wordt uitgekleed.”

Omdat er al twee aparte overleggen over Defensie waren belegd, resteerden er bij de begrotingsbehandeling nog een paar losse puntjes. Op deze plek één, overigens niet onbelangrijk punt. Hoe moeten militairen de eed afleggen. Daar is - meer breder - gedoe over geweest. Dat moeten we bij een onderwerp als dit niet hebben.

Eerdere vragen van de SGP over allerlei soorten eden zijn door de minister van Binnenlandse Zaken bevredigend beantwoord: één tekst, en verder geen gerommel. Dat is inmiddels ook de praktijk, voor zover wij weten. Maar er is één uitzondering: Defensie. Daar is het nog steeds mogelijk om de eed af te leggen op de Koran. Van der Staaij was er helder over: “Aan deze dissonant zou een einde moeten worden gemaakt. Wie niet bereid is de klassieke eed af te leggen, kan de belofte uitspreken. Meer smaken zijn niet nodig.”

Binnenlandse zaken
De begroting van minister ter Horst van Binnenlandse Zaken leverde niet veel vuurwerk op. Hoewel?! Op enkele onderdelen ging ‘onze man’ Van der Staaij het gesprek aan met de minister. Daarbij ging het over hele gewone, concrete dingen waar we de afgelopen weken tegenaan gelopen zijn.

Een heel overzichtelijk punt, aangedragen uit het veld, betreft personen van wie het paspoort of rijbewijs is gestolen. Van der Staaij formuleerde het puntig: “Niet alleen na verlies, maar ook na diefstal moeten mensen een ‘boete’ betalen voor hun nieuwe paspoort of rijbewijs. Zeker omdat eerst ook nog aangifte bij de politie gedaan moet worden om een nieuwe aan te kúnnen vragen, is dit ongewenst. Het leveren van bewijs is dan geen probleem. Het zou eerder voor de hand liggen ze gratis te verstrekken dan bijna het dubbele te vragen.” Minister ter Horst zag het punt. Ze beloofde er in overleg met de gemeenten naar te zullen kijken.

Politie
En dan de politie. Die moet tegenwoordig ‘presteren’, scoren; korpsen worden afgerekend op criminaliteitscijfers en oplossingpercentages. Daar blijken in de praktische uitwerking nogal wat haken en ogen aan te zitten. Met cijfers kun je aardig goochelen, en ze bieden vaak gewoon schijnzekerheid.

Waar de SGP zich zorgen over maakt is de kwaliteit van het politiewerk. Het aantal verdachten dat aan het Openbaar Ministerie wordt overgedragen is een belangrijke prikkel. Alleen ‘gebraden duiven’ en ‘panklare zaken’ zijn dan interessant, terwijl overvallen op de plank blijven liggen. Het gevolg is dat tien verdachten met een eenvoudige zaak worden opgepakt, terwijl één verdachte met veel delicten te weinig ‘oplevert’, of men stopt na het vinden van bewijs voor één delict. Dat is natuurlijk niet goed. Van der Staaij: “Criminaliteitscijfers moeten niet kunstmatig worden opgeplust. De SGP vindt dan ook dat de zwaarte van het delict meegewogen moet worden bij de beoordeling van het politiewerk.”

Levensbeschouwing
In sommige gemeenten is een “kruistocht” begonnen. Amsterdam en Haarlem bijvoorbeeld, en zo zijn er nog een paar. Onder aanvoering van seculiere partijen van linkse en rechtse snit wordt er in die gemeenten ‘gejaagd’ op organisaties die zich vanuit hun (geloofs)overtuiging inzetten voor anderen, of dat nu prostituees zijn, gevangenen of anderen. Die jacht is er niet op gericht om die organisaties te verbieden, dat gaat te ver, maar om ze hun subsidie af te pakken. Omdat die organisaties slecht werk leveren? Omdat die instellingen de regels aan hun laars lappen of met geld smijten? Welnee. De reden is dat deze organisaties in strijd handelen met het heilige principe van de scheiding van kerk en staat.

De SGP maakte er een punt van. Van der Staaij zei er onder meer dit over: “Velen in dit land hebben de mond vol van gelijke behandeling. Wanneer het echter om organisaties met een christelijke achtergrond gaat, gaat dat kennelijk niet meer op. Bijvoorbeeld in Amsterdam: daar worden religieuze organisaties per motie uitgesloten van subsidiëring. Dit is discriminatie in de puurste vorm. Zeker ook als we zien dat organisaties soms al van ver voor 1900 deskundig werk doen ten behoeve van de stad. Dat is kortzichtig en ondankbaar en ook in strijd met het tweeluik ‘Religie in het publieke domein’.”

Van der Staaij vroeg de minister om actie. Wilt u ingrijpen als het daadwerkelijk zo ver komt? was de vraag die hij aan minister ter Horst voorlegde. en aangezien deze minister meer kaas heeft gegeten van wat er wel en niet kan in dit land dan sommige van haar partijgenoten, reageerde zij op de SGP-vraag positief. Komt het echt zo ver, dan gaat zo’n verordening voor de bijl, beloofde ze.

Ze kan inmiddels aan het werk. Ruim een week na haar uitspraken in de Kamer kwam ons het bericht ter ore dat de gemeente Rhenen de Nederlandse Patiëntenvereniging geen subsidie wil verstrekken omdat het een christelijke organisatie is. In de subsidieverordening van Rhenen staat dat zo’n organisatie geen gemeentegeld mag krijgen. In schriftelijke vragen aan de regering trok Van der Staaij aan de bel. Kan dit? Mag dit? Gebeurt het vaker? en, de hoofdvraag: bent u bereid deze verordening te vernietigen?

Wonen, werken en integratie
De opvolger van minister Vogelaar op het departement Wonen, werken en integratie is eberhard van der Laan. PvdAer, no-nonsense, nuchter, zakelijk en resultaatgericht.

Van der Staaij (onze tweede man had drukke weken…) haakte in zijn bijdrage mooi aan bij de ‘integratiebrief’ die de minister zelf had geschreven. Daarin stond onder meer: “Oude Nederlanders voelen zich soms een vreemde in hun eigen buurt.” een rake typering. Die opmerking getuigt ervan dat deze minister de realiteit onder ogen ziet.

Maar nu de praktijk. Het kabinet benoemt in haar brief terecht de ‘grote onderwerpen’ als eerwraak en vrouwenbesnijdenis, maar het zijn vaak de veel meer alledaagse ergernissen waar de autochtone Nederlanders tegenaan lopen. Behalve de taal zijn dat kwesties als de afzichtelijke schotels die aan de huizen worden bevestigd als een krachtig symbool van non-integratie, veelgebruikte megabarbecues die rookwolken in de hele buurt verspreiden, de vertrouwde winkels die veranderen in oosterse bazaars. In dat kader kwam ook de inmiddels meer dan bekende minarettenkwestie aan de orde. Daarover wordt op pagina 25 van De Banier uitvoerig verslag gedaan.

Wilhelmus
Van der Staaij eindigde zijn betoog met een mooie slotzang. Hij zei (zie ook Van der Staaij’s bijdrage in de vorige Banier): “Wat is integratie? een ‘oude Nederlander’ gaf daar recent een mooie omschrijving van: integratie is houden van het land waarin je bent neergestreken. Ondanks allerlei kritiek die je kan en mag hebben: houden van je land. Niet af te dwingen met wetten en regels, maar wel heel essentieel. Nationale symbolen kunnen hier wel bij helpen.” Om dit slotakkoord te onderstrepen, diende de SGP een motie in om inburgeraars vertrouwd te maken met het volkslied. Deze Wilhelmus-motie werd met een ruime meerderheid aangenomen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen