Mannenkoor

De hoogste rechter van dit land is de Hoge Raad, maar als het een beetje tegenzit kunnen we het naambordje aan het Lange Voorhout waar deze Raad zit er wel afschroeven en vervangen door een nieuw: Inquisitie.

Overigens wordt de druk op de SGP niet alleen opgevoerd door bemoeizieke Clara’s, nee, ook de Verenigde Naties houden zich met ons bezig. Dan heb je het dus over Noord-Korea, Zimbabwe, Iran, Jemen en wat er verder nog volgt in New York. Vorige week berichtte het Nederlands Dagblad prominent dat al deze landen ons de duimschroeven willen aandraaien. twee dagen later reageerde een lezer op dit bericht met een ingezonden brief. Die was afkomstig van ds. M.P.C. Lourens uit emmen:

Mekkeren
“VN-comité houdt druk op SGP-zaak (Nederlands Dagblad 28 januari). Waar bemoeien ze zich mee? Die VN-commissie is volkomen verkeerd bezig. Het is juist het unieke van de SGP dat alleen mannen bestuurlijke functies kunnen uitoefenen. Dat geeft juist kleur aan de wirwar van allerlei partijen en stromingen.

De SGP heeft een zeer waardevolle inbreng in politiek en maatschappij. Je loopt toch ook niet te mekkeren als je als vrouw niet toegelaten wordt om te gaan zingen op een mannenkoor? Dat mannenkoor discrimineert ook niet, maar zo zijn nu eenmaal de regels.

De SGP wordt ook wel het geweten van het kabinet genoemd en heeft slechts het goede voor met ons land en volk. Laten wij vooral Bas van der Vlies en Kees van der Staaij in onze voorbeden gedenken; zij hebben het heel moeilijk nu.”

Dat is nog eens een hart onder de riem.

Onder die brief stond nóg een aardig ingezonden stuk. De schrijver daarvan, Jeroen Langelaar uit Boskoop, borduurde door op het bericht dat de PKN in Amsterdam erg is geschrokken van een evangelische jongerenwerker die op een gezamenlijke bijeenkomst met de PKN de waarheid had gezegd. Daar schijnen sommigen in de PKN (ik ben er zelf lid van, dus ik kan het weten en mag het zeggen) niet zo goed tegen te kunnen.

Maar Jeroen Langelaar laat er geen onduidelijkheid over bestaan waar híj staat:

Afgodshuizen
“PKN A’dam schrikt van uitspraken, kopt het Nederlands Dagblad (afgelopen donderdag). Nou, denk ik, dan moet er toch wel iets schokkends gezegd zijn. Maar wie schetst mijn verbazing? De PKN is ,,zeer geschrokken’’ van een jongerenwerker die zegt dat het ,,mooi’’ zal zijn als moslims Jezus leren kennen en alle moskeeën neergehaald worden. Die uitspraak past ,,geheel niet in de missie van de PKN Amsterdam’’, meldt de kerkenraad.

Vreemd hoor. Als christenen leren wij toch echt dat er geen andere weg tot zaligheid is, dan door Jezus Christus. Maar blijkbaar is dit kerkgenootschap zo verwaterd en geseculariseerd dat je je naaste niet langer mag wijzen op die Enige Weg tot zaligheid. Daarnaast zien we als christenen toch ook niets liever dan dat iedereen God aanbidt, en dat afgodshuizen gesloten kunnen worden (eerste gebod)?”

Kijk, die Jeroen Langelaar, dat noem ik nou eens een echte waarheidsvriend!

Het laatste woord over het Irak-rapport van de commissie-Davids is nog lang niet gezegd. en het zou zo maar kunnen dat het kabinet het opstellen van een reactie op dat rapport niet overleefd omdat de PvdA weer eens draait. In 2003 verleende de socialisten nog steun aan het besluit om politiek achter de Amerikanen en de engelsen te staan. Maar met de kennis van nu zijn ze 180 graden gedraaid.

Zo lust ik er nog wel een paar.

Irak
Twee publicisten hebben in de Volkskrant het rapport-Davids goed doorgelicht. Al vrij snel na de dolle dinsdag deed Dirk- Jan van Baar dat onder de kop ‘JPB bijt terecht van zich af.’ Kern van zijn betoog: Nederland deed in 2003 precies wat het altijd heeft gedaan als het gaat om ons buitenlands beleid.

Een paar dagen later volgde redacteur Arie elshout. Hij ging in op het zogenaamde ontbreken van het volkenrechtelijk mandaat:
“In Nederland, met zijn moralistische en juridische traditie, bestaat een grote voorliefde voor het volkenrecht als een catechismus die voor elke situatie het juiste richtsnoer aanreikt. Dat bleek ook weer uit de reacties op (..) de commissie-Davids. Toch zijn er vraagtekens te plaatsen bij de vanzelfsprekendheid waarmee het primaat bij het internationaal recht wordt gelegd.

Toepassing van het volkenrecht kan namelijk net zo dodelijk zijn als het negeren ervan. Toen Saddam Hoessein in 1991 door een internationale strijdmacht uit Koeweit werd verdreven en die nederlaag het sein was voor de Koerden en de sjiieten in Irak om tegen hem in opstand te komen, besliste de Amerikaanse president Bush sr., hen niet te helpen. Het VN-mandaat –lees: het volkenrecht- stond dat net toe. Saddam sloeg de opstand neer. Slachtoffers werden levend verbrand of door tanks verpletterd. Aantal doden: 20- tot 100-duizend Koerden en 60- tot 130-duizend sjiieten (bron: Amnesty International)”

Als ik moest kiezen tussen tony Blair, die ook nu nog staat voor zijn zaak, en Wouter Bos, wist ik het wel!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen