De vrouw op waarde geschat

Op 8 maart, Internationale Vrouwendag, bezochten Kees van der Staaij en stagiaire Gerdien Waterman Amsterdam om met eigen ogen te zien hoe het er in postcodegebied 1012 aan toe gaat. We spraken met gemeenteambtenaren, stichting tot Heil des Volks en het Scharlaken Koord. eerder werd er ook een bezoek gebracht aan Stichting de Haven in Den Haag.

Het postcodegebied 1012 beslaat het gebied rondom de Wallen en de Singel. De gemeente is in 2007 gestart met het coalitieproject 1012 om de criminaliteit rond de prostitutie- en coffeeshopbranche aan te pakken en stevig terug te dringen. Dit gebeurt zowel bestuursrechtelijk, strafrechtelijk, als met ruimtelijke instrumenten. Panden die eerst als bordeel functioneerden worden opgekocht door de gemeente om het een andere bestemming te geven. Ook al zijn er resultaten geboekt, het blijft schokken hoeveel ‘moderne slavernij’ hier plaatsvindt.

Lopend over de Wallen tussen toeristen en prostituanten vertelt Scharlaken Koord medewerker Ineke Punt over de vrouwen achter de ramen. “Hier zitten veel dames uit Oost-Europa, daar meer Afrikaanse en in een andere straat weer Zuid-Amerikaanse”. Op de hoeken van de straten staan breedgeschouderde mannen met hun mobieltje in de hand. Waarschijnlijk pooiers die ‘hun’ vrouwen in de gaten houden. Zowel de gemeente als de welzijnsorganisaties zijn bezorgd over de toenemende stroom van dames uit Oost-Europa. Ze zijn niet zelden naar het Westen gebracht onder valse voorwendselen. er zijn vrouwen afkomstig uit weeshuizen waar ze na hun 18e jaar vrijwel direct worden geronseld voor de prostitutie. Aangekomen in Amsterdam belanden ze achter de ramen of in de escort. Opvallend is dat deze vrouwen op papier alles goed geregeld hebben. Ze zijn ingeschreven in de Kamer van Koophandel, dragen belasting af enzovoorts. In de praktijk spreken deze vrouwen echter nauwelijks engels, laat staan Nederlands. Overduidelijk dus dat de administratie door derden wordt gedaan en dat deze vrouwen niet zo zelfstandig zijn als wordt gesuggereerd. er zou veel meer gedaan moeten worden aan preventie in de landen van herkomst en in Nederland meer aandacht moeten zijn voor deze slachtoffers van vrouwenhandel. Bijvoorbeeld meer opvangplaatsen.

Opvallend is dat er in de prostitutiebranche geen sluitingstijden zijn. De enige business in Amsterdam die 24 uur draait is de seksindustrie. Vooral van middernacht tot in de vroege ochtenduren vindt er meer geweld plaats tegen de vrouwen. Mannen zijn vaak dronken en op dat tijdstip beschikt de politie over minder mankracht. Lodewijk Asscher, wethouder van de gemeente Amsterdam heeft plannen om sluitingstijden in te stellen. Belangrijk is echter dat dit op landelijk niveau ook gebeurt. Het risico is namelijk dat vrouwen naar andere steden worden gereden zodat ze nog steeds lange dagen moeten maken.

Een andere branche waar zowel de politie, gemeente en welzijnsorganisaties weinig zicht op hebben zijn de Chinese massagesalons en kapsalons. Het vermoeden bestaat dat er in de salons ook prostitutie plaatsvindt. Dit is echter moeilijk aan te tonen. Een terrein waar dus nog wel een slag geslagen kan worden en die we zeker niet mogen negeren.

Bij de benadering van de problematiek rond prostitutie zijn de prostitueebezoekers lange tijd een vergeten groep geweest. tot Heil des Volks heeft onderzoek gedaan naar de klanten van prostituees en constateerde dat de meerderheid van de mannen seksverslaafd is of andere ernstige problemen heeft. Inmiddels hebben zij een website ontwikkeld waar mannen anoniem een test kunnen doen. een vervolgstap is het inschakelen van hulp. een project dat zeker onze steun verdient!

Zolang prostitutie legaal is, zouden in ieder geval ernstige misstanden veel voortvarender aangepakt moeten worden. Dit werkbezoek heeft daarvoor weer nieuwe inspiratie en ideeën opgeleverd. Op zijn minst drie punten:
1. Er zou om te beginnen eens een halt moeten worden toegeroepen aan de werving van vrouwen uit het buitenland. Vooral vanuit voormalige Oostbloklanden komen er veel vrouwen nu naar Nederland. Dat dit nu legaal kan, werkt vrouwenhandel alleen maar in de hand.
2. Daarnaast zou een forse leeftijdsverhoging al winst zijn: laat de minimumleeftijd van 18 naar 23 gaan! Dat zou een stevige bescherming zijn voor een kwetsbare groep!
3. In de derde plaats moet er veel meer capaciteit bij politie en justitie vrijgemaakt worden om mensenhandel stevig aan te pakken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen