“God heb ik lief ”

God heb ik lief. Deze woorden uit de berijmde psalm zouden we de grondtoon kunnen noemen van heel deze psalm. Ja, deze woorden vormen de grondtoon van heel ons levenslied, wanneer wij van genade hebben leren leven. Nee, dan mag deze liefde niet ontbreken. Zij is de drijfveer voor een leven in gehoorzaamheid aan de wet van de HEERE.

De liefde tot God is de drijfveer voor een stil en ootmoedig buigen voor de Heere, ook als Zijn wegen soms onbegrijpelijk zijn. Zij is tenslotte ook een drijfveer om te wandelen voor Zijn heilig oog. Dat te rein is om het kwade te zien. Al leiden wij in het oog van mensen een keurig en onberispelijk leven en worden wij overal geacht, maar kunnen we niet de dichter nazingen, dan staan we toch voor het oog van de Heere als een doemwaardig zondaar. Maar hoe krijgen we nu deel aan deze liefde? Die wordt daar geboren waar wij de Heere hebben leren kennen als een God Die een Hoorder der gebeden is. David jubelt het uit: “Ik heb lief, want de Heere hoort mijn stem, mijn smekingen, want Hij neigt zijn oor tot mij, dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen.”

De stem gebruiken
Hij hoort mijn stem, mijn smekingen! Hoe belangrijk is het om onze stem te gebruiken als wij de Heere aanroepen in het gebed. O zeker, Hij hoort ook het stemmeloze zuchten van een aangevochten hart. Voordat er één woord over onze lippen komt, weet Hij wat wij bidden zullen. Ons hart kan zo vol zijn dat woorden ons ontbreken. Ook stille gebeden worden door Hem gehoord. Maar toch, de Heere gaf ons bij de schepping een stem. een stem om Hem te loven en te eren, om Hem aan te roepen. O ja, die stem wordt sinds de zondeval maar al te vaak al te veel misbruikt. Miljoenen gebruiken de stem om de vorst der duisternis mee te dienen, vaak staat die stem in dienst van de zonde! echter, die stem kan niet heerlijker en rijker gebruikt worden wanneer wij die gebruiken in de dienst der gebeden. De Heere hóórt mijn stem, mijn smekingen. De Heere heeft de hemel tot Zijn troon en de aarde is de voetbank voor Zijn heilige voeten. Wie zal de stemmen kunnen tellen die vanaf deze voetbank dagelijks opklinken tot voor Zijn heilig oor? Juichende stemmen, klagende stemmen, vloekende stemmen, lasterende stemmen…! eén ding is zeker. Al het geraas en gedreun van miljarden stemmen overstemmen niet de stem van een biddend kind van de Heere. “Hij hoort mijn stem, mijn smekingen”, zingt David. Zeker, ook al kwamen er geen smekingen over mijn lippen, dan zou de Heere mijn stem ook horen, maar dit zou geen verhoren kunnen zijn. Maar wanneer ik als een smekeling verschijn voor Zijn heilig aangezicht, niets verwachtend uit of van mijzelf, zonder iets waarop ik zou kunnen pleiten, die het moet uitroepen: “o, Heere, alles verbeurd, alles verzondigd, niet waard dat U onder mijn dak zou inkomen”, dan zal ik bij Hem vinden een horend en verhorend oor. Hij hoort dan mijn stem, mijn smekingen... Want Hij neigt zijn oor tot mij. Ik, klein mensje op de aarde, roep tot Hem, de eeuwige Die in de hemel woont en troont. Dan mag mijn gebed wellicht bestaan uit een aantal stamelende woorden, dan mag het een verward, een onvolkomen, een stuntelig gebed zijn, toch weet ik het: de Heere verhoort, immers Hij neigt zijn oor tot mij. Zoals een bezorgde moeder haar oor te luisteren legt boven de mond van haar zieke kind om te horen of hij nog ademt, zo vangt het oor van de Heere mijn stamelende, gebrekkige woorden op in Vaderlijke zorg. Wat een troost voor de bekommerde ziel!

Troost en bemoediging
De Heere verstaat en begrijpt alle talen. Woorden van lof, dank en aanbidding die Zijn heilig oor bereiken, maar ook de woorden die vanuit een door een schuldbesef verslagen hart tot Hem opklinken. Hij merkt de woorden op die met tranen vermengd voor de troon van Zijn genade worden neergelegd. Van al deze zaken weet de man naar Gods hart. Is het daarom een wonder dat deze psalm, in zijn hart geboren, ook nu nog tot troost en bemoediging is van duizenden? Voor het hier en nu, maar ook voor de toekomst. De dichter zegt het immers: “Dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen.’’ In mijn dagen, dat betekent zolang als ik mag leven. Als er in het verleden verhoringen op mijn gebed geweest zijn, geeft dat ook moed voor de toekomst. Het vertrouwen op de Heere groeit immers meer en meer naar de mate waarin gebeden uit het verleden verhoord werden? Dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen! De lengte van mijn dagen is bekend bij de Heere. Ook de inhoud van al die dagen is voor Hem een open boek. Dat kunnen dagen zijn van voorspoed of tegenspoed, van vreugde of rouw, dagen van verslagenheid over datgene wat ik niet wilde en toch deed. Dagen van wondere zielenrust wanneer de Heere bij vernieuwing Zijn vriendschap biedt. Hoe verschillend al die dagen ook mogen zijn, er loopt een gouden lijn van dag tot dag die ze allemaal aan elkaar verbindt: de lijn van het smeekgebed. Dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen. Dan bid ik zonder ophouden, want door genade mag ik het uitzingen met David: “Ik heb lief, want de Heere hoort mijn stem, mijn smekingen; want Hij neigt zijn oor tot mij, dies ik Hem in mijn dagen zal aanroepen.” Kent U, ken jij, dit bidden?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen